ഓർമയിൽ ഒരു ഓണം [AJ] 180

കോളേജിനെക്കാള്‍ കഷ്ടം ആയിരുന്നു ഹോസ്റ്റല്‍ ജീവിതം. അവിടെയും സ്ഥിതി മറിച്ച് ആയിരുന്നില്ല. സീനിയേര്‍സിന്റെ റിക്കോര്‍ഡ്, അസൈന്‍മെന്‍റ് അതുപോലെ  ഓരോന്ന് എഴുതുന്ന പണി കൂടെ കിട്ടി തുടങ്ങി. പിന്നെ അവര്‍ക്ക് ഭക്ഷണം റൂമില്‍ എത്തിച്ചു കൊടുക്കണം. അങ്ങനെ.. അങ്ങനെ… ഒരു മാസം ആയിട്ടില്ല. വളരെ ചുരിങ്ങിയ നാളുകള്‍ കൊണ്ടു തന്നെ കോളേജും ഹോസ്റ്റലും മടുത്തു തുടങ്ങി. എങ്ങനെ എങ്കിലും വീട്ടിൽ എത്തിയാല്‍ മതി എന്ന അവസ്ഥ.. ഈ ഹോസ്റ്റല്‍ ജീവിതം വിചാരിക്കുന്ന അത്ര സുഖം ഉള്ളത് അല്ല എന്നു ബോധവും ഉദിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. വീട്ടില്‍ ആയിരുന്നേല്‍ സ്വന്തം കാര്യം മാത്രം നോക്കി ജീവിച്ചാല്‍ മതിയാരുന്നു. ഉറങ്ങുക, കഴിക്കുക, പഠിക്കുക അത് മാത്രം.. ഇവിടെ ഇപ്പോ സ്വന്തം കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നത് പോയിട്ടു ഉറങ്ങാന്‍ പോലും സമയം കിട്ടുന്നില്ല. അതാണ് സത്യം. ചേച്ചിമാരുടെ ജോലികളും സ്വന്തം വോര്‍ക്കുകളും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഉറങ്ങാന്‍ എല്ലാ ദിവസവും 1/2 മണി ആകും. ഹോസ്റ്റലില്‍ ഒരു വാര്‍ഡന്‍ ഉണ്ട്, അവരോടു ഇതൊക്കെ പറയുന്നതും പറയാതിരിക്കുന്നതും ഒന്നു പോലെ തന്നെയാ. പിന്നെ വീട്ടില്‍ വിളിക്കുമ്പോള്‍ ഇതൊന്നും പറയാനും നില്‍ക്കില്ല. അഹങ്കാരം കയറി സ്വയം തിരഞ്ഞു എടുത്ത വഴി അല്ലേ എന്നു വിചാരിച്ചു സമാധാനിച്ചു. ഇതിനൊക്കെ കാരണം ആയ അനുവിനേയും മനസ്സില്‍ ഒരുപാട് പറയാറുണ്ട്. പിന്നെ ആകെ ആശ്വാസവും അവള്‍ ആയിരുന്നു. ഇടക്ക് സമയം കിട്ടുമ്പോള്‍ അവളുടെ കൂടെ ഒന്നു പുറത്തു പോകും. ഇതിന് ഇടയില്‍ എന്‍റെ പഠനവും കുഴപ്പം ഇല്ലാണ്ട് തുടര്‍ന്നു. അത്ര തന്നെയാ..

 

അങ്ങനെ ആ വര്‍ഷത്തെ ഓണം എത്തി.. കോളേജില്‍ ഗേള്‍സ് എല്ലാവരും സാരിയും ബോയ്സ് മുണ്ടും ഷിര്‍ട്ടും വേണം എന്നു ആണ് സീനിയേര്‍സിന്റെ തീരുമാനം. എതിര്‍ക്കാന്‍ ആകില്ല. അതുകൊണ്ടു അനുസരിക്കേണ്ടതായി വന്നു. സാരി ഉടുത്തു പരിചയം ഒന്നുമില്ല, ആദ്യം ആയിട്ട് ആണ്. അതിന്റെ ഒരു പേടി ഉണ്ട് മനസ്സില്‍. എങ്കിലും ഞാനും അനുവും കൂടെ പോയി ആ ദിവസത്തേക്കു ആവിശ്യം ഉള്ള പൂവും മറ്റും ഒക്കെ വാങ്ങി കൊണ്ട് വന്നു.

 

ഓണാഘോഷ ദിവസം…….

 

ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യം ആയി എനിക്കു മുന്നില്‍ ഒരു പ്രണയം തുറന്നു കേട്ട ദിവസം. ഇന്നും ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ ഒരേ സമയം ഓര്‍ക്കാനും മറക്കാനും ശ്രമിക്കുന്ന ഓണനാളുകൾ….. അന്ന് കോളേജില്‍ അത്തപൂക്കള മത്സരവും മറ്റ് പരിപാടികളും ഓണ സദ്യയും ഒക്കെ ഉണ്ട്. കോളേജില്‍ എത്തിയതിന് ശേഷം അന്ന് ആണ് മനസ്സില്‍ ഒരു സന്തോഷം തോന്നിയത്. ഓണത്തിന്റെ സന്തോഷവും പിന്നെ വീട്ടില്‍ പോകുന്നതിന്റെ സന്തോഷവും ഉണ്ട് അതില്‍. 10 ദിവസം ഇനി ക്ലാസ് ഇല്ലാല്ലോ.. അച്ഛനും നാട്ടില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്… അതിന്റേയും സന്തോഷം.. അങ്ങനെ സാരി ഒക്കെ ഉടുത്തു പൂവോക്കെ വെച്ചു കോളേജിലേക്ക്.. അതു വരേയും സാരിയോട് താല്‍പര്യം തോന്നിയിരുന്നില്ല എന്നത് സത്യം. പക്ഷേ അന്ന് സ്വയം സാരി ഉടുത്തു  അതിന്റെ ഭംഗി എനിക്കു സ്വയം ബോധ്യപ്പെട്ടു. ആ വേഷത്തില്‍ എന്നെ കണ്ടു ഞാന്‍ പോലും അത്ഭുതപ്പെട്ടു പോയി. കോളേജില്‍ എത്തി ആദ്യം അത്തപൂക്കള മത്സരം ആയിരുന്നു. അത് കഴിഞ്ഞു പാട്ടും ഡാന്‍സും മറ്റ് മത്സരങ്ങളും ഒക്കെ ആയിരുന്നു. ഒരു 12.30 ഒക്കെ ആയപ്പോളേക്കും അത്തപൂക്കള മത്സരത്തിന്റെ റിസല്‍റ്റ് വന്നു. ഫസ്റ്റ് ഇയര്‍ ബാച്ചില്‍ ഞങ്ങള്‍ സിവിലിന് ആണ് ഫസ്റ്റ്. അങ്ങനെ അതിന്റെ സന്തോഷ പ്രകടനം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു 1 മണി ആകുമ്പോള്‍ സദ്യ കഴിക്കാന്‍ പോയി. കൂടെ എന്‍റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രെന്‍ഡ് ഗൌതമിയും ഉണ്ട്. ഞങ്ങള്‍ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ ഗൌതമി എന്നെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.