ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കാൻ 3 [വിഷ്ണു?] 304

“ഓ പിന്നെ അതിലൊന്നും വല്യ കാര്യം ഇല്ല..നമ്മളും അവരും എല്ലാം കിടക്കുന്നത് കട്ടിലിൽ ആണ്…ഹിഹി…
പിന്നെ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയാം.. ചേച്ചിയെ കാണാൻ ഒക്കെ നല്ല സുന്ദരിയാണ്..പിന്നെ വിച്ചുവേട്ടൻ പറഞ്ഞ പോലെ ആണെങ്കിലും അതിൻ്റെ ഒന്നും ഒരു ജാടയും ഇല്ലാത്ത ആളാ ചേച്ചി..ഇപ്പൊ എന്താണോ പറ്റിയത്..”

അവൾ അങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു..മനുവിൻ്റെ വീടിൻ്റെ എതിർവശത്തായാണ് രവിയേട്ടൻ്റെ കടയുള്ളത്..അവിടെ പച്ചക്കറിയും ബേക്കറി ഐറ്റംസ് എല്ലാം ഉണ്ട്.ഞാൻ പതിയെ അങ്ങോട്ട് നീങ്ങുന്നത് കണ്ട് അവളും എൻ്റെ ഒപ്പം കൂടി..

കടയിൽ രണ്ടു മൂന്നു ചേച്ചിമാരും അവരുടെ ഒക്കെ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു രണ്ടു പിള്ളേരും നിക്കുന്നുണ്ട്..ഞാൻ പതിയെ അവര് സാധനം മേടിച്ച് തീരാൻ കാത്തിരുന്നു..അപ്പോഴേക്ക് ചാരു പതിയെ എൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..

“എന്ത് മേടിക്കാനാ വിച്ചുവെട്ടാ..?”

“ഓ ചിന്നുന് രണ്ടു മുട്ടായി മെടിച്ചേക്കാം എന്ന് വച്ചു…”

അത് കേട്ടപ്പോ പതിയെ ആളുടെ മുഖം മാറി..കടയുടെ അകത്തേയ്ക്ക് ഒക്കെ നോക്കുന്നത് കണ്ടൂ..ഞാൻ അത് കാണാത്തത് പോലെ കടയിൽ നിക്കുന്ന ആ കടുകുമണി കുട്ടികളെ നോക്കി നിന്നു.അവരുടെ അമ്മമാർ വീട്ടിലേക്കുള്ള സാധനങ്ങൾ എല്ലാം വാങ്ങിച്ചു തീരുന്നത് വരെ അവര് ക്ഷമയോടെ കാത്തു നില്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടൂ..

പണ്ട് വീട്ടിൽ വന്നിട്ട് അച്ഛൻ്റെ ഒപ്പം കടയിലേക്ക് പോരുന്ന എൻ്റെ കുട്ടിക്കാലവും ഇങ്ങനെ തന്നെ ആയിരുന്നു..അച്ഛൻ വീട്ടിലേക്ക് പച്ചക്കറി എല്ലാം മേടിച്ച് തീരുന്നത് വരെ എൻ്റെ കണ്ണിലൂടെ പല പല സാധനങ്ങളും കിടന്നു പോകുമായിരുന്നു..എല്ലാം മേടിച്ച് തീരുമ്പോൾ എന്നോട്
“എന്താണ് വെച്ചാ മെടിച്ചോ…”  എന്ന് പറയുമായിരുന്നു..സത്യം എന്തെന്നാൽ ആ ഒരു ചോദ്യം ഇല്ലെങ്കിലും എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത് ഒന്നും അച്ഛൻ മേടിച്ച് തരാതെ ഇരുന്നിട്ടില്ല..വീട്ടിലെ അവസ്ഥ അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് എനിക്ക് അങ്ങനെ വല്യ ആഗ്രഹങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു..എങ്കിലും ഓരോ ദിവസവും എൻ്റെ ഓരോ ചെറിയ ഇഷ്ടങ്ങൾ ഞാൻ പറയും അച്ഛൻ അത് വങ്ങിച്ചും തരുമായിരുന്നു..

കടയിലെ ആ കുട്ടികൾ മെടിച്ചത് എന്തോ ലയിസ് പോലെയുള്ള ഒരു സാധനം ആണ്..ഞാൻ അതൊക്കെ നോക്കി നിന്നു.

“എന്താടാ വിച്ചു വേണ്ടത്..?”
ആ ചെച്ചിമാർക്ക് ഉള്ള സാധനങ്ങൾ എല്ലാം കൊടുത്ത് കടയിലെ തിരക്ക് ഒക്കെ മാറിയപ്പോൾ രവിയേട്ടൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു..എൻ്റെ പുറകിൽ നിക്കുന്ന ആളുടെ മിണ്ടാട്ടം എല്ലാം നിലച്ച പോലെയുണ്ട്..ഞാൻ ആ കുട്ട കണക്കിന് ഇരിക്കുന്ന മുഖം ശ്രദ്ധിക്കാതെ തന്നെ ഇരുന്നു..

“രവിയേട്ടാ..രണ്ടു ഡയറീമിൽക് സിൽക്ക് ഇങ്ങ് എടുത്തോ..”
എൻ്റെ മറുപടി കേട്ടതും ചാരു പതിയെ എന്നെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി..

“ആർക്കാടാ.. ?ചിന്നുകൊച്ചിന് ആണോ..?”
മിഠായി ഇട്ടു വച്ച ആ പെട്ടി തുറക്കുന്നതിന് ഇടയിൽ രവിയേട്ടൻ ചോദിച്ചു.

“അതേ രവിയെട്ടാ…ഒരെണ്ണം അവൾക്കാണ് മറ്റേത് എനിക്കും…”
പുറകിൽ നിൽകുന്ന സാധനം അവിടെയൊക്കെ എന്തോ പരതുന്നത് ഞാൻ കണ്ടൂ..

“രവിയേട്ടാ..ഇവിടിരുന്ന കത്തി എവിടേ പോയി..കണ്ടില്ലല്ലോ..കുറേ നേരായി നോക്കാണ്…?”
ചാരു പുറകിൽ നിന്ന് പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു.

അത് കേട്ടതും ഞാൻ പതിയെ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി അപ്പോഴേക്കും രവിയേട്ടൻ മുട്ടായി എൻ്റെ നേരെ  നീട്ടിയിരുന്നു….
പെട്ടെന്നാണ് പുറകിൽ നിന്ന് ഒരു കാറ്റടിച്ചത്..ഞാൻ കണ്ണ് ചിമ്മി തുറന്നപ്പോ രവിയേട്ടൻ്റെ കൈയിൽ ഒരെണ്ണം മാത്രേ കാണുന്നുള്ളൂ..

“പെങ്ങളും ആങ്ങളയും കൂടി ഒരെണ്ണം അങ്ങ് തിന്നാ മതി..ഞാൻ പോവാ…”
പറഞ്ഞ് തീർന്നപ്പോ അവൾ റോഡ് കിടന്ന് അപ്പുറം എത്തിയിരുന്നു..ഞാനും രവിയേട്ടനും അത് കേട്ടു ചിരിച്ചുപോയി..