ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 40(Last Part) 4136

“മായമ്മ എൻറെകൂടെ വന്നില്ലെങ്കിൽ മായമ്മയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും വരുന്ന വഴിയിൽ ഞാൻ എവിടെയെങ്കിലും വണ്ടി ഇടിച്ചു മരിക്കുമായിരുന്നു …….”

അവളെ ഒന്നുകൂടി നെഞ്ചിൽ അമർത്തികൊണ്ടാണ് ആത്മഗതം പോലെ അയാൾ പറഞ്ഞത് .

“നിങ്ങൾ എന്നെ കൂട്ടാതെ വന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ഈ സാരിയിൽ എന്നെ അവസാനിപ്പിക്കാൻ ഞാനും തീരുമാനിച്ചിരുന്നു …. ”

കട്ടിലിൽ അഴിഞ്ഞുളഞ്ഞു വീണുകിടക്കുന്ന ചുവന്നസാരി തപ്പിയെടുത്തുകൊണ്ടു ഇരുട്ടിൽ പരസ്പരം മുഖം കാണാതെ പറയുമ്പോൾ രണ്ടുപേരും കരയുകയായിരുന്നെന്നു…..
രണ്ടുപേർക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു…….!

ഒരു ഹൃദയത്തോടു മറ്റൊരു ഹൃദത്തിനു തോന്നിയിരുന്ന വളവുകളും വിവേചനങ്ങളുമില്ലാത്ത ഇഷ്ടത്തിന്റെയും പ്രണയ സാഫല്യത്തിന്റെയും സന്തോഷകണ്ണുനീർ.

അവസാനിച്ചു.

(വായിച്ചു ആസ്വദിക്കുകയും അഭിപ്രായങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്തുകയും എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത എല്ലാ കൂട്ടുകാർക്കും വായനക്കാർക്കും എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്ദി……
കാലം അനുവദിക്കുകയാണെങ്കിൽ ഒരിടവേളയ്ക്ക് ശേഷം ഇതുപോലെ “ശീലാവതി”യുമായി ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മുന്നിലെത്താൻ ശ്രമിക്കാം
അതുവരെ നോവലുകളിൽ നിന്നും തൽക്കാലം വിട….)