അരുണാഞ്ജലി 2 [പ്രണയരാജ] 412

അവനിലെ പെട്ടെന്നുണ്ടായ മാറ്റം അവളെ ഒന്നു ആടിയുലച്ചു എന്നാൽ അതു മറച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരി തൂകി നിന്നു. ആ പുഞ്ചിരിയുടെ മറവിൽ അവൾ പുതിയ കരുക്കൾ തേടി.

നീയെന്താടി ചിരിക്കുന്നത് വേണ്ട വേണ്ടാന്നു വെക്കുമ്പോ… തലേക്കേറുന്നോ…

Mr. അരുൺ,

എന്താടി,

വളരെ പുച്ഛത്തോടെ അവനത് പറയുമ്പോ, അവളുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി മാത്രം.

താൻ എന്നെ റേപ്പ് ചെയ്തെന്നൊന്നും ഞാൻ പറയില്ല.

പിന്നെ,

താനെന്നെ കൂട്ടി കൊടുക്കാൻ നോക്കി എന്നു ഞാൻ പറയും സമ്മതിക്കാതിരുന്നതിന് താൻ എന്നെ ഒഴിവാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു എന്നു മാത്രമേ… ഞാൻ പറയൂ….

താനെന്നെ കൂട്ടി കൊടുക്കാൻ നോക്കി എന്നു ഞാൻ പറയും സമ്മതിക്കാതിരുന്നതിന് താൻ എന്നെ ഒഴിവാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു എന്നു മാത്രമേ… ഞാൻ പറയൂ….

അഞ്ജലി…….

അപ്പോ എൻ്റെ പേരറിയാം അല്ലെ…..

നീ…. നീ….

ഉം എന്തേ……

ഒരു നിമിഷം അവൻ എന്തു പറയണം എന്നറിയാതെ, വിവശനായി. വാക്കുകൾക്കായി അവൻ പരതി നടന്നു. ഇങ്ങനെ ഒരു മറുപടി അവളിൽ നിന്നും അവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. തൻ്റെ പ്രതീക്ഷകളെയെല്ലാം അസ്ഥാനത്താക്കുന്ന അവളുടെ മറുപടിയിൽ അവൻ തളർന്നു പോയി.

നീയെൻ്റെ ജീവിതം തകർക്കാൻ തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയതാണല്ലെ….

ഞാനോ….. അപ്പോ നിങ്ങൾ ചെയ്തതോ….

ഞാൻ ഞാനെന്തു ചെയ്തു….

നിങ്ങൾ എന്തു ചെയ്തെന്നോ… നിങ്ങൾ എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു കെട്ടിയതാണോ….

അല്ല…..

അവൻ്റെ മറുപടി അതിവേഗമായിരുന്നു.

അപ്പോ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് നിങ്ങൾ എൻ്റെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കുകയായിരുന്നില്ലെ…

അതെൻ്റെ സാഹചര്യം കൊണ്ട് പറ്റിപ്പോയതാ…

പറ്റിപ്പോയതാ… അങ്ങനെ ഒരു സാഹചര്യം വന്നപ്പോ സ്വയം ഇല്ലാതാവുന്നതിനുണ്ട് ഇതിനെക്കാൾ അന്തസ്സ്.

അവളുടെ ആ വാക്ക് അവന് ശരിക്കും കൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്. അവൻ സ്വന്തം മനസിനെ സ്വയം കുറ്റപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു.

അരുൺ, നിങ്ങൾക്ക് ഒരു പെണ്ണിനെ അറിയില്ല, അവളുടെ മനസിനെ അറിയില്ല,

അവളുടെ ആ വാക്കുകൾക്ക് പുച്ഛം മാത്രമായിരുന്നു അവൻ്റെ മുഖത്ത്. അവൾ തുടർന്നു പറഞ്ഞു.

ഞങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം ഇല്ല. ജനിച്ച നാൾ മുതൽ ഞങ്ങളെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കുന്ന ചടങ്ങൾ , ആ ചട്ടക്കൂട്ടിൽ ഞങ്ങൾ സ്വയം ഒതുങ്ങും

ഇതൊക്കെ എന്ത് എന്ന ഭാവത്തിൽ അവൻ കേട്ടു നിൽക്കുന്നത്.