ചമ്പ്രംകോട്ട് മന [ആദിദേവ്] 83

“എന്താ..എന്താടാ പ്രശ്നം..”

“ഒക്കെ പറയാം…നീയാദ്യം വാ…”

അങ്ങനെ പണിപ്പെട്ട് ദേവൻ നന്ദനെയും കൂട്ടി അവിടെനിന്ന് പോയി. കാറിലിരുന്ന് ദേവൻ സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി.

“ഹരി നിന്റൊപ്പം ഇന്നലെ മുഴുവൻ ഉണ്ടായിരുന്നെന്നല്ലേ നീ പറഞ്ഞത്. ദാ ഇത് നോക്ക്… ”

അവൻ ഫോണിൽ ആറുവർഷം പഴക്കമുള്ളൊരു പത്ര ഭാഗം കാണിച്ചു.

“ദാ ഈ ഫോട്ടോയിൽ കാണുന്ന ആറുവർഷം മുൻപ് മരിച്ച നമ്മുടെ ഹരിയാണോ നിന്റൂടെ ഇന്നലെ മുഴുവൻ ഉണ്ടായിരുന്നത്… നീയാ ഡിപ്രഷന്റെ ഗുളിക സ്വയം വാങ്ങി കഴിക്കുന്നതാ എല്ലാ പ്രശ്നത്തിനും കാരണം. ഞാൻ അന്നേ പറഞ്ഞതാ നിന്റെ വിഷാദ ചിന്ത ഒക്കെ മാറിയപ്പോ ഡോക്ടറെ കാണാനും മരുന്ന് നിർത്താനും… നീ കേട്ടോ… അതാ ഇപ്പോ നിനക്ക് ഇങ്ങനത്തെ വിഷൻസ് ഒക്കെ ഉണ്ടാവുന്നത്.”

“എടാ…ഇത്…ഇല്ല…നമ്മുടെ ഹരി മരിച്ചിട്ടില്ലെടാ…. അങ്ങനെ അവൻ നമ്മളെ ഒറ്റക്കാക്കി പോകുമോ? ഇല്ല.. ഞാനിത് വിശ്വസിക്കില്ല…”

ഹരിയുടെ ഓർമകൾ മനസ്സിലേക്ക് ശരവേഗത്തിൽ പാഞ്ഞു വന്നപ്പോഴേക്കും നന്ദൻ ഉറക്കത്തിൽനിന്ന് ഞെട്ടിയുണർന്നു. കണ്ടതെല്ലാമൊരു സ്വപ്‌നമാണെന്ന്‌ നന്ദൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഹരിയുടെ മരണം അവനെ വിഷാദത്തിന്റെ പടുകുഴിയിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടിരുന്നു. ഏകദേശം രണ്ടുവർഷമെടുത്തു അവൻ അതിൽനിന്നൊന്ന് കരകയറാൻ. ഹരി ഇനിയില്ല എന്ന സത്യം അവന്റെ ബോധമനസ്സിന് അറിയാമെങ്കിലും ഉപബോധമനസ്സിൽ ഇന്നും ഹരി മരിച്ചിട്ടില്ല. അതാണ് ഈ സ്വപ്നത്തിന്റെ പൊരുൾ എന്നവന് തോന്നി.

പതിനാറാമത്തെ വയസ്സിൽ അനാഥനായ ഹരി പിന്നീട് നന്ദനൊപ്പമാണ് വളർന്നത്. തന്റെ പൂർവികർ ഉറങ്ങുന്ന ഈ മണ്ണിൽതന്നെയാണ് ഹരിയും ഉറങ്ങുന്നത്. നന്ദന്റെ ചിന്തകൾ കാടുകയറി.

അവനാകെ വിയർത്തുകുളിച്ചിരുന്നു. ആ സ്വപ്നം നന്ദനെ അത്രമാത്രം പിടിച്ചുലച്ചിരുന്നു… ആദ്യമായി ഭയം എന്താണെന്ന് അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. നേരം പുലരുവാൻ ഇനിയുമേറെ നാഴികകൾ ബാക്കിയുണ്ട്. എന്തൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും നന്ദന് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒടുവിൽ എങ്ങനെയോ നേരം വെളുപ്പിച്ചു.

***

അതിരാവിലെ തന്നെ ദേവൻ നന്ദനെ കാണാനെത്തി. അവർ തമ്മിൽ സംസാരിച്ചിരുന്നു.

“ടാ നന്ദാ… നീയീ മന എന്ത് ചെയ്യാനാ പ്ലാൻ? പലരും ഇതിന് വില പറഞ്ഞ് എന്റടുത്തെത്തിയിരുന്നു. പിന്നെ നിനക്ക് താൽപര്യമില്ലത്തോണ്ടാ പറയാതിരുന്നത്…”

“എന്തായാലും ഇത് വിറ്റുകളയാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ലെടാ… അത് നിനക്കും അറിയാല്ലോ… എന്റെ അപ്പനപ്പൂപ്പന്മാരും ഹരിയും ഉറങ്ങുന്ന മണ്ണാണ്. അത് മറ്റൊരാൾക്ക് വിൽക്കാൻ പറ്റുമോടാ… പിന്നെ ഇവിടെ ഒരു ഡാർക് ടൂറിസം റിസോർട്ട് തുടങ്ങിയാൽ അടിപൊളി ആയിരിക്കും. അതിന് പറ്റിയ ആമ്പിയൻസും കഥകളുമാണല്ലോ മനയെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ളത്… എന്ത് പറയുന്നു?….”

“എടാ ഇതൊരു പ്രേതക്കോട്ടയാണെന്ന് വരുത്തിത്തീർത്ത് ടൂറിസ്റ്റുകളെ ആകർഷിക്കണമെന്നാണോ നീ പറയുന്നത്?”

“എക്സാക്റ്റ്ലി….”

“അത് പൊളിക്കും… ഞാനുണ്ട് നിന്റെ കൂടെ…”

ആ സുഹൃത്തുക്കൾ സന്തോഷത്തോടെ വിശേഷങ്ങൾ പങ്കുവച്ചിരുന്നു…

ഇരുളിന്റെ മറവിൽ ഇതെല്ലാം കണ്ട് ഒരു നിഴൽ രൂപം നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അത് വെളിച്ചമുള്ള ദിക്കിലേക്ക് തിരിഞ്ഞതും ആ രൂപത്തിന്റെ മുഖം കൂടുതൽ കൂടുതൽ തെളിഞ്ഞ് വന്നു. മുഖത്ത് ഒരു മന്ദഹാസം കാണാം. സ്വപ്നത്തിൽ നന്ദൻ കണ്ട ഹരിയുടെ അതേ രൂപമായിരുന്നു ആ നിഴലിന് !….

***

ശുഭം

©ആദിദേവ്‌