അപരാജിതൻ 5 [Harshan] 6991

ഇങ്ങനെ ഓർമ്മ ഉണ്ടാവാൻ പൊന്നു എന്താ ചെയ്യുവ്വാ ?

അവള് അറിയാൻ ഉള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ഒന്നും ചെയ്യണ്ട വെറുതെ ഓർത്താൽ മതി അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു .

അവളെ കളിയാക്കിയത് ആണെന്ന് വിചാരിച്ചു അവൾ ചുണ്ടു കൂട്ടി പിടിച്ചു തല താഴ്ത്തി കൈകൾ കെട്ടി ഇരുന്നു, പിണക്കം ആണ് അവളുടെ

ഞാൻ ഒള്ള കാര്യം ആണ് പറഞ്ഞത്.

ഓർമ്മ എന്നതിൽ മൂന്ന് പ്രോസസ്സ് മാത്രേ  ഉള്ളു , എൻകോഡ്, സ്റ്റോറേജ്,  റീകോൾ

അവൾ ആകാംഷയോടെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

കാണുന്ന സംഭവങ്ങൾ , വായിച്ചാ കാര്യങ്ങൾ, കേട്ട വാക്കുകൾ , അങ്ങനെ എല്ലാം ഓർമ്മ ആക്കി മാറ്റുന്ന പരിപാടി ആണ് എന്കോഡിങ് എന്ന് പറയുന്നത്, എന്കോഡ് ആയാൽ പിന്നെ ബ്രെയിൻ അതിനെ സ്റ്റോർ ചെയ്യും, അതാണ് ന്യുറോൻസ് ഇലക്ട്രിക്കൽ സിഗ്നലുകൾ പോലെ ആക്കി സ്റ്റോർ ചെയ്യുന്നത് , അതിനു ശേഷം സ്റ്റോർ ചെയ്ത കാര്യങ്ങളെ റീകോൾ ചെയ്യുക , അതായതു റിട്രീവ് ചെയുക , ഇടയ്ക്കിടെ ഓർക്കുക , നമ്മൾ പഠിച്ചത് റിവിഷൻ ചെയ്യിലെ അതുപോലെ.

അവൾ ഇങ്ങനെ നോക്കി ഇരിക്കുക ആണ്.

കൂടുതൽ ഒന്നും വേണ്ട അന്നന്നു കിടക്കാൻ നേരത്തു രാവിലെ ഉണർന്നത് മുതൽ ഉറങ്ങും വരെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ സീകെൻസ് ആയി ഓർത്തു ഓർത്തു എടുക്കുക , ആദ്യം ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടു ആയിരിക്കും, തന്നെ തന്നെ അത് സ്പ്പീട് ആയി വരും , കുറെ ആയ വെള്ളം ഒഴുകുന്ന പോലെ ഓർമ്മ ഒഴുകികൊണ്ടിരിക്കും സംശയം ഉണ്ടേ ചെയ്തു നോക്കിക്കേ,

ആണോ ………………വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ അവൾ ഒരു താളത്തിൽ ചോദിച്ചു,

ഇങ്ങനെ ചെയ്താൽ ഓർമ്മ ഉണ്ടാകുമോ ?

ഓർമ്മ ഒക്കെ ഉണ്ടാകും , നോക്കിക്കോ …

സത്യം ?,,,,,,,,,,,,,,,, പൊന്നു ചോദിച്ചു വീണ്ടും

ആ സത്യം ……………….

പരമാര്‍ത്ഥം ?………………….

ആ പരമാ൪ത്ഥം തന്നെ…………

എന്നാ പൊന്നു ഇന്ന് ചെയ്യും , ഹ്മ്മ് ,,,,,,,,,,,,,,,അവൾ മൂളി

ഇന്ന് മാത്രം പോരാ എന്നും ചെയ്യണ൦ …

അപ്പൊ അവള് ചിണുങ്ങുന്ന പോലെ ചുണ്ടു ചേർത്ത് പിടിച്ചു ,

എല്ലാ ദിവസവും ചെയ്യണമല്ലേ ,,,,,,,,,,,,,,?

ആ എല്ലാ ദിവസവും ചെയ്യണം,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

എന്നാ പൊന്നു നാളെ മുതൽ ചെയ്യാം ………….

അവനു മനസിലായി  ഈ പെണ്ണ് ഇതൊന്നും ചെയ്യാൻ പോണില്ല എന്ന് .

ആയിക്കോട്ടെ നാളെ നാളെ നീളെ നീളെ,,,,,,,,,,,,,,,,,

അന്ന് ആദി ഒരുപാട് സന്തോഷവാൻ ആയിരുന്നു.
തന്റെ അറിവുകൾ കഴിവുകൾ ഒക്കെ പാറുന് മുന്നിൽ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ കിട്ടിയ അവസരം.
ഒന്നുമില്ലേലും ഒന്നര മണിക്കൂർ പാറുവിന്റെ കൂടെ. അടങ്ങി ഒതുങ്ങി കുറിഞ്ഞിപ്പൂച്ച പമ്മി ഇരിക്കുന്ന പോലെ. തന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പാറു ഇരിക്കുന്നു. ഇന്ന് ആകെ ഒരു മാന്ത്രികമായ ദിവസം ആണലോ.

<<<<<<O>>>>>>>

നിലവറയില്‍ കെടാവിളക്ക് നോക്കാനായി  താഴേക്കു ഇറങ്ങി.

എന്നും വൈകുന്നേരം കെടാവിളക്കിന് സമീപം ഗണേശ വിഗ്രഹത്തിലും ദീപം കൊളുത്തും.

മാലിനി അവിടെ ചെന്നപ്പോ ,അതിലെ നെയ്യ് കുറവാണ് , എങ്കിലും തെളിമയോടെ ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലാതെ നാളത്തിന് ഒരു ആനക്കവും ഇല്ലാതെ ആണ് ജ്യോതി തെളിഞ്ഞു കത്തുന്നത്.

സാധാരണയായി ദീപനാളം ഇങ്ങനെ ആനക്കമൊന്നും ഇല്ലാതെ തെളിഞ്ഞു കത്തുന്നത് കാണല്‍ വളരെ കുറവാണ് , ഇന്നെന്താണാവോ ഇങ്ങനെ ? മാലിനി മനസില്‍ ഓര്‍ത്ത്.

തന്റെ പൊന്നു  ഇപ്പോ ഇരിക്കുന്നത് ആദിശങ്കരന്റെ അടുത്താണു, അപ്പോള്‍ അത് കൊണ്ട് ആയിരിക്കുമോ ദീപം ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലാത്ത കത്തുന്നത് , അവനല്ലേ എപ്പോളും പൊന്നുവിനെ അപകടങ്ങളില്‍ നിന്നൊക്കെ രക്ഷിച്ചത്, അങ്ങനെ എങ്കില്‍ ആദിശങ്കരന്‍ തന്റെ അപ്പു തന്നെ ആയിരിക്കില്ലെ അവളുടെ സംരക്ഷകന്‍..

മാലിനിക്ക് ആകെ പാടെ ഒരു അവസ്ഥ , എന്താണ് സത്യം എന്നുള്ള തിരിച്ചറിവില്ലായ്മ, ഒന്നുറപ്പാണ് , അവന്‍ ലക്ഷ്മിയുടെ മോന്‍ ആണ് , അവന്റെ അമ്മ അവന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ട്, അവന്‍ കാതോളും തന്റെ പൊന്നുനേ ,,, ഭഗവാനെ വിഘ്നേശ്വര  കാത്തോളനെ,,

മാലിനി ഗണപതീ വിഗ്രഹത്തില്‍ ദീപം കൊളുത്തി തൊഴുതു പ്രാര്‍ഥിച്ചു.

ശേഷം നിലവറയില്‍ നിന്നും മുകളിലേക്കു വന്നു അപ്പൂന്റെ  റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

മാലിനി അവിടെ എത്തി, ഉള്ളിലേക്ക് വന്നു, അപ്പോളേക്കും അവരുടെ പഠിത്തം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞിരുന്നു , ശ്രിയ ഹാപ്പി ആണ്, അവള് നാളത്തെ എക്സാം കലക്കും അമ്മാതിരി ഐഡിയകള്‍ അല്ലേ അവള്‍ക്ക് അവളുടെ പെട്ടതലയന്‍ പറഞ്ഞു കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്.

അവര്‍ പോകാന്‍ ആയി ഇറങ്ങി

താങ്ക്സ്………………… അവൾ അവനോട് പറഞ്ഞു.

ഹ്മ്മ് ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,അവൻ ഒന്ന് മൂളി.

ഹാ ,,,,,,,,,,,അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു.

രണ്ടു പേരും കൂടെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.

കൊച്ചമ്മേ എല്ലാരും സന്തോഷം ആയ സ്ഥിതിക്ക് ഞാന്‍ ഇന്നലെ കുത്തിക്കുറിച്ച ഒരു കവിത ഉണ്ട് അതൊന്നു പാടിക്കോട്ടെ

ദൈവമേ പെട്ടല്ലോ …………….എന്തയാലും  മാനസമൈനേ അല്ലല്ലോ .,,,,,,,

കവിത അല്ലെ അത് നീ പാടിക്കോ ഞങ്ങൾ കേൾക്കാം , ശ്രിയ പേടിച്ചരണ്ട് അമ്മയെ നോക്കി

കൊഴപ്പമില്ല എന്നർത്ഥത്തിൽ മാലിനി കണ്ണുകൾ അടച്ചു അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു..

കൊച്ചമ്മേ ഇത് ഒരു കാമുക൯ കാമുകിയെ കാത്തിരിക്കുന്ന കവിത ആണ് കേട്ടോ

ഞാൻ എഴുതിയതാ …പെട്ടെന്ന് ഒരു തോന്നൽ തോന്നി ,,പിന്നെ എല്ലാം ടകെ…  എന്നിങ്ങോട്ടു ഒഴുകി വന്നു.

ആ എന്നാ ഞാൻ കവിത ചൊല്ലാം …പിന്നെ മാനസ മൈനേ പോലെ അത്ര സുന്ദരം അല്ല കേട്ടോ അത് നിങ്ങൾ ക്ഷമിക്കണം….

ആ നീ പാടൂ ,,,,,,,,,,,,,,,,,

ആ …കേട്ടോ

ആ ……………………………………..

ഞാനിരുന്നു ,,,,,,, അക്കേഷ്യ മരത്തിന്റെ ചോട്ടിൽ,,,,,,,,,,,,,,,

ഹൈഹൈ….. ഹൈഹൈ

നീ വന്നില്ല ,,,,,,എന്റെ റഫ്ലെഷ്യ പൂവേ ……..

ഹൈഹൈ,,,,,, ഹൈഹൈ

പിന്നേം കാത്തിരുന്നു സെക്കോയ മരത്തിന്റെ ചോട്ടിൽ ,

,ഹൈഹൈ……. ഹൈഹൈ

നീ വന്നില്ല ….എന്റെ പപ്പായ പൂവേ ……….

ഹൈഹൈ ……….ഹൈഹൈ

ചന്ദനതടി വാറ്റിയെടുത്ത ചന്ദനതൈലമല്ലേ ……നീ ചന്ദന തൈലമല്ലേ

മുല്ലപ്പൂ മണമുള്ള കല്ലിൽ കൊത്തിയ ദാരുശിൽപ്പമല്ലേ …..

ചാണക പച്ച നിറമുള്ള നിന്നുടെ കാഞ്ചിപുരം പട്ടു

കീറി പറിഞ്ഞു പോയി… കീറി പറിഞ്ഞു പോയി…

എന്റെ അക്കേഷ്യ മരമേ റഫ്‌ലേഷ്യ പൂവേ സെക്കോയ മരമേ പപ്പായ പൂവേ …..

ഹൈ ഹൈ ഹൈ ഹൈ

എങ്ങനെ ഉണ്ട് കൊച്ചമ്മേ …………അപ്പു ആഹ്ലാദത്തോടെ ചോദിച്ചു,

ഭീഭത്സമായ ഭാവത്തോടെ ചിരി അഭിനയിച്ചു മാലിനി പറഞ്ഞു ,,,,,,നന്നായിട്ടുണ്ട് അപ്പു……മാലിനിയുടെ സ്വരം ഇട മുറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

ശ്രിയ മോള് ഏതാണ്ട് മരവിച്ചു ഇരിയ്ക്കുക ആണ്,

അപ്പു ശ്രിയയെയും നോക്കി.

ആഹാ …………..വീണ്ടും തുടർന്ന്.

മൽഗോവ മാങ്ങമരത്തിൽ താളത്തിൽ കൊത്തി കുത്തി

വലിയൊരു തുളയുണ്ടാകും മരം…………കൊത്തിയല്ലേ നീ

പായൽ ഉള്ള പൊട്ടകുളത്തിൽ പാറി വന്നു ഊളിയിട്ടു

വരാല്നെ പിടിക്കും നീല………….പൊന്മാനല്ലേ നീ —കരളേ

മുള്ളൻ പന്നിയെ പോലെ നീ ചാഞ്ഞു ചരിഞ്ഞു ഓടിടുമ്പോൾ

നിന്റെ മുള്ളുകൊണ്ട് മുറിഞ്ഞ പാവം……….. കരടിയല്ലേ ഞാൻ

പേട്ടക്കരടി അല്ലേ ഞാന്‍………………….

ഓ …………..എന്റെ അക്കേഷ്യ…ഓ എന്റെ റാഫിലേഷ്യ ,,, ഹൈ ഹൈ

ഓ എന്റെ സെക്കോയ ,………….ഓ എന്റെ പപ്പായ …………….

ആഹാ ……………..എന്തൊരു സാഹിത്യ൦ എന്തൊരു സാഹിത്യം ,….എന്നെ സമ്മതിക്കണം

അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു

അപ്പു ……………………..മാലിനി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ വിളിച്ചു

ശ്രിയ പാവം ചുണ്ട് കൂട്ടി പിടിച്ച് പിണക്കം കാട്ടി നില്‍കുക ആണ്.

എന്താ കൊച്ചമ്മേ ………..മാസ്സ് അല്ലെ ……………………..അടിപൊളി അല്ലെ

എങ്ങനെ ഉണ്ട് എന്റെ കവിത ,,,,,,,,,,,,,

ഗംഭീരം ആയി മോനെ …………………….ഹോ ………..ഇത്രയും ഭംഗി ഉള്ള ഒരു കവിത ഞാൻ കേട്ടിട്ടേ ഇല്ല

ആണോ ……………എന്ന ഞാൻ അടുത്ത വരി കൂടെ പാടാം …കേട്ട് പഠിച്ചോ ശ്രീ മോളെ കോളേജിൽ കവിത പാരായണത്തിനൊക്കെ പാടാല്ലോ …………ഫസ്റ്റ് പ്രൈസ് കിട്ടുംട്ടാ ………….

പൊന്നു അപ്പു ,,,,,,,,,,,,,

ഈ വരികൾ ഒക്കെ ആസ്വദിക്കാൻ ഉള്ള നിന്നെ പോലെ ഉള്ള വൈഭവം ഞങ്ങൾക്കില്ല , അതുകൊണ്ടാ

ഇനി പാടരുത് ……………

ശെടാ അങ്ങനെ ആണോ …………………..

നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ നിരക്ഷരരായി ജീവിച്ചോ ………….

കവിത പോലും ആസ്വദിക്കാതെ കണ്ട തെലുങ്കും തമിഴും മതിയല്ലോ …………

‘അമ്മ മലയാളം  ഭൂമി മലയാളം ആണ് ……………..

ഉവ്വ് അപ്പു നീ ക്ഷമിക്ക് …………

ഞങ്ങൾ പൊക്കോട്ടെ …………………..

ഓ എന്നെ അങ്ങനെ ആകട്ടെ …………………….

അവർ തിരിഞ്ഞു നടന്നു ,

അപ്പു പറയുക ആയിരുന്നു എന്നാലും എന്തൊരു മനുഷ്യർ ആണ് ഇത്രയും സാഹിത്യ ഭംഗി ഉള്ള ഒരു കവിത ഞാൻ പാടിയിട്ടു ….ഒരു ആസ്വാദന കുറിപ്പ് പോലും തന്നില്ല …

എല്ലാ വൃത്തവും ശരി ആണല്ലോ ,,,,,,,,,,,,,,,സെക്കോയ മരമേ പപ്പായ പൂവേ അക്കേഷ്യ മരമേ റഫ്‌ലേഷ്യ പൂവേ

ആഹാ എത്ര മനോഹരം ,,,,,,,,,,,,,,ഗംഭീരം ..ഇതൊക്കെ എന്നെ കൊണ്ട് മാത്രേ സാധിക്കൂ…

ശേ എഴുത്തച്ഛൻ ആകേണ്ട ആൾ ആയിരുന്നു ഞാൻ എങ്ങനെയോ ആദിശങ്കരൻ ആയി പോയതാ,,,,,,,,,

അവർ നടന്നു നീങ്ങുന്നത് അവൻ നോക്കി നിന്നു ,

തന്റെ ദേവത തന്നിൽ നിന്നും ഒരുപാട് ദൂരേക്ക് അകന്നു പോകുന്ന ഒരു ഫീൽ ആണ് ആണവന് തോന്നിയത് ,

അവൾ കൂടെ ഇരുന്ന ഒന്നര മണിക്കൂർ അവനു ഒന്നര മിനിറ്റു പോലെ മാത്രമേ തോന്നിയുള്ളൂ , പക്ഷെ ഒരു യുഗത്തിൽ കിട്ടാവുന്നെ എല്ലാ ആനന്ദവും അവനു വെറും ഒന്നര മിനിറ്റു ആയി തോന്നിയ ഒന്നരമണിക്കൂറിൽ നിന്നും കിട്ടി…………

പോകും വഴി ശ്രിയ ആദിയെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി .

ഒരേ ഒരു നിമിഷ൦ ആ ചുണ്ടു കൂർപ്പിച്ചു കോപപ്പെട്ടു ഇടം വലം കിറി ഇളക്കി ഗോഷ്ടി കാട്ടി തലയും വെട്ടിച്ചു അവൾ മുന്നോട്ടു പോയി.

മതിയല്ലോ ………..അത് മാത്ര൦ മതിയല്ലോ ……………അതിൽ കൂടുതൽ എന്ത് വേണം ,,,,,,,,,,,,,,,,,മഹാഭാഗ്യമല്ലേ ആ കാഴ്ച.

അവന്‍ സ്വയം പറഞ്ഞു, എടി പാറു , നിനക്കൊക്കെ ഈ പൊട്ടകവിത മതി, നിനക്കറിയില്ലലോ ഈ കവിതയിലെ ഓരോ വാക്കുകളും നിന്നെ ഉപമിച്ചു ആണ് എന്നു ….അക്കേഷ്യ രാഫ്ലേഷ്യ മുള്ള൯ പന്നി, അവന്‍ സ്വയ൦ ചിരിച്ചു.

<<<<<<O>>>>>>>>

പോകും വഴി ശ്രിയ അമ്മയൊട് ചോദിച്ചു

എങ്ങനെ സഹിച്ചു അമ്മെ ആ പെട്ടതലയന്റെ പൊട്ടകവിത..

പൊന്നു മോളെ വണ്ടിക്കു തല വെക്കാൻ കിടന്ന പിന്നെ രാജധാനി ആണോ ദുരന്തോ ആണോ എന്നൊന്നും പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ ..ഇതു അത് പോലെ ആണ് .

ഓ കഷ്ടം തന്നെ ,,,,,,,,,,,എന്നാലും കവിത കൊള്ളാം ………..അക്കേഷ്യ സെക്കോയ റഫ്ലെഷ്യ പപ്പായ ചാണകപ്പച്ച നിറമുള്ള പട്ടു സാരി കത്തി പോയി ……………………ശ്രിയ ചിരി തുടങ്ങി.

പൊട്ടൻ ………….തനി പൊട്ടൻ തന്നെ ആണ്…

എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല മോളെ ……………..ഒന്നുകിൽ അവൻ പൊട്ടൻ അല്ലെങ്കിൽ അതിബുദ്ധിമാൻ,,അവന്റെ സ്വഭാവം എങ്ങനെ എപ്പോൾ പോകും എന്ന് പ്രെഡിക്ട് ചെയ്യാൻ സാധിക്കില്ല…

അമ്മേ ആ പെട്ടതലയനു ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ അറിയാം , ഇവിടെ വന്നിട്ട് ഇത്രേം കാലം ആയില്ലേ . എന്തായാലും ഈ സമയത്തു ഒന്നും പഠിപ്പു നടക്കില്ല , ഇത്രേം കൃത്യമായി ഓരോരോ കാര്യങ്ങൾ.

മാലിനി ഒന്ന് ചിരിച്ചു,

പൊന്നു അവനറിയാത്തതായി ഒന്നുമില്ല, അത് നിനക്ക് അറിയില്ല.

എന്നാലും ഇതെന്ത് അത്ഭുതം ആണ് , അതും ഇത്രേം ഹാർഡ് ആയ പ്രോബ്ലംസ് ഒക്കെ ഇങ്ങനെ ഒരു ടെക്സ്റ്റ് ബുക്ക് പോലും നോക്കാതെ , ഇതൊക്കെ ഇങ്ങനെ സാധിക്കുമോ ..വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.

അത്  മാത്രവും അല്ല കടിച്ച പൊട്ടാത്ത ബുക്സ് ഒക്കെ ആണ് ആ മരങ്ങൊടന്‍ വായിക്കുന്നത്, ഹോ ആ ബുക്സ് കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ തല പെരുത്ത് പോയി അമ്മേ

ഹോ എന്നാലും പെട്ടതലയ൯ സംഭവം തന്നെ ആണ്. ട്ടോ അമ്മെ…. ശ്രിയ ഒരു തവണ അപ്പുനെ പുകഴ്ത്തി.

മോളെ അവന്റെ മാനസമൈനേ മാത്രേ പ്രശ്നം ഉള്ളു ഇപ്പോ ഈ കവിതയും ,,,,,,,ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങളിൽ എന്റെ അപ്പു അത്ഭുതം തന്നെ ആണ്

എന്റെ അപ്പു അല്ല , ആ പെട്ടതലയ൯ അമ്മേടെ അല്ല , അമ്മേടേതു ഞാനും ഏട്ടനും മാത്രമാണ്. ശ്രിയ മാലിനിയെ തിരുത്തി , അവളിലെ കുറുമ്പ് അത്രക്കും ഉണ്ട് മാലിനിയുടെ സ്നേഹം പങ്കു വെചു പോകാൻ അവൾ സമ്മതിക്കില്ല.

എന്തിനാ പൊന്നു നീ അവനെ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ വിളിക്കുന്നത്. അവനു നല്ല ഒരു പേര് ഇല്ലേ ആദി ശങ്കരൻ എന്ന് , വേണേ ആദി എന്ന് വിളിച്ചൂടെ ഇല്ലെങ്കിൽ അപ്പു എന്ന് വിളിചൂടെ , നിന്നെക്കാളും ആറു വയസു എങ്കിലും മുതിർന്നവൻ അല്ലെ അപ്പു , പ്രായം എങ്കിലും നോക്കണ്ടേ.

ശ്രിയ ഒന്നും മിണ്ടീല

ഞാനിപ്പോ പട്ടി തെണ്ടി എന്നൊന്നും വിളിക്കുന്നില്ലല്ലോ , പെട്ടതലയൻ മാക്രി എന്നൊക്കെ അല്ലെ വിളിക്കുന്നത്, അതൊന്നും ഇനി മാറ്റാൻ പറ്റില്ല, അല്ലേലും എന്തിനാ മാറ്റുന്നത് ,

പൊന്നു ,  ഇപ്പോളും നിനക്കു അവനോടുള്ള ദേഷ്യം മാറിയിട്ടില്ലേ മാലിനി ചോദിച്ചു.

എനിക്കറിഞ്ഞൂടാ മ്മെ ,,, ഒന്നും അറിഞ്ഞൂടാ ,,,ഇപ്പൊ കുറച്ചൂടെ അവനുമായി ഫ്രീ ആയി ഇടപെടുന്നുണ്ട് , എന്ന് വെച്ച്  ഇഷ്ടം ഒന്നും ഇല്ല , പക്ഷെ ഇപ്പൊ പഴേ പോലത്തെ ദേഷ്യം ഒന്നും അത്രയും തോന്നുന്നില്ല, എന്ന് വെച്ച് ഇഷ്ടം ഇല്ല , അത് ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവില്ല.

ഹ ഹ ഹ …………അവനെ നല്ല കുട്ടി ആണ് , ആദ്യം എനിക്കും ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല , പക്ഷെ അവനെ അടുത്തറിഞ്ഞപ്പോ ഉണ്ടല്ലോ ആ ദേഷ്യം ഒക്കെ മാറി , അവന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഗുണം എന്തെന്നോ അവനിലേക്ക്‌ ഈയാം പാറ്റകളെ പോലെ ആളുകൾ ആകർഷികപെടും , അവനു എല്ലാരേം സ്നേഹം ആണ്, ആ സ്നേഹം എല്ലാര്ക്കും അവൻ പങ്കുവെച്ചു കൊടുക്കും , ആരോടും ദേഷ്യവും വെറുപ്പും ഒന്നുമില്ല,,

ശ്രിയ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

പിന്നെ അവനെ അതുപോലെ വളർത്തിയതാ , അവന്റെ ലക്ഷ്മി ‘അമ്മ അതിന്റ ഗുണം ആണ്.

ഹ്മ്മ് ഞാൻ കണ്ടായിരുന്നു ആ അമ്മേടെ ഫോട്ടോ , എന്ത് ഭംഗി ആണ് , കണ്ണെടുക്കാനേ തോന്നുന്നില്ല, അമ്മേനെ പോലെ തന്നെ , കണ്ടപ്പോ പൊന്നൂനു ഒരുപാട് ഇഷ്ടം ആയി, എന്തോ ഉള്ളിൽ ഒരു വല്ലാത്ത ഫീൽ ആയി  ആ അമ്മേടെ ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോ,,ഒരുപാട് മുടി ഉണ്ടായിരുന്നു ആ അമ്മക്ക് എന്റെപോലെ , സുന്ദരി ‘അമ്മ ,,, നല്ല രസം ഉണ്ടായിരുന്നു ,,,,

പൊന്നുവിന് ലക്ഷ്മിയെ നന്നായി പിടിച്ചു പോയി എന്ന് സാരം. അത് അല്ലേലും അങ്ങനെ തന്നല്ലേ ഉണ്ടാവൂ.

<<<<<<<<<<<<<O >>>>>>>>>>