ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കാൻ 3 [വിഷ്ണു?] 304

“നീ എന്ന് വിളിക്കാം എന്നാണ് പറഞ്ഞത്…?”
ഞാൻ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുൻപേ സാറിൻ്റെ പരുക്കൻ ശബ്ദം കേട്ടു.സാർ ഒരുമാതിരി കുറ്റവാളികളെ പോലെ എന്നോട് തിരക്കി. സത്യം പറഞാൽ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് പതറിപ്പോയി…

“അത് പിന്നെ സർ..വേറെ കുറച്ച് പ്രശ്നങ്ങൾ ഒക്കെ ആയിരുന്നു..അതിൻ്റെ ഒക്കെ ഇടയിൽ ഞാൻ മറന്നുപോയി..”
ചിന്നുവിൻ്റെ കാര്യം മനഃപൂർവം ഞാൻ മറച്ചു വെച്ചു.

“എന്തായാലും നീ അന്ന് പറഞ്ഞ വാക്കും വിശ്വസിച്ച് ഇവിടെ ഒരാള് ഇരിപ്പുണ്ട്..ഞാൻ കൊടുക്കാം..എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ ആയിക്കോ….”

ചേച്ചിയെ ആണ് സർ ഉദേശിച്ചത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി..സർ ചേച്ചിയ്ക്ക് ഫോൺ കൊടുത്തു.

“കിച്ചു….”
ഒരു കരച്ചിലിൻറെ സമാനമായ വിളിയായിരുന്നു അത്.അത് കേട്ടതും എൻ്റെ ഉള്ളിലും ഒരു വിങ്ങൽ ആയിരുന്നു.

“എന്താ കിച്ചു ചേച്ചിയെ വിളിക്കാതെ ഇരുന്നത് ഇത്ര നാൾ..കിച്ചു അലെ ഇവിടുത്തെ നമ്പർ മേടിച്ചത്.അപ്പോ സ്വന്തം ചേച്ചിയാണ് എന്നൊക്കെ എന്നെ പറ്റിക്കാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാണ് അല്ലേ..?”
ഞാൻ വിളിക്കാതെ ഇരുന്നതിൽ ചേച്ചിയുടെ ഉള്ളിൽ നല്ല സങ്കടം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“ചേച്ചി എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്..ഞാൻ ചേച്ചിയെ പറ്റിക്കും എന്നൊക്കെ തൊന്നുണ്ടോ..?അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഇപ്പൊ ഞാൻ വിളിക്കുമോ??”
എനിക്കും നല്ല സങ്കടം വന്നു.അങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു ചേച്ചിയെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.

“ഇന്നും കൂടി വിളിച്ചില്ല എങ്കിൽ ചേട്ടൻ കിച്ചുവിനെ തിരക്കി അങ്ങ് വരാൻ പറഞ്ഞ് ഇരിക്കയിരുന്നു..”

ചേച്ചി ഫോൺ എടുത്ത് പാടെ വാ തോരാതെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു..ആദ്യം ഞാൻ സംസാരിച്ചു..പിന്നെ അമ്മയും ചിന്നുവും അങ്ങനെ എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോ ഏകദേശം പതിനൊന്ന് മണി ആയിരുന്നു.ഒറ്റ ഫോൺകോൾ കൊണ്ട് ഈ രണ്ടു കുടുംബവും അത്രക്ക് അടുത്തു എന്ന് എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല.ഇതിൻ്റെ ഇടയ്ക്ക് അമ്മയുടെയും ചിന്നുവിൻ്റെ നമ്പറും ചേച്ചി വാങ്ങിയിരുന്നു.

അങ്ങനെ എല്ലാവരും സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും എൻ്റെ കൈയിൽ ഫോൺ തരീപിച്ച് അടുത്ത് ദിവസം അവർ ഇങ്ങ് വരുന്നുണ്ട് എന്നും..വണ്ടി ഓടിക്കുമ്പോൾ സൂക്ഷിക്കണം എന്നും ചേച്ചി പറഞ്ഞു..പിന്നെ അവസാനം വേറൊരു കാര്യവും കൂടെ പറഞ്ഞു.അത് പക്ഷേ ഞാൻ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.

“കിച്ചു ചേച്ചി പറഞാൽ കേക്കുല്ലെ..അപ്പോ ഇനി മുതൽ മദ്യം ഒന്നും കഴിക്കരുത് കേട്ടോ..?”

അത് കേട്ട ഷോക്കിൽ ഞാൻ പതിയെ അമ്മയെയും ചിന്നുവിനെയും മാറിമാറി നോക്കി.അപ്പോഴേക്കും ചിന്നുവിൻ്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി ഞാൻ കണ്ടൂ. ഒറ്റുകാരിയെ കണ്ടുപിടിക്കാൻ വേറെ ഓണും വേണ്ടി വന്നില്ല എനിക്ക്.മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ അത് സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു.അങ്ങനെ അന്നത്തെ സംസാരവും എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഞങൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ നേരത്താണ് ചിന്നു ഒരു കാര്യം പറയുന്നത്.

“ചേട്ടായി നാളെ ആരാധ്യ ചേച്ചിയെ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവരട്ടെ..ചേച്ചിയ്ക്ക് എന്തോ പ്രശ്നം ഉണ്ട്.വീട്ടിൽ തന്നെ ആരോടും മിണ്ടാതെ ഒക്കെ ഇരുന്നാൽ അത് ഇനിയും വഷളാകും എന്നാണ് ചേച്ചിയുടെ അമ്മയും പറഞ്ഞത്..അതുകൊണ്ട് ചേച്ചിയെ ഞാൻ ഇങ്ങ് കൂട്ടികൊണ്ട് വരട്ടെ..”

എപ്പോഴും കുട്ടികളെ പോലെ സംസാരിക്കുന്ന ചിന്നു ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയുന്ന