ഗൗരി  നിഴലിനോട് പടവെട്ടുന്നവൾ  11

വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഒരു വിളിക്കായി കാതുകൂർപ്പിച്ച ഗൗരിയുടെ മുഖം തന്റെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ അവൾ അന്ന് അനുഭവിച്ച വേദനയുടെ ആഴം എത്രയോ വലുതായിരുന്നു എന്നു ഈ നിമിഷമാണ് തനിക്ക് ബോധ്യമായത്……..
കഴുത്തിലെ രുദ്രാക്ഷമാലയും കാഷായ വസ്‌ത്രവും അവിടെ തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ച്,
ഈ സന്യാസജീവിതത്തിന് ഇനി യോഗ്യനല്ല എന്നാ പരമമായ സത്യം താൻ മനസിലാക്കുന്നു…
കണ്ണിൽ നിന്നും മറയുന്നത് വരെ ആ വാതിലുകൾ തന്റെ മുന്നിൽ തുറന്നുവെങ്കിലോ എന്ന നേർത്ത പ്രതിക്ഷയോടെ വീണ്ടും വീണ്ടും പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു….
അശ്വത്മാവിനെ പോലെ ശാപങ്ങളും പേറി ഈ ഭൂമിയിൽ നരകിച്ചു ജീവിക്കാനാണ് തന്റെ വിധി…
ഇല്ല ഈ പാപജന്മത്തിൽ നിന്നും തനിക്ക് ശാപമോക്ഷമില്ല….
വിദൂരതയിലേക്ക് നടന്നു നീങ്ങുന്ന ഹരിഗോവിന്ദനെ പെയ്തൊഴിയാൻ വെമ്പിനിൽക്കുന്ന ആ മിഴികൾ ജനല്പാളികൾക്ക് ഇടയിൽകൂടി അപ്പോഴും പിന്തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
അൻസാരി മുഹമ്മദ് കെട്ടുങ്ങൽ….