ഓർമയിൽ ഒരു ഓണം [AJ] 180

രാത്രി വീട്ടില്‍ എത്തി ഫ്രെഷ് ആയി കഴിച്ചു കിടന്നു. അന്ന് യാത്രയുടെ ക്ഷീണം ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ആരോടും കൂടുതല്‍ വിശേഷങ്ങള്‍ ഒന്നും പറയാന്‍ കൂട്ടാക്കിയില്ല. നേരെ പോയി കിടന്നു. യാത്രയുടെ അവശത ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും ഉറക്കം വന്നില്ല. കോളേജില്‍ ഉണ്ടായത് ഒക്കെ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ അയാളെ കാണാനും ആ ശബ്ദം കേള്‍ക്കാനും ഒക്കെ തോന്നിയിരുന്നു. ഞാന്‍ നമ്പര്‍ വാങ്ങിയിട്ടില്ല അത് കൊണ്ട് വിളിക്കാനും ആകില്ല. അങ്ങനെ വിഷമിച്ചു ഉറങ്ങി പോയി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ആണ് എന്‍റെ ഫോണില്‍ ഒരു കോള്‍ വരുന്നത്. ഒരു നമ്പര്‍ മാത്രം ആയിരുന്നു അത്. കോള്‍ ഞാന്‍ എടുത്തു. അത് ഞാന്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച ആ ശബ്ദം ആയിരുന്നു. അത് കേട്ടു എന്‍റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു. ആ മുഖം ഒന്നു കാണാന്‍ എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ഒത്തിരി കൊതിച്ചു. കൂടുതല്‍ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. രാത്രി ആയത് കൊണ്ട് പെട്ടന്നു തന്നെ ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തു.

അടുത്ത ദിവസം ഒന്നാം ഓണം. അച്ഛന്‍.. അമ്മ.. അനുജന്‍….എല്ലാവരെയും അടുത്തു കിട്ടിയ സന്തോഷം. വിരളില്‍ എണ്ണാവുന്ന അത്ര ദിവസം ആയിരുന്നു എങ്കിലും ഹോസ്റ്റല്‍ വിട്ടത്തിന്റെ സന്തോഷം. അങ്ങനെ പൂക്കളവും സദ്യയും ഒക്കെ ആയി ഓണം നന്നായി ആഘോഷിച്ചു. ആകെ ഒരു വിഷമം സിദ്ധാര്‍ദ്ധിനെ കാണാന്‍ ആകുന്നില്ല എന്നത്  ആണ്. ഒരുപാട് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല…. കണ്ടിട്ടില്ല.. കൂടുതല്‍ പരിചയപ്പെട്ടില്ല.. എങ്കിലും മണിക്കൂറുകള്‍ കൊണ്ട് ഒരുപാട് അടുത്തു പോയി ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും. കൂടുതല്‍ ബോറടിപ്പിക്കുന്നില്ല.. ഒന്നാം ഓണം മുതല്‍ തിരുവോണം വരേയും ഗംഭീരം ആയി ആഘോഷിച്ചു. രാത്രി  സിദ്ധാര്‍ദ്ധിനെ വിളിച്ചു. അപ്പോള്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു നാളെ ഒരു യാത്ര ഉണ്ട് വിളിച്ചാല്‍ കിട്ടിയില്ല എങ്കില്‍ ടെന്‍ഷന്‍ ഒന്നും വേണ്ട എന്നും. അങ്ങനെ കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

അങ്ങനെ നാലാം ഓണം എത്തി…. ഒരു കാര്യം പറയാന്‍ മറന്നു ഇതിന് ഇടയില്‍ അച്ഛന് ഖത്തറില്‍ വെച്ചു ഒരു ആക്സിഡെന്‍റ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അന്ന് അച്ഛനെ ഹോസ്പിടെലില്‍ കൊണ്ട് പോയതും  ഹെല്പ് ചെയ്തതും ഒക്കെ  ശ്രീകുമാര്‍ എന്ന ഒരു ആള്‍ ആയിരുന്നു. അതിനു ശേഷം അവര്‍ രണ്ടു പേരും നല്ല ഫ്രെന്‍ഡ്സ് ആണ്. അച്ഛന്‍റെ ജീവന്‍ രക്ഷിച്ച ആള്‍ ആണല്ലോ.. അതിന്റെ നന്ദി എന്നും ആ മനുഷ്യനോടു ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോ ഞാന്‍ ഇത് പറയാന്‍ കാരണം അന്ന് നാലാം ഓണ ദിവസം അവരുടെ ഫാമിലി അവിടെ വരുന്നുണ്ട് എന്നു അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു… അങ്ങനെ വീട്ടില്‍ അതിന്റെത് ആയ  തിരക്കുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ കൊണ്ട് കഴിയുന്ന വിധം ഞാന്‍ അമ്മേ ഹെല്പ് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ 11 മണി ആയിട്ടുണ്ടാകും.. അപ്പോള്‍ വീട്ടിന്റെ മുറ്റത്തു ഒരു കാര്‍ വന്നു നിന്നു. ഞങ്ങള്‍ നാലുപേരും പുറത്തു ഇറങ്ങി നോക്കുമ്പോള്‍ അതില്‍ നിന്നും ആദ്യം അച്ഛന്‍റെ പ്രായം ഒക്കെ ഉള്ള ആള്‍ ഇറങ്ങി. പിന്നെ ഒരു സ്ത്രീയും. അത് ശ്രീകുമാര്‍ അങ്കിളും ഭാര്യയും ആകും എന്നു ഊഹിക്കാമല്ലോ. പക്ഷേ അടുത്ത നിമിഷം കാറിന്റെ ഫ്രണ്‍ന്‍റില്‍ നിന്നും ഒരാള്‍ ഇറങ്ങി.. എനിക്കു എന്‍റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.. ആരെയാണോ ഈ കഴിഞ്ഞ 4 ദിവസം എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ തിരഞ്ഞത് ആ ആള്‍ എന്‍റെ മുന്നില്‍.. എന്‍റെ സിദ്ധാര്‍ദ്ധ്. ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും ശരിക്കും ഞെട്ടിയിരുന്നു. ആളെ കണ്ടതും അന്ന് സമ്മാനിച്ച ആ സുന്ദര നിമിഷങ്ങള്‍ നാണത്താല്‍ എന്‍റെ മുഖത്തെ മറച്ചു. പിന്നെ..