Love & War -3 [ പ്രണയരാജ] 425

അരുണേ…. വെള്ളം കൊണ്ടു വാടാ…
അതു കേക്കേണ്ട താമസം അവൻ ഒരൊട്ടമായിരുന്നു. ഞാനും പാർവ്വതിയും അവിടെ തന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക്, ആ സമയമാണ് ആദ്യമായി ഞാൻ പാർവ്വതിയെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്. ഒത്തിരി വട്ടം കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും കാണാൻ സുന്ദരിയാണെന്നറിയാമെങ്കിലും ഈ പെണ്ണിന് ഇത്രയും സൗന്ദര്യമുണ്ടെന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞ ദിവസം.
ടാ… ദാ… വെള്ളം
അവൻ കൊണ്ടു വന്ന വെള്ളം അവളുടെ മുഖത്ത്  രണ്ടു വട്ടം തളിച്ചപ്പോ അവൾ കണ്ണു തുറന്നതും പേടിച്ചു പിടഞ്ഞെഴുന്നേക്കാനും ഒച്ചയിടാനും തുടങ്ങി.
പാർവ്വതി ഇതു ഞാനാ… ശിവാ…..
ഞാൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും
ശിവാ……
എന്നു വിളിച്ചു കൊണ്ടവൾ എന്നെ  വരിഞ്ഞു മുറുക്കിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. അവളുടെ ശരീരം ഭയത്താൽ വിറയ്ക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഒരു സംരക്ഷണത്തിനായി എന്നെ അവൾ വാരിപ്പുണർന്നതിൽ തെറ്റായി ഞാനൊന്നും കണ്ടില്ല, പക്ഷെ അവളുടെ ആ പ്രവർത്തി എന്നിൽ അഭിമാനമാണ് തോന്നിയത്.
അവർക്കെന്നോടുള്ള  വിശ്വാസത്തിൻ്റെ പ്രതീകമാണ് അവളുടെ ആ പ്രവർത്തി. അതിൽ എനിക്കെന്നോടു തന്നെ മതിപ്പു തോന്നി.
ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ഈ നിമിഷം പലതിൻ്റെയും  ആരംഭമായിരുന്നെന്ന്.
പെട്ടെന്നവൾ എന്നിൽ നിന്നും അകന്നു മാറി.
സോറി….
അതു സാരമില്ല….
ഞാൻ ഞാൻ ശരിക്കും പേടിച്ചു പോയി.
എന്താ ഉണ്ടായത് പാർവ്വതി…
അവൻ , അവനെന്നെ കേറി പിടിക്കാൻ നോക്കി, ഞാൻ ഞാനോടിയത് ഇവിടേക്കായി പോയി.
നിനക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ…
ഏയ് ഇല്ല
എഴുന്നേറ്റു നിന്ന എന്നോടായി അവൾ പറഞ്ഞു.
അതെ, ശിവ….
എന്താ… പാർവ്വതി
എൻ്റെ കൂടെ ഒന്നു ക്ലാസു വരെ വരുമോ…
അവളുടെ ആ ഒരൊറ്റ ചോദ്യം മാത്രം മതിയായിരുന്നു. അവൾ എത്രമാത്രം ഭയന്നിരുന്നെന്ന് എനിക്കു മനസിലാക്കി തരാൻ
അതിനെന്താ… ഞാൻ വരാലോ…
അവളോടൊപ്പം ക്ലാസിലേക്കു ഞാനും കൂട്ടു പോയി. എൻ്റെ ഒപ്പം നടക്കുമ്പോയും അവളുടെ മിഴികൾ ഭയത്തോടെ ആരെയോ തിരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതു കണ്ടപ്പോ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു.