ചിങ്കാരി 3 [Shana] 332

“എന്നെ കൊലക്ക് കൊടുക്കണം. അതിനല്ലേ നിൻ്റെയീ ഒടുക്കത്തെ ബുദ്ധി ” അവൻ നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നേരെ അകത്തേക്ക് പോയി.

അവൻ ചെല്ലുമ്പോൾ അമ്മായി  അടുക്കളപ്പടിയിൽ  തിരിഞ്ഞിരുന്ന് മീൻ മുറിക്കുവായിരുന്നു , പതുക്കെ നടന്നു അവർക്കടുക്കലേക്ക് ചെന്നു ,ആരും കാണുന്നില്ലന്നുറപ്പായപ്പോൾ മുടിയിലേക്ക് പുഴുവിനെ വെച്ചു എന്നിട്ട് ഒന്നുമറിയാത്തതുപോലെ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.

” ചിറ്റേ , അതുലേട്ടൻ  എവിടെ ”

” അവൻ പുറത്തു പോയി  , നീയെന്താ ഇപ്പൊ ഇവിടെ നിനക്ക് ക്ലാസ് ഇല്ലായിരുന്നോ ” അവർ അവനു നേരെ കണ്ണുരുട്ടി.

” ഇന്ന് പോയില്ല ചിറ്റേ ”

ഓരോന്നും സംസാരിക്കുന്നുണ്ടങ്കിലും അവൻ്റെ കണ്ണു മുഴുവൻ ആ പുഴുവിലായിരുന്നു.  അതു പതുക്കെ നിരങ്ങി മുടിയിലൂടെ അവരുടെ ഉടുപ്പിനകത്തു കയറുന്നത് അവൻ കണ്ടു.

“അതെന്താ , അപ്പൊ ആ നാശം പിടിച്ചവളും  പോയിട്ടുണ്ടാകില്ലല്ലോ ” അവർ അമർഷത്തോടെ പറഞ്ഞു

“ഞങ്ങളുടെ സാർ ആക്സിഡൻ്റായി ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണ് , സാറിനെ കാണാൻ പോയേക്കുവായിരുന്നു ”

” അവളെപ്പോലത്തെ നശൂലത്തെയൊക്കെ പഠിപ്പിക്കുന്നതല്ലേ  ദൈവം അതിന്നെ ശിക്ഷ കൊടുത്തതാവും ” അവർ പിറുപിറുത്തു.

ഈ സ്വഭാവത്തിന് തളളക്ക് ഇതൊന്നും പോരാ ഇതിലും വലുത് കിട്ടണം  അവൻ മനസിൽ പറഞ്ഞു.

അപ്പോഴേക്കും അവർക്ക് മേലു ചെറിയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു .

“ടാ നീ നോക്കിക്കേ എൻ്റെ കഴുത്തിൽ എന്തോ ഇഴയുന്ന പോലെ ”

“ഏയ് ഒന്നുമില്ലല്ലോ ചിറ്റേ , ചുമ്മാ തോന്നുന്നതാവും”

അവൻ നോക്കുന്നതു പോലെ ഭാവിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു  , കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്കു ചൊറിച്ചിൽ സഹിക്കാൻ വയ്യാതായി അവർ മീൻ മുറിക്കുന്ന കത്തികൊണ്ട് മുതുക് മാന്താൻ തുടങ്ങി , അസഹ്യമായപ്പോൾ അവർ ദേഹം ചുമരിൽ വെച്ച് ഉരച്ചു നോക്കി ,അപ്പോഴേക്കും പുഴുവിൻ്റെ രോമം പുറത്തും കഴുത്തിലും നല്ലതുപോലെ പറ്റി