നഷ്ടപ്രണയത്തിന്റെ ഓർമയ്ക്ക് 1 14

എന്തായാലും കലോൽത്സവം കഴിഞ്ഞതോടെ ഞാൻ ആ പള്ളിക്കൂടത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്ന കലാകാരനായി. കലാപ്രതിഭ പട്ടം എനിക്ക് കിട്ടി…. വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണിയായി മാറുകയും ചെയ്തു. വാർഷികപരീക്ഷ കഴിഞ്ഞു പള്ളിക്കൂടം അടച്ചു. ഞങ്ങൾ മധ്യവേനൽ അവധി ശരിക്കും ആഘോഷിച്ചു.

അവധികഴിഞ്ഞു പുതിയ അധ്യയനവര്ഷം സമാഗതമായി. മഴയുടെ അകമ്പടിയോടെ പുതിയ ക്ലാസും പാഠപുസ്തകങ്ങളും അറിവുകളുമായി നടക്കുന്ന സമയത്താണ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ്. സ്കൂൾ ലീഡർ ക്ലാസ് ലീഡർ മോണിറ്റർ തുടങ്ങിയ തസ്കിതകളിലേക്കു നടന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ക്ലാസ്സ്‌ലീഡർ സ്ഥാനത്തേക്ക് ഏകപക്ഷീയമായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു, തുടർന്ന് സ്കൂൾലീഡർ സ്ഥാനത്തേക്കും. പിന്നെ അവിടെ എന്റെ തേർവാഴ്ചയായിരുന്നു.

അങ്ങനെ ആ അധ്യയന വർഷവും കൊഴിഞ്ഞു, ആ അവധിക്കായിരുന്നു രമച്ചേച്ചിയുടെ കല്യാണം. അളിയൻ ബാങ്ക് മാനേജർ ആണ്. അങ്ങനെ ചേച്ചി കല്യാണം കഴിച്ചു പോയപ്പോൾ മുതൽ മനസിനെന്തോ ഒരു വേദന.. നാളെ എന്റെ ലേഖയെയും ഞാൻ പിരിയേണ്ടി വരുമല്ലോ എന്ന്  ഓർത്തതുകൊണ്ടായിരുന്നു അത്. മെല്ലെ മെല്ലെ മനസിനെ പാകപ്പെടുത്തിയെടുത്തു ഞാൻ.

അടുത്ത അധ്യയനവർഷം ഒൻപതാം ക്ലാസ്സിൽ എനിക്ക് ട്യൂഷൻ ഏർപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട് വല്യച്ഛൻ. രാവിലെ 7.30 നു ട്യൂഷൻ. അങ്ങനെ ഞാന് ട്യൂഷൻക്ലാസ്സിൽ പോയിത്തുടങ്ങി. രാവിലെ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു മഴച്ചാറ്റൽ നനഞ്ഞ് സ്കൂളിലേക്ക് പോകുമ്പോഴാണ് പുറകിൽ നിന്നൊരു ശബ്ദം “എസ്ക്യൂസ്‌ മി, ഇത്തിരി സൈഡ് തരാവോ??” ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി കരിമഷി നീട്ടിയെഴുതിയ കണ്ണുകളുള്ള ഒരു ശാലീന സുന്ദരി, ഞാൻ വഴിമാറിക്കൊടുത്തു ചന്ദനത്തിന്റെ സുഗന്ധം വിതറി അവൾ ഓടിപ്പോകുമ്പോൾ നീളന്മുടി അവളുടെ നിതംബത്തിൽ തട്ടിക്കളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ആരാണവൾ….?? ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു….

എന്റെ അന്തംവിട്ട നോട്ടം കണ്ടിട്ടാവും എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ മനീഷ് എന്നോട് പറഞ്ഞത്: “അധികം വെള്ളമിറക്കേണ്ട.. അതൊരു നമ്പൂതിരിക്കുട്ടിയാണ്, അച്ഛനും ആങ്ങളമാരുംകൂടെ നിന്റെ നെഞ്ചത്ത് പൊങ്കാലയിടും”.  അവനെ നോക്കി ഒരു വളിച്ച ചിരിയും ചിരിച്ചു ഞാൻ ക്ലാസിലേക്കു നടന്നു… അപ്പോഴും മഴ ചാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു…. എന്റെ മനസിലും….

അവൾ ആരാണെന്നറിയാൻ എന്റെ മനസ് കൊതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. മനുവിനോട് (മനീഷിനെ അങ്ങനെയാണ് ഞങ്ങൾ വിളിക്കാറ്‌) ചോദിയ്ക്കാൻ ഒരു മടി… ആ തെണ്ടി പാട്ടാക്കിയാലോ…. ഇതുവരെ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത സൽപ്പേര് അവൻ ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് അരച്ച് കടുക് വറക്കും. പിന്നെയെന്താണൊരു വഴി…… ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു….