” ഈ ലോകത്ത് എല്ലാ ജീവികൾക്കും അതിന്റെതായ ഓരോ കടമ ഉണ്ട്.. ഇവരൊക്കെ അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതോണ്ടാണ് നമ്മുടെ ലോകം നിലനിന്നു പോവുന്നത് “, അഞ്ചാം ക്ലാസിലെ കുട്ടികൾക്ക് പരിസ്ഥിതി പഠനം ക്‌ളാസ് എടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കെ മിനി ടീച്ചർ പറഞ്ഞു.മിനി ടീച്ചർ വന്നിട്ട് രണ്ടു ദിവസം ആയിട്ടേ ഉള്ളൂ.  പരിചയപ്പെടൽ കഴിഞ്ഞു ക്‌ളാസ് എടുക്കുന്നത് ആദ്യമായിട്ടാണ്. പഠിത്തം കഴിഞ്ഞിട്ട് ആദ്യം ആയി കിട്ടുന്ന ജോലിയാണ്, അതും സർക്കാർ സ്‌കൂളിൽ ടീച്ചർ ആയിട്ട്.

” നമ്മൾ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത് ടീച്ചറെ?? “, കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും ആരോ ചോദിച്ചു.

” നമ്മൾ എന്താ ചെയ്യാ..?? ഈ ജന്തുക്കളെ കൂട്ടത്തിൽ ഏറ്റവും ബുദ്ധി നമുക്കല്ലേ… മനുഷ്യൻമാർക്കല്ലേ ആലോചിക്കാനും ചിന്തിക്കാനും ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനും ഒക്കെ പറ്റൂ.. അപ്പൊ മറ്റുള്ള ജന്തുക്കളേം സസ്യങ്ങളേം എല്ലാത്തിനേം നന്നായിട്ട് നോക്കണം…നമ്മുടെ ലോകം ഇന്ന് കാണുന്ന പോലെ ഇനിയും മുന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോവുന്നത് മനുഷ്യരല്ലേ… ”

കുട്ടികൾക്ക് തൃപ്‌തി ആയെന്നു തോന്നുന്നു.. ടീച്ചർ ചോക്കെടുത്തു ബോർഡിൽ ഒരു ചെറിയ ഭക്ഷ്യശൃംഗല വരച്ചു.

പുല്ല്–>പുൽച്ചാടി–>തവള–>പാമ്പ്–>കഴുകൻ

“ഇത് കണ്ടില്ലേ..ഇതിനെ ആണ്  ഭക്ഷ്യശൃംഗല എന്ന് പറയുന്നത്. നമുക്ക് ഇത് വിശദം ആയിട്ട് പഠിക്കാൻ ഉണ്ട്.. ഇപ്പൊ നിങ്ങക്ക് ഒരു ഉദാഹരണം പറഞ്ഞതാ.. ഇതിലെ ഓരോ ജീവികളെയും കണ്ടില്ലേ, ഓരോന്നും അതിന്റെ മുമ്പ് ഉള്ള ജീവികൾ അധികം ആവാതെ, അതിനെ ആഹാരമാക്കി ജീവിക്കും. ഇപ്പൊ തവള ഇല്ല എന്ന് വെച്ചാൽ എന്താണ്ടാവാ??? പുൽച്ചാടികൾ കുറെ ഉണ്ടാവും, അത് പുല്ലും ചെടികളും ഒക്കെ നശിപ്പിക്കും. അങ്ങനെ പറ്റോ?? നമുക്ക് തിന്നണ്ട കുറെ സാധനങ്ങളും പുൽച്ചാടി തിന്നാൽ നമ്മൾ പട്ടിണി ആവൂലെ..??”

” ആ…”ക്‌ളാസ്സിന്നു ആർപ്പുവിളി ഉയർന്നു.

” അപ്പൊ പാമ്പ് നല്ലതാല്ലേ ടീച്ചറെ.. ഇന്നാള് പാടത്തു പാമ്പിനെ കണ്ടപ്പോ ന്റെ മാമൻ അയിനെ തല്ലിക്കൊന്നു”,  ഒരാൾ എണീറ്റ് നിന്ന് പറഞ്ഞു.

” പാമ്പ് നല്ലതാണ്.. പക്ഷെ അത് നമ്മളെ ഉപദ്രവിക്കാൻ വരുമ്പോ അല്ലെ പ്രശ്നം?? നമ്മൾ അതിനെ ഒന്നും ചെയ്തില്ലേൽ അത് നമ്മളേം ഒന്നും ചെയ്യില്ല. കൂടുതൽ ഉള്ള പാമ്പിനെ കഴുകൻ തിന്നും.. നമ്മളായിട്ട് ഒന്നിനേം കൊല്ലാൻ പാടില്ല..” ടീച്ചർ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ‘ട്ടേ’ എന്നൊരു ഒച്ച ക്ലാസിൽ മുഴങ്ങി.ജനാലയ്ക്കരികിലെ സീറ്റിൽ ഇരുന്ന കുട്ടി ഒരു കൊതുകിനെ തല്ലിക്കൊന്നതാണ്.. എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ തന്റെ നേർക്ക് ആയതുകൊണ്ട് അവൻ ഒരു സങ്കോചത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു.