ബലിമൃഗങ്ങൾ [ജ്വാല] 1497

ഇത്ത എന്തിനാ നമ്മള്‍ ഇവിടെ വന്നത്?എന്റെ മൂക്കില്‍ പിടിച്ച് ഇത്ത ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു ഞമ്മളും സലാമിക്കയും തമ്മിലുള്ള നിക്കാഹ് നടക്കാന്‍ തങ്ങളുപ്പാപ്പ ഓതിതന്ന ഉറുക്കാ ഇത് കൈയിലിരുന്ന പൊതി കാട്ടി പറഞ്ഞു.

ഇത് കെട്ടിയാല്‍ നിക്കാഹ് നടക്കുമോ?പിന്നില്ലാതെ തങ്ങളുപ്പാപ്പായുടെ ഉറുക്കിനു ഭയങ്കര ശക്തിയാ…

ഇത്തായുടെ മറുപടി എന്നെ വല്ലാതെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു.എന്റെ കൈയും പിടിച്ച് ഇത്ത വേഗത്തില്‍ നടന്നു.

ദൂരെ നിന്നേ കാണാമായിരുന്നു വയലിന്റെ കരയ്ക്കുള്ള മരത്തണലില്‍ ഞങ്ങളെയും പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നപോലെ സലാമിക്ക.

ഇക്കാ ഞമ്മളു ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാല്‍ നിങ്ങളു കേള്‍ക്കുമോ?

എന്താ നീ കാര്യം പറയ് ഷൈല.
ഉറുക്കു കാട്ടി ഇത്ത പറഞ്ഞു തങ്ങളുപ്പാപ്പ ഓതിതന്ന ഉറുക്കാ ഞമ്മടെ നിക്കാഹ് നടക്കാന്‍ നിങ്ങളിത് കയിലു കെട്ടുമോ?

അന്റെ ഒരു കാര്യം ഷൈല.
ഇത് അനാചാരമാണ്,
ഇത് ഇപ്പോഴും നീ കൊണ്ടൂ നടക്കുകയാ?അങ്ങനെ എല്ലാ കാര്യവും നടക്കുകയാണെങ്കില്‍ നമ്മളെന്തിനാ മറ്റുള്ള വഴി നോക്കണേ?

തങ്ങളുപ്പാപ്പമാര്‍ മതിയല്ലോ?
എന്നാലും എന്റെ സമാധാനത്തിനുവേണ്ടി നിങ്ങളിത് വാങ്ങൂ…
ഇല്ല ഞാനിത് വാങ്ങില്ല ദേഷ്യം കൊണ്ട് സലാമിക്കായുടെ മുഖം ചുവന്നു.

ഉറുക്കിന്റെ പൊതി വാങ്ങി വയലിലേക്ക് ലക്ഷ്യമില്ലാതെ എറിഞ്ഞു.
ഇത്തായുടെ കണ്ണുകളില്‍ നിന്നു കുടുകുടെ കണ്ണീര്‍ പൊടിയാന്‍ തുടങ്ങി.

ഇത്തതിരികെ വീട്ടിലേക്ക് ഓടി എന്നെയും കൂട്ടാതെ തന്നെ.

സലാമിക്കായുടെ പ്രവൃത്തിയില്‍ എനിക്കും ദേഷ്യം വന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

പിറ്റേന്ന് ഇത്തായെ കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഞെട്ടിപ്പോയി ഇത്തായുടെ കണ്ണുകള്‍ ആകെ ചുവന്നിരിക്കുന്നു.
ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല എന്നു മുഖം കണ്ടാല്‍ തന്നെ മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്.

എന്താ ഇത്ത ?
ഞമ്മടെ നിക്കാഹ് ഉറപ്പിച്ചു. സലാമിക്കായുമായാണോ? എന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ
പൊട്ടികരഞ്ഞു.

അല്ല,

പിന്നെ?

ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇത്ത തിരികെപ്പോയി.
ചുരുങ്ങിയ ദിവസത്തിനുള്ളീല്‍ ഷൈലാത്തായുടെ നിക്കാഹു കഴിഞ്ഞു പോകുന്നത് വയലിന്റെ കരയില്‍ നിന്നു സലാമിക്കായുടെ ഒപ്പം ഞാനും കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

സലാമിക്ക തങ്ങളുപ്പാപ്പാന്റെ ഉറുക്ക് കെട്ടാത്തതു കൊണ്ടാണ് ഇത്തായുമായി നിക്കാഹ് നടക്കാത്തതെന്നു ഞാനും വിശ്വസിച്ചു.

അല്ല കുട്ടിയേ അന്റെ കിനാവു കാണലു ഇനിയും കഴിഞ്ഞില്ലേ?
ഷൈലാത്തായുടെ ചോദ്യമാണ് എന്നെ ഓര്‍മകളില്‍ നിന്നു വിടുതല ചെയ്തത്.

എക്സേഞ്ചിനു പുറത്തെ കഫ്റ്റീരിയയിലെ ഫാമിലി ക്യാബിനില്‍ എന്റെ അഭിമുഖമായി ഇത്ത ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.