?മയൂരി? [The Conclusion][ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി ?] 1361

““ഞാനേ ഒന്ന് കുളിച്ചിട്ടു വരാം… ആകെ മുഷിഞ്ഞിരുപ്പാണ്…”” കാളി എല്ലാരോടുമായി പറഞ്ഞു. പിന്നെ മറുപടിക്ക് നില്‍ക്കാതെ റൂമിലേക്ക് പോയി.

അല്പ സമയത്തിന് ശേഷം കുളി കഴിഞ്ഞ് കാളി ഹാളില്‍ എത്തി. ആദ്യം മായു അവന് ചായ ഗ്ലാസ്സ് നീട്ടി. അവന്‍ അത് പയ്യെ കുടിച്ച് ഗ്ലാസ്സ് തിരിച്ചെൽപിച്ചു. പിന്നെ അവന്‍ സഹദേവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കൈയിൽ നിന്ന് കുഞ്ചുസിന്റെ എടുത്തു.

““നീ ചെറിയച്ഛനെ മറന്നോടാ…”” കാളി അവനോട് ചോദിച്ചു. ഇപ്പോഴും അവന്‍ കാളിയെ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്. കാളി അവനെ കൈയിൽ എടുത്ത് തന്നെ ഒന്ന് കറക്കി. അവന്റെ കവിളിൽ ഒരു മുത്തം നല്‍കി. പിന്നെ അവന്റെ മൂക്കിന്റെ ഇരുവശത്തും കാളിയുടെ മൂക്ക് കൊണ്ട്‌ തടവി. അതോടെ കുഞ്ചുസ് ഹാപ്പി ആയി. അവന്‍ സൈലന്റ് മോഡിൽ നിന്ന് ആക്ടീവ്  മോഡിലെത്തി. അവന്‍ മോണ കാട്ടി ചിരിക്കാനും കാളിയുടെ കവിളിലും നെഞ്ചിലും കുഞ്ഞു കൈയിട്ടടിക്കാനും തുടങ്ങി. ബാക്കി ഉള്ളവരെല്ലാം ആ കാഴ്‌ച നോക്കി നിന്നു.

““കാളിയിനിയെന്നാ തിരിച്ച്…?”” സഹദേവന്‍ കാളിയോട് ചോദിച്ചു.

““ഈ ആഴ്‌ച അവസാനം പോവും അമ്മാവാ…”” കാളി മറുപടി നല്‍കി. അത് കേട്ട് സിന്ധു അവനെ തുറിച്ച് നോക്കി. അത് കണ്ടിട്ടാവണം കാളി ബാക്കി പറഞ്ഞു.

““അവിടെ സീസൺ ആല്ലേ… ഒരുപാട്‌ അങ്ങ് മാറി നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല. ഇനി പോയാലും അടുത്ത മാസം രണ്ട് ദിവസത്തിനായെ വരാനും പറ്റുള്ളൂ. സീസൺ കഴിഞ്ഞിട്ട് വേണം കുറച്ചധികം ദിവസം വന്ന് നിൽക്കാൻ…”” കാളി പറഞ്ഞ്‌ നിർത്തി. ഹാളില്‍ നിശബ്ദത നിറഞ്ഞു നിന്നു.

““അമ്മായി എവിടെ അമ്മാവാ…”” കാളി സഹദേവനോട് ചോദിച്ചു.

““ഓ… അവള്‍ക്ക് വയ്യടാ… ഏത് നേരവും ദേ ഇവളുടെ കാര്യം ആലോചിച്ചു സങ്കടത്തിലാണ്…”” സഹദേവന്‍ മായുവിനെ ചുണ്ടി പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടതോടെ മായുവിന്റെ തല കുനിഞ്ഞു.

““എന്നാലും അമ്മായിയെ കൊണ്ടുവരാമായിരുന്നു. ഇവിടെ കുഞ്ചുസിനെ ഒക്കെ കാണുമ്പോള്‍ ഒരു ആശ്വാസം തോന്നുമായിക്കും.”” കാളി പറഞ്ഞു.

““അവൾ ആശ്വാസത്തിനായി പറഞ്ഞ കാര്യം നിന്നോടും ഇവളോടും കുടെ പറയാനാ ഞാനിപ്പോ വന്നത്…”” സഹദേവന്‍ കാളിയെയും മായുവിനെയും നോക്കി പറഞ്ഞു.

““അതെന്ത് കാര്യമാ അമ്മാവാ…”” കാളി ജിജ്ഞാസയോടെ ചോദിച്ചു.

““ഇവൾ മറ്റൊരു കല്യാണം കഴിക്കണം.”” അമ്മാവന്‍ മായുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

““അച്ഛാ…”” കേട്ട കാര്യത്തിന്റെ തരിപ്പിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും മായുവിന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നു…

““നീ എന്നോട് ദേഷ്യപെടെണ്ട… നിന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞ കാര്യം ആണ്‌. ഞാനിത് ദാസനോടും സിന്ധുവിനോടും ചോദിച്ചിരുന്നു. കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചപ്പോ ഇവര്‍ക്കും സമ്മതമാണ്.””  സഹദേവന്‍ പറഞ്ഞു നിർത്തി. അപ്പോഴേക്കും മയൂരി മുഖം പൊത്തി കരഞ്ഞ് തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവളുടെ കരച്ചിലിന്റെ എങ്ങലുകൾ ഹാളില്‍ പടന്നു പന്തലിച്ചു.

സിന്ധു ഉടനെ എണീറ്റു അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അവളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു സമാധാനിപ്പിച്ചു. പിന്നെ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു സോഫയിൽ ഇരുത്തി. അവളുടെ മുഖം ഇപ്പോഴും സങ്കടത്തിൽ ആയിരുന്നു.

““മോളെ…. മായു…”” സിന്ധു വിളിച്ചു.