കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ് ടീച്ചർ പ്രസവാവധിക്കു പോയി… ഞങ്ങൾക്ക് അവളുടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയിരിക്കേണ്ടി വന്നു.. ദിവസവും അവളുടെ നോട്ടവും സംസാരവും എന്നെ അവളിലേക്ക്‌ കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ചു…
പക്ഷെ എന്തുകൊണ്ടോ ഒരിക്കൽ പോലും അത് അവളോട് തുറന്നു പറയാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. അങ്ങനെയാണ് ഞാൻ മനുവിന്റെ സഹായം തേടിയത്. അവന്റെ വീടിനടുത്തുള്ള ഒരു കുട്ടി അവളുടെ ക്ലാസിലുണ്ട്. അവൾ വഴി അച്ചുവിനെ കാര്യങ്ങൾ അറിയിക്കാമെന്ന് അവൻ വാക്കും തന്നു…. മനസ്സിൽ അവളുടെ ഉത്തരം എന്താണെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംഷയുമായി ഞാൻ അവനോടു നന്ദി പറഞ്ഞു വീട്ടിലേക്കു പോയി….
അടുത്ത രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം ഞാൻ സ്കൂളിൽ പോയില്ല… അളിയനും രമചേച്ചിയും വന്നിട്ടുണ്ട്.. ചേച്ചിക്ക് വിശേഷമുണ്ടത്രേ.. അതിന്റെ ആഘോഷം കാരണമാണ് എനിക്കും ലേഖയ്ക്കും അവധി… അവധി കഴിഞ്ഞു ഞാൻ സ്കൂളിൽ പോകാൻ തുടങ്ങി.. പതിവില്ലാത്ത എന്തോ ഒരു ആകുലത എന്റെ മനസിനെ ബാധിച്ചിരുന്നു…. രാവിലെ ട്യൂഷൻ സെന്ററിയിലേക്ക് ചെന്ന് കയറിയ ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി… മനീഷിന്റെ തോളിൽ തല വച്ചിരിക്കുന്ന അർച്ചന…. എന്നെ കണ്ടതും അവൾ പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റു ഒന്ന് ചിരിച്ചു…. പക്ഷെ ആയിരം അണുബോംബുകൾ ഒന്നിച്ചു പൊട്ടിയ ഒരുതരം വികാരമായിരുന്നു എന്റെ തലയിലും നെഞ്ചിലും… ശ്വാസം എടുക്കാൻ പോലും നന്നേ പ്രയാസപ്പെടുന്നപോലെ ഒരു തോന്നൽ.. നെഞ്ചിനു നടുവിലായി എടുത്താൽപൊങ്ങാത്ത കട്ടിയുള്ള എന്തോ വന്നിരിക്കുന്നതുപോലെ…. ഒരുതരത്തിൽ ഞാൻ എന്റെ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു… ചുറ്റുമുള്ള കൂട്ടുകാരൊക്കെ എന്തോ പറയുന്നുണ്ട്.. പക്ഷെ ഒന്നും എനിക്ക് കേൾക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.. ആരോടും മിണ്ടാതെ അന്നത്തെ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ വീട്ടിലേക്കെത്തി… വളരെ മൂകനായിരിക്കുന്ന എന്റെ അടുത്തേക്ക് രമചേച്ചിയും അളിയനും വന്നു…”എന്തുപറ്റി ശ്രീക്കുട്ടാ..??” അളിയൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ ഒന്നുമില്ല എന്ന എന്റെ മറുപടി അവർക്കു തൃപ്തികരമല്ലായിരുന്നു…
അന്ന് വൈകിട്ട് ലേഖ പതിവില്ലാത്ത കിന്നാരവുമായി എന്റെ അടുത്തുകൂടി… “ഏട്ടാ… ഏട്ടന് വല്ല ലൈനും ഉണ്ടോ..?? “. അവളുടോ ചോദ്യം കേട്ട് ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി.. എങ്കിലും ഇത്തിരി ദേഷ്യപ്പെട്ടു ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു… ” ബെസ്റ് പ്രേമിക്കാൻ പറ്റിയ സാഹചര്യം… നിനക്കൊക്കെ ഇതേയുള്ളോ മനസ്സിൽ… ഇനി കൂടുതൽ കിന്നരിച്ചാൽ തലമണ്ടയടിച്ചു പൊട്ടിക്കും ഞാൻ”. മനീഷിനോടുള്ള എന്റെ ദേഷ്യം മുഴുവൻ വാക്കുകളിലൂടെ ഒരു മഴയായി അവളിയൂലേക്കു പെയ്തൊഴിഞ്ഞു… മനസ് ഇത്തിരി ശാന്തമായപ്പോൾ എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി.. “എന്റെ കുഞ്ഞനുജത്തി.. അവൾ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാണ് ഞാൻ അവളോട്…”. എന്റെ മനസ് നീറാൻ തുടങ്ങി… അവളെ തിരക്കി ഞങ്ങളുടെ റൂമിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവളിരുന്ന് കരയുന്നതാണ് കണ്ടത്… അത് എന്നെ കൂടുതൽ വിഷമത്തിലാക്കി….
“മോളേ…” ഞാൻ പതുക്കെ വിളിച്ചു…. അവൾ മുഖമുയർത്തി എന്നെ നോക്കി… ആ കണ്ണിൽ നിന്നും വജ്രമുത്തുകൾ പോലെ കണ്ണുനീർ ഉരുണ്ടു വീണു… “മോള് ഈ ഏട്ടനോട് ക്ഷമിക്ക്…” ഞാൻ എന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ മുഴുവൻ അവളോട് പറഞ്ഞു… അവളുടെ സങ്കടം പതിയെ ഇല്ലാതായി…
ആ അധ്യയന വര്ഷം തീരാറായപ്പോഴേക്കും ചേച്ചി ഒരു ആൺകുഞ്ഞിന് ജന്മം കൊടുത്തു. അവന്റെ ചുറ്റിലുമായി പിന്നെ എന്റെയും ലേഖയുടെയും ഒഴിവുസമയങ്ങൾ…
Nxt part evide mwuthe
Machanee balancee Enthiyeee
നന്നായിട്ടുണ്ട്