ആത്മഹത്യ ശ്രെമം [ആദിത്യൻ] 133

“എടാ സൂര്യ.. നീ അവനെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിക്കാതെ “”അച്ചു ഉടനെ ഇടപെട്ടു പറഞ്ഞു

 

“”അല്ലാതെ പിന്നെ ഇവനോട് ഞാൻ എത്ര പറഞ്ഞത് ആണ് അവിടെ പോയുള്ള പൊറുതി അധികം വേണ്ട എന്ന്.. അമ്മായിപ്പന്റെ ചിലവിൽ അല്ല ജീവിക്കണ്ടത് അതും അയാൾ അത്ര കഴിവ് ഉള്ള ആളല്ലല്ലോ കൂലിപ്പണിക്കാരൻ ആണ് അയാൾ എത്ര ആൾക്കാരെ ആണ് നോക്കണ്ടേ അയാളുടെ ഭാര്ര്യയെ നോക്കണം കെട്ടിച്ച രണ്ടു മക്കളേ നോക്കണം പോരാത്തതിന് അവരുടെ കെട്യോന്മാരെ കൂടി നോക്കണോ..””

 

“”സൂര്യ..മതി “”

 

ഞാൻ അവനെ തറപ്പിച്ചു നോക്കികൊണ്ട് ആ സംസാരം അവസാനിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞു

 

“”നീ എന്നെ നോക്കി പേടിപ്പിക്കണ്ട.. ഇവന് ഇപ്പോൾ എങ്കിലും ബോധം വരണം..

അവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞ ശേഷം കുട്ടുവിനെ നോക്കി ബാക്കി പറയാൻ തുടങ്ങി

“”അയാളുടെ മക്കളെ അയാൾ നോക്കിയെന്ന് വരും നിന്നെ അയാൾ എന്തിന് നോക്കണം.. മാന്യമായി കെട്ടിയതുമല്ല പ്രേമിച്ചു ഒളിച്ചോടിയ ടീം ആണ് നിങ്ങൾ അതിന് കേസ് പുകിലും വേറെ ഉണ്ടാക്കിയ അയാൾ നിന്നെ എല്ലാം മറന്നു വീട്ടിൽ കയറ്റിയത് തന്നെ വലിയ കാര്യം ആണ് അവളുടെ ചേച്ചിയുടെ ഭര്ത്താവ് അവിടെ നിന്നാലും അയാൾ പണിക് പോയി ചിലവിന് പൈസ കൊടുക്കുന്നുണ്ട്.. നീ അവിടെ വിരുന്നിനു പോയതുമല്ല സ്ഥിര താമസം ആക്കി അത് തന്നെ തെറ്റ് അതും പോരാഞ്ഞിട്ട് പണിക് പോവാതെ അയാൾ അധ്വാനിച്ചു കൊണ്ടുവരുന്നതിന്റെ പങ്കു നീ പറ്റുന്നു ഇത്ര ഒക്കെ ആവുമ്പോൾ അവൾ വഴക്ക് പറയില്ലേ.. അതിൽ അവളെ തെറ്റ് പറയാൻ പറ്റോ “””

 

സൂര്യ പറഞ്ഞു നിർത്തി എന്നെയും അവനെയും മാറി മാറി നോക്കി

 

“”അല്ല മുൻപും ഇതുപോലെ കേട്ടിട്ടില്ലേ അപ്പൊ ഇല്ലാത്ത വിഷമം എന്താ ഇപ്പോൾ “”

 

അച്ചു ഇടയിൽ അവന്റെ സംശയവും ചോദിച്ചു

 

“”എടാ ഇത് അതൊന്നുമല്ല.. വേറെ പ്രശ്നം ആണ്.. ഞാനും അവളും ശരിയാവില്ല.. അവൾ വെറുതെ ഓരോന്ന് ഉണ്ടാക്കി പറയുവാ.. എന്നെ അവൾക് വിശ്വാസം ഇല്ല “”