ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 40(Last Part) 4136

പക്ഷേ…..
മായമ്മ നാണംകുണുങ്ങി തലകുനിച്ചുകൊണ്ടു അകത്തേക്ക് പോയപ്പോഴേക്കും കുഞ്ഞുമായ യാതൊരു അപരിചിതത്വവമില്ലാതെ വീടിനുള്ളിലെ ആട്ടുകട്ടിലും ഊഞ്ഞാലും പതുപതുത്ത കുഷ്യനുള്ള സോഫകളുമൊക്കെ കയ്യടക്കി ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചുകൊണ്ടു തലകുത്തി മറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു .

★★★★★★★★★★★★★★

“ഇതൊക്കെ ഇനി മായമ്മയ്ക്കുള്ളതാണ് അമ്മ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന മുറിയിലെ ഷെൽഫ് തുറന്നശേഷം അമ്മയുടെ ആഭരണങ്ങൾ അടങ്ങിയ പെട്ടിയെടുത്ത തുറന്നുകാണിച്ചുകൊണ്ട് പറയുമ്പോൾ സ്വർണം ഉപയോഗിക്കാറില്ലെങ്കിലും സ്വർണാഭരണങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ മഞ്ഞലോഹത്തെപോലെതന്നെ തിളങ്ങുമെന്നു കരുതിയാണ് അയാൾ പറഞ്ഞത്…..!

” എനിക്കെന്തിനാണ് ഇതൊക്കെ…… ഞാനിതൊന്നും ഉപയോഗിക്കില്ല ….
എനിക്കു താലിമാല മാത്രംമതി ….
അതിലാണ് എന്റെ ഇനിയുള്ള വിശ്വാസവും എനിക്കേറ്റവും വിലപ്പെട്ടതും…..
അത്രയും വേറെയൊന്നിനും ഞാൻ നൽകുന്നുമില്ല ഞാൻ കാണുന്നുമില്ല…..”

ആഭരണപ്പെട്ടിയിലേക്കു വെറുതെയൊന്ന് കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ടു താലിമാലയെടുത്ത് ചുണ്ടിൽ അമർത്തിശേഷം നേരത്തെ കഴുത്തിലുണ്ടായിരുന്ന നേർത്ത മാലയുടെ കൊളുത്തഴിച്ചെടുത്തു അയാളുടെ കൈയ്യിലെ ആഭരണപെട്ടിയിൽ നിക്ഷേപിച്ചുകൊണ്ടാണ് അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞത് …..!

” മായമ്മ ഉപയോഗിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും ഇതൊക്കെ നിനക്കു അവകാശപ്പെട്ടതാണ് നീതന്നെ സൂക്ഷിച്ചാൽ മതി …….
മായമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടേമെങ്കിൽ അനിമോൾക്കും ഇനി വരാനുള്ള കുറേ കുഞ്ഞുമായമാർക്കും നമുക്കിതു ഒരുപോലെ വീതിച്ചു കൊടുക്കാം പോരേ ….
അതുവരെ എവിടെയാണെന്നുവച്ചാൽ മായമ്മയുടെ കസ്റ്റഡിയിൽ സൂക്ഷിച്ചാൽ മതി കെട്ടോ……..”

ആഭരണപെട്ടി ബലമായി കൈയിലേല്പിച്ചുകൊണ്ടു പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നാണം വിടരുന്നതും കൂമ്പിയടയുന്നതും കൗതുകത്തോടെ അയാൾ ശ്രദ്ധിച്ചു.

” ഞാനിതു മുറിയിലെ ഷെൽഫിൽ സൂക്ഷിക്കാം പക്ഷേ എനിക്കു നിങ്ങളുടെ സ്വർണമോ…. പണമോ …..
ഒന്നും വേണ്ട അനിലേട്ടാ…..
ഈ മനസുമാത്രം മതിയെനിക്ക്…….
ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ കാണിക്കുന്ന സ്നേഹം അതൊരിക്കലും നഷ്ടപ്പെടാതിരുന്നാൽ മതി….. അതുമാത്രമേ എനിക്കുവേണ്ടൂ…….
അത്രയേ ഞാൻ മോഹിക്കുന്നുള്ളൂ