ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 22 3509

“എന്താ ചിരിക്കുന്നത് …..”

രണ്ടാമത്തെ പടിയിലേക്ക് കാലെടുത്തു വയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ വീണ്ടും അയാളെ നോക്കിയപ്പോൾ അഞ്ചു പടികൾക്കു മുകളിലുള്ള ഷോറൂമിന്റെ ചില്ലുവാതിലിനരികിൽ നിന്നുകൊണ്ട് എന്തോ ഓർത്തു് ചിരിക്കുന്നതുപോലെ വാപൊത്തി ചിരിക്കുകയായിരുന്നു അയാളെ നോക്കിയാണ് ചോദിച്ചത് ….!

“ഒരു അരഞ്ഞാണം വാങ്ങിതരുവാനുള്ള ബുദ്ധിമോശമെനിക്കു തോന്നിയില്ലല്ലോ എന്നോർത്തുകൊണ്ട് ചിരിച്ചതാണ്…..”

ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന സാരിയിലേക്കും കാലിലേക്കും വിരൽചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് പതിഞ്ഞ ചിരിയോടെ അയാൾ പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ…..
കണ്ടുപിടിച്ചല്ലോ ….എന്ന ഭാവത്തിലുള്ള ചമ്മിയ ചിരിയോടെ ഉയർത്തി പിടിച്ചിരുന്ന സാരിയിലെ കൈവിടുതൽ ചെയ്തുകൊണ്ട് സാരി താഴ്ത്തി…..!

“ഓ…… പിന്നെ….
വെറുതെ പറയല്ലേ…..
എൻറെ ചെരിപ്പുകാണിക്കാനൊന്നുമല്ല സാരിയുടുത്ത എല്ലാവരും പടികയറുമ്പോൾ ഇതുപോലെ സാരി ഉയർത്തിപ്പിടിക്കും……”

പടിയിൽ നിന്നുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് അവൾ പിറുപിറുത്തത് .

“ചെരിപ്പു കാണിക്കാനല്ലെന്നു…..
ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ ശരിക്കും മനസിലായി….! സാരിയുടുത്തവരൊക്കെ പടികയറുമ്പോൾ സാരിയുയർത്തി പിടിക്കുന്നതു ശരിയായിരിക്കും…..!
പക്ഷേ ചെരിപ്പു മുഴുവൻ കാണുന്ന രീതിയിൽ സാരി ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് കാലിലെ ചെരുപ്പും നോക്കി പടികയറുന്ന ഒരാളെ ഞാനിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായിട്ടു കാണുകയാണ്……!”

അവളെ പ്രകോപിപ്പിക്കുന്നതിനു വേണ്ടി അയാൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു .

“ഓ…..വലിയ പറഞ്ഞിട്ടു ബിസിനസുകാരനാണെന്നു പറഞ്ഞിട്ട് ഇതായിരിക്കും ബിസിനസല്ലേ ……
പെണ്ണുങ്ങൾ പടികയറുന്ന സ്ഥലത്തൊക്കെപോയി വായിൽ നോക്കി നിൽക്കുക …….
അല്ലെങ്കിലും ആദ്യത്തെ ദിവസം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ വായിൽനോക്കിയുടെ സ്വഭാവമാണെന്നു എനിക്കു ശരിക്കും മനസ്സിലായിരുന്നു……!
ഇന്നുതന്നെ ടൗണിലെ വായ്നോക്കികൾ പറയുന്നതുപോലെ എത്ര തവണ പറഞ്ഞു……
അതുകൊണ്ടാണ് ഈ സാധാനത്തെയെനിക്കു തീരെ ഇഷ്ടമില്ലാത്തത്…..!”