എന്ന പോവാം ശ്രിയ മോളെ..
അതിനു നീ എന്തിനാ എന്റെ കൂടെ വരുന്നത്, ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് പൊക്കോളാം.
അയ്യോ കൊച്ചമ്മ പറഞ്ഞത് അങ്ങനെ അല്ലല്ലോ
എന്റെ ‘അമ്മ അല്ലെ ,,,,
നീ എന്റെ കൂടെ വരണ്ട , എന്റെ സന്തോഷം ഇല്ലാതാക്കാൻ വേണ്ടി വേണ്ടാടത്തോടത്തു ഒക്കെ കേറി വന്നോളും ..പാറു ദേഷ്യപ്പെട്ടു
അപ്പു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ദേവികയെ നോക്കി,
ദേവികക്കു ഒരുപാട് വിഷമം ആയി, അവൾക്ക് ഒട്ടു ഒന്നും പറയാനും പറ്റില്ലല്ലോ, മഴ വരുന്നുണ്ട് ശ്രിയ മോളെ , അപ്പു നനയും അവിടം വരെ ശ്രിയ മോളും പോകുന്നതല്ലേ , അപ്പൂനെ കൂടി കൊണ്ട്പോയിക്കൂടെ ? അവന് ചോദിച്ചു.
നീ എന്റെ കൂടെ വരണ്ട , മഴ വന്നാല് നനഞ്ഞൊ , ചത്തൊന്നും പോകില്ലല്ലോ മഴ നനഞ്ഞാല് ………….. അവള് ദേഷ്യപ്പെട്ടു , പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വണ്ടിയില് കയറി, വണ്ടി ഓടിച്ചു മുന്നോട്ടു പോയി.
അപ്പു നെഞ്ചിൽ കൈ പൊതി പിടിച്ചു , പിന്നെ ദേവികയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു ,
പാവാ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ഇച്ചിരി കുറുമ്പ് ഉണ്ടെന്നേ ഉള്ളു,,,
അത് കേട്ടപ്പോ ദേവിക ഒന്ന് ചിരിച്ചു സങ്കടം നിറഞ ഒരു ചിരി.
ഒരു നൂറുമീറ്റർ എത്തിയപ്പോ പാറു വണ്ടി നിർത്തി, ഹോൺ അടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അത് കണ്ടു ആയി , കണ്ടോ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ പാവം ആണ് , ഇച്ചിരി കുറുമ്പു കാണിക്കുന്നത് ആണ് എന്ന്.
അപ്പു നെഞ്ചിൽ കൈ പൊത്തി പിടിച്ചു ആ മഴയിൽ ദേഹം നനഞു കാറിനു അടുത്തേക്ക് ഓടി നൂറു മീറ്ററോളം, മഴ നന്നായി തന്നെ തിമിർത്തു പെയ്യുക ആണ് , ദേവിക അവനെ നോക്കി കൈ കാട്ടി വീട്ടിലേക്കു കയറി മഴ നനയാതെ ഇരിക്കാൻ.
അപ്പു ആ കോരി ചൊരിയുന്ന മഴയത്തു കാറിനു സമീപം ചെന്ന് , കാറിന്റെ ഡോർ തുറക്കാൻ ആയി പോയപ്പോളേക്കും പാറു കാർ വേഗത്തിൽ എടുത്തു മുന്നോട്ടു പോയി അവനെ കയറ്റാതെ തന്നെ…
അവളുടെ ഒരു കുസൃതി മാത്രം ആയിരുന്നു അത്. അവൾക്ക് അറിയില്ലല്ലോ ആദിശങ്കര൯ അവൾക്കു വേണ്ടി എന്തൊക്കെ ചെയ്തു എന്ന്,,
ആ മഴയത്തു ഒറ്റയ്ക്ക് അപ്പു ആ കാറ് പോകുന്നത് നോക്കി നിന്നു വേദനിക്കുന്ന നെഞ്ചിൽ കൈ പൊത്തി പിടിച്ചു , അവൻ ഇടക്ക് കൈ എടുത്തു നോക്കി , കൈപ്പത്തിയിൽ നിറഞ്ഞിരുന്ന രക്തത്തെ ആ മഴവെള്ളം ഏറ്റുവാങ്ങി മണ്ണിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി , എന്തോ ആ കണ്ണുകൾ ഒരൽപം നിറഞ്ഞു പക്ഷെ കോരിചൊരിയുന്ന മഴ ആ കണ്ണുനീരിനെയും ഏറ്റു വാങ്ങി , അപ്പോളും അവന്റെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി മാത്രമേ ആയിരുന്നു
കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയത്തു അപ്പു മുന്നോട്ടു തന്നെ നടന്നു നീങ്ങി…………….
ഒരു പത്തു മണിയോടെ അപ്പു പാലിയത് എത്തിച്ചേർന്നു.
വീടിനു പുറത്തൊന്നും ആരെയും കണ്ടില്ല, പാറൂന്റെ കാർ അവിടെ ഉണ്ട്, ആണ് സെക്കൻഡ് സാറ്റർഡേ ആയതു കൊണ്ട് ജോലി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അപ്പു വേറെ ഒന്നും നോക്കാതെ പിന്നെ ഔട്ട് ഹോക്സിലേക്കു പോയി.
അവിടെ ചെന്ന് വസ്ത്രം ഒക്കെ മാറി,
ശരീരത്തിനു നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട്, ഇന്നലെ നടത്തിയ പ്രകടനത്തിന്റെ ആയിരിക്കും, നെഞ്ചിൽ തുന്നിക്കെട്ടിയ ഭാഗത്തു അവൻ വരുന്ന വഴി ഡ്രെഡ്ഡ് ചെയ്യിപ്പിച്ചിരുന്നു.
എങ്കിലും വേദന ഉണ്ട്, അപ്പോളും പൈൻ കില്ലർ കഴിക്കാൻ ഒന്നും നിന്നില്ല, ആ വേദനക്കു ഒരു സുഖം ഉണ്ടല്ലോ, ഒന്നുമില്ലേലും പാറുന് വേണ്ടി ഉണ്ടായ വേദന അല്ലെ…
അവൻ ബെഡിൽ കിടന്നു,
അപ്പോളേക്കും ദേവിക അവൻ വിളിച്ചു, വീട്ടിൽ എത്തിയോ എന്നറിയാൻ ആയി, കാരണം പാറു അവനെ പറ്റിച്ച കാര്യ൦ ഒക്കെ ദേവൂനോട് പറഞ്ഞിരുന്നു. അത് കേട്ട് ദേവൂ അവളെ വഴക്കു പറയുകയും ചെയ്തു, ഇതൊക്കെ ദേവൂ അവനോട് പറഞ്ഞു, മുറിവിനെ കാര്യം ഒക്കെ ചോദിച്ചു, നന്നായി ശ്രദ്ധിക്കാൻ അയി അവനെ ഉപദേശിക്കുകയു൦ ചെയ്തു.
അപ്പു കിടന്നു , എന്നാലും ഉള്ളിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷം ഉണ്ടായിരുന്നു , പാറൂനു ഒന്നും പറ്റിയില്ലല്ലോ,
അപ്പോളും അവന് സംശയം ആയിരുന്നു എന്നാലും ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആളുകളെ ഇടിക്കാൻ എവിടെ നിന്ന് ശക്തി കിട്ടിയോ എന്തോ , ആ പിന്നെ ലക്ഷ്മി ‘അമ്മ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ , അപ്പൊ പിന്നെ ശക്തി ഇല്ലാതെ ഇരിക്കുന്നത് എങ്ങനെ.
അപ്പു കിടന്നു ഉറങ്ങി, ഗാഢമായ ഉറക്കത്തിലേക്കു തന്നെ അവൻ വഴുതി വീണു,
<<<<<<<<<<<<<<<O>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ഒരു മൂന്നു മണി ആയപ്പോൾ അപ്പു എഴുന്നേറ്റു , ദേഹ൦ മൊത്തം ഒരുപാട് കുളിരും വേദനയും, നെറ്റിയിൽ തൊട്ടു നോക്കിയപ്പോൾ നല്ല ചൂട് ഉണ്ട് , പനി ആണ് , ഇന്നലത്തെ ശരീര൦ അനക്കി ഉള്ള പ്രയോഗങ്ങളും ഇടയിൽ കിട്ടിയ മുറിവും , പിന്നെ ഉറക്കം ഇല്ലാതെ പോയതും രാവിലത്തെ മഴ നനഞ്ഞതും ഒക്കെ ആയി പല കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടല്ലോ.
വന്നു നേരെ കിടന്നതും ആണ്, ഭക്ഷണവും കഴിച്ചിട്ടില്ല, കൈകൾക്കും നെഞ്ചിലും കാലിനും ഒക്കെ ഒരുപാട് വേദന എടുക്കുന്നു, കുറെ നേരം തിരിഞ്ഞും മറഞ്ഞും ഒകെ കിടന്നു, മുറിവിൽ നല്ല വിങ്ങലും ഉണ്ട്, ഒരു കണക്കിന് അവൻ അപ്പു എഴുന്നേറ്റു, ടേബിളിൽ ഉള്ള മരുന്നുകൾ നോക്കി ആന്റിബയോട്ടിക്കും പിന്നെ വേദനക് ഉള്ള ടാബ്ലെറ്റും മാത്രമേ ഉള്ളു, നല്ല വിശപ്പും ഉണ്ട് , പുറത്തേക്കു പോകാൻ ഉള്ള ആവതില്ല , അതിനിടയിൽ നല്ല പനിയും. തുട ഒക്കെ വലിഞ്ഞു വേദന എടുക്കുന്നു. അവൻ കുറച്ചു നേരം എഴുന്നേറ്റു ഇരുന്നു.
അവൻ ഒരുകണക്കിന് എഴുന്നേറ്റു ഒരു ടവൽ നനച്ചു നെറ്റിയിൽ ഇട്ടു കിടന്നു , പനിയുടെ ഗുളിക ചിലപ്പോ ശ്രിയ മോളുടെ കയ്യിൽ കാണും, പക്ഷെ ദേഷ്യപ്പെട്ട് വന്നത് കൊണ്ട് തരുമോ എന്നും, അറിയില്ല അത് മാത്രവും അല്ല അവിടെ രാജശേഖരന്റെ കാറും ഉണ്ട്, തിരികെ വന്നു കാണണം.
പക്ഷെ ഉള്ളിലെ വിശപ്പ് ആണ് പ്രശനം കുറച്ചു ചോറ് കിട്ടുക ആണെങ്കിൽ ഇത്തിരി വെള്ളം ഒഴിച്ച് കഞ്ഞി ആയെങ്കിലും കുടിക്കാം ,,ആ സരസമ്മ ചേച്ചിയോട്ട് പറയാം.
അവൻ അവിട നിന്നും എഴുന്നേറ്റു, ഒരു കണക്കിന് നടന്നു വീടിന്റെ പിന്നാമ്പുറത്തു എത്തി , സരസു ചേച്ചിയെ വിളിച്ചു , പക്ഷെ വന്നത് വേറെ ഒരു സ്ത്രീ ആയിരുന്നു , അവരാണ് പറഞ്ഞതു സരസമ്മ ചേച്ചീടെ ‘അമ്മ സുഖം ഇല്ലാതെ ആയതിനാൽ നാട്ടിൽ പോയിരിക്കുക ആണ്, കുറച്ചു നാൾ കഴിയും വരൻ ആയി, ഇവർ പുതുതായി വന്നത് ആത്രേ.
ഒരൽപം സങ്കോചത്തോടെ ആണേലും അവൻ തന്റെ ആവശ്യ൦ അറിയിച്ചു കുറച്ചു ചോറ് കിട്ടുക ആണെങ്കിൽ നന്നായിരുന്നു പനി ആയതുകൊണ്ടു പുറത്തേക്കു പോയി കഴിക്കാൻ ആയി ഒട്ടും വയ്യാത്തത് കൊണ്ടാണ്,
അവൻ അത് പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ
മോനെ ഇവിടെ നിന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഒന്നും മോന് തരരുത് എന്ന്, ഇവിടെ കൊച്ചമ്മ ഇപ്പോ ക്ഷേത്രത്തിൽ പോയിരിക്കുകയാ സാർ ഇവിടെ ഉണ്ട്, എങ്ങാനും കണ്ടാൽ എന്റെ ജോലി പോകും…
അപ്പു ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
ഒട്ടും വയ്യാത്തത് കൊണ്ട് ആണ് ചേച്ചി, അല്ലാതെ ഞാന് വരാറില്ലലോ.
സാർ എന്തായാലും ഇങ്ങോട്ടു വരില്ലല്ലോ.
“എന്നാലും ശരി ആകില്ല മോനെ , എന്ന ശരി എനിക്ക് കുറെ പണി ഉണ്ട്, മോന് പോയാട്ടെ” അവർ അവനെ ഒഴിവാക്കി ഉള്ളിലേക്ക് പോയി.
ഇങ്ങനെയും മനുഷ്യർ ഉണ്ടാകുമോ , ഉണ്ടായിരിക്കും ..
അപ്പു കുറച്ചു നേരം നിന്ന് പോയി, ഇനി എങ്ങാനും വന്നാലോ എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു…
ഇല്ല അവർ പണിയിൽ ആണ്…..
അപ്പു പതുക്കെ അവിടെ നിന്നും നടന്നു, നടക്കുമ്പോ കാലു വല്ലാതെ വേദനിക്കുന്നു , ദേഹ വേദന കൂടുതൽ ആണ്, അവൻ കുറചു നേരം അവന്റെ റൂമിനു പുറത്തു വെയിലത്ത് മണ്ണിൽ ഇരുന്നു പോയി , തണുപ്പ് ഉള്ളതുകൊണ്ട് വെയിൽ അടിക്കുമ്പോ ചൂട് കിട്ടുമല്ലോ.
പുറത്തേക്ക് പോകാൻ പറ്റാതെ പോയി.
ഫോൺ ഉള്ളിൽ ആണ് നജീബിനെ ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കാം.
അവിട നിന്നും എഴുന്നേറ്റു റൂം വരെ എങ്ങനെയോ എത്തി ടേബിളിൽ വെച്ച വെള്ളം കുറെ കുടിച്ചു.
ഫോൺ എടുക്കുമ്പോൾ കൈകൾ ഒക്കെ വിറക്കുന്നുണ്ട്.
അവൻ നജീബിനെ വിളിച്ചു.
അപ്പു എന്ന മോനെ …….
നജി ………നീ എവിടെ ആണ്
ഡാ ഞാൻ ഉമ്മയേം കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ വന്നതു ആണ്
ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂർ താമസം ഉണ്ട്, കവലയിൽ എത്താൻ
ആണോ ,,എന്ന കുഴപ്പം ഇല്ല ..
ഡാ നീ എന്താ വിളിച്ചത് .അത്യാവശ്യം വല്ലതും ഉണ്ടോ
ഇല്ലെടാ കുഴപ്പം ഇല്ല
ഡാ പറയു നീ ……………
ഡാ അതെ ,, എനിക്ക് നല്ല സുഖം ഇല്ല, വരുമ്പോ ഒരു ബ്രെഡും റിസ്കും കൊണ്ട് വരാവോ …പിന്നെ പനിയുടെ മേല് വേദനയുടേം ടാബ്ലെറ്റും…
ഡാ … അല്പം താമസമുണ്ടല്ലോ.
അത് കുഴപ്പം ഇല്ല, ഇവിടെ തത്കാലം ഉണ്ട്, രാത്രീലത്തേക്ക് ആണ് (അപ്പു കള്ളം പറഞ്ഞു )
ആണോ …എന്നാ ഞാൻ വരുമ്പോ കൊണ്ട് വരാം.
ആ നീ വരുമ്പോ വിളിച്ചാൽ മതി ഞാൻ പുറത്തേക്ക് വന്നോളാം … ഇവിടെ രാജാവ് ഉണ്ട് , അങ്ങേർക്ക് ഇനി എന്റെ കൂട്ടുകാര് വരുന്നത് കണ്ടു ദേഷ്യം വരണ്ട …
ഓ ആയിക്കോട്ടെ …………………..
ഞാൻ കൊണ്ട് വരാം ,,വേറെ വല്ലതും വാങ്ങണോടാ ,,,വല്ല ഫ്രൂട്സു വല്ലതും
ഒന്നും വേണ്ട ,,,ഇത് മതി
പിന്നെ പറ്റൂങ്കി ഒരു പാക്കറ്റ് ആരോറൂട് കൂടെ വാങ്ങിക്കോ
ശരി ..ഡാ ഡോക്ടർ ഉമ്മയുടെ പേര് വിളിക്കുന്നു, ചെല്ലട്ടെട്ടാ
ശരി ഡാ…………..
<<<<<<<<<<<<<<<O >>>>>>>>>>>>>>>>>
ഇനി ഇപ്പൊ എന്തേലും ഉള്ളിൽ ചെല്ലണം എങ്കിൽ രണ്ടു മണിക്കൂർ കൂടെ വെയിറ്റ് ചെയ്യണം,
അപ്പു കിടന്നു നെറ്റിയിൽ നനഞ്ഞ തുണി വെച്ച്.
ഒട്ടും വയ്യാതെ ആയി പോയി , ഇങ്ങനെ ഒരിക്കലും വന്നിട്ടില്ല.
ഉള്ളു കിടന്നു കത്തുന്നുണ്ട്…..വേറെ നിവൃത്തി ഇല്ലല്ലോ , നജീബ് വരുന്നത് വരെ കാത്തിരിക്കുക തന്നെ.
<<<<<<<<<<<<<0 >>>>>>>>>>>>>>>>>>
അതെ സമയം പാറു കിടന്നു ഉറങ്ങുക ആയിരുന്നു . സമയം പോയി കൊണ്ടിരുന്നു,
സമയം ഒരു നാലേമുക്കാൽ ഒക്കെ ആയി കാണും.
ഒരു രാജകുമാരിയെ പോലെ വസ്ത്രങ്ങൾ അണിഞ്ഞ പാർവതി, അവൾ തോഴിമാരുമായി ഒരു മനോഹരമായ സ്ഥലത്തു ക്രീഡാ വിനോദങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുകയാണ്, പെട്ടെന്നാണ് എവിടെ നിന്നോ ഭീകരസത്വങ്ങൾ അവർക്കു നേരെ പാഞ്ഞടുക്കുന്നതു,കാണുമ്പോൾ ഭയം ജനിപ്പിക്കുന്ന കൊടും ഭീകരസത്വങ്ങൾ, തോഴികൾ നാല് പാടും ചിതറി ഓടുന്നു, സ്വജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ ആയി ഭയന്ന് പാര്വ്വതി ഓടുക ആണ് , ഓടി ഓടി ഒരുപാട് ദൂരം ഓടി ഒരു മരുഭൂമിയിൽ ആണ് അവൾ ചെന്ന് പെട്ടത്, അവളുടെ പുറകെ അവളെ പിന്തുടർന്ന് അനവധി സത്വങ്ങൾ, അവൾ മരുഭൂമിയിലൂടെ ഓടുക ആണ്, മണലിൽ കാലുകൾ പൂണ്ട് പോകുന്നു, ഓടാൻ സാധിക്കുന്നില്ല, പേടിച്ചു പാർവതി കരയുക ആണ് ഓടും വഴി കാൽ വഴുതി പാർവതി ഒരു വലിയ കൊക്ക പോലെ ഉള്ള ഇറക്കത്തിലേക്കു വീണു ഉരുണ്ടു ഉരുണ്ട് വീണു പോകുക ആണ്,ആരും ഇല്ല അവളെ ഒന്ന് പിടിച്ചു നിർത്താൻ ആയിപോലും, അവൾക്കു പുറകെ ആ ഇറക്കത്തിൽ ഊർന്നിറങ്ങി ആ ഭീകരസത്വങ്ങളും,
അവള് മലര്ന്നു കിടക്കുക ആണ്, അവൾക്കു ചുറ്റുമായി ആ ഭീകരസത്വങ്ങൾ
ഉറക്കത്തിൽ അവൾ ഇടയ്ക്കിടെ ഞെട്ടുവാൻ തുടങ്ങി.
അവൾ കരയുക ആണ് ജീവന് വേണ്ടി, ഒരു രക്ഷക്കായി ആ ഭീകര സത്വങ്ങളിൽ നിന്നും…
അവൾ പൊട്ടി കരയുമ്പോൾ എവിടെ നിന്നോ വേഗത്തിൽ ഒരു ശക്തമായ പ്രകാശം പാഞ്ഞു വന്നു , ആ ഭീകര സത്വങ്ങളെ പ്രഹരിച്ചു , ആ ഭീകര സത്വങ്ങൾ പലയിടങ്ങളിലേക്കായി തെറിച്ചു വീണു, ഒടുവിൽ സ്വന്തം ജീവൻ രക്ഷിക്കാനായി അവൾ എവിടെ ഒക്കെയോ ഓടി ഒളിച്ചു,
പാറൂന്റെ സമീപം ആ പ്രകാശം അങ്ങനെ നിൽക്കുക ആണ്,അവള് പേടിച്ച്
ഒടുവിൽ തിരിഞ്ഞു എങ്ങോട്ടേക്കൊ പതുക്കെ നടന്നു അകന്നു ………
പാറു നന്ദിയോടെ ആ പ്രകാശത്തെ നോക്കി പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റു നിന്ന്,
വഴി അറിയില്ല, എങ്ങോട്ടാ പോകേണ്ടത് എന്നറിയില്ല, അച്ഛൻ ‘അമ്മ സഹോദരൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോകണം, വഴി അറിയാതെ എങ്ങോട്ടു പോകാൻ…നടക്കുക ആണ് അവൾ , എങ്ങോട്ടു എന്നല്ലാതെ , കാലുകൾ
തളരുന്നു, കാലുകളിൽ ചൂട് കൂടുന്നു, നോക്കുമ്പോൾ ആ മരുഭൂമി മൊത്തം തീകനലുകൾ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു കണ്ണെത്താ ദൂരത്തോളം, തന്റെ കുഞ്ഞു പാദങ്ങൾ പൊള്ളുന്നു , വയ്യ ഈ ചൂടിൽ മരണം ആണ് തന്റെ……….
വയ്യ പാറു തലചുറ്റി വീഴുക ആണ് , കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു പോകുന്നു ,
പിന്നീട് കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ താൻ ആ പ്രകാശത്തിനോട് ചേർന്ന് ഇരിക്കുന്നു , ആ സാമീപ്യം തന്റെ വിഷമത്തെ മാറ്റുന്നു , തനിക്ക് ആശ്വാസം പകരുന്നു,
ആ പൊള്ളുന്ന കനലുകൾ നിറഞ്ഞ മരുഭൂമിയിൽ ആ പ്രകാശം ഒരു മനുഷ്യ രൂപം പ്രാപിക്കുന്നു , ആ രൂപത്തിന്റെ മുഖം കാണാൻ സാധിക്കുന്നില്ല, പാറു കാണുന്ന കാഴ്ച പിന്ഭാഗത്തു നിന്ന് ആണ് , ആ യുവാവ് തന്നെ തന്റെ കൈകളിൽ വാരി എടുക്കുന്നു ,
പാറുവിനെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു, എന്ത് കൊണ്ട് എന്നറിയില്ല , ആ കനലുകളിൽ ചവിട്ടി തന്നെയും കൈകളിൽ ഏന്തി മുന്നോട്ടു നടക്കുന്നു , അയാളുടെ കാലുകൾ ആ കനലുകളിൽ വെന്തു ഉരുകുന്നു ,
അപ്പോളും തന്നെ മാറോടു അടക്കി പിടിച്ചു മുന്നോട്ടു നടക്കുന്നു,,ആ യുവാവിന്റെ ദേഹം ചൂടുകൂടി വിയർക്കുന്നു , അപ്പോളും തന്നെ ഒരുപാട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു തന്നെ മുന്നോട്ടു പോകുന്നു ,
എവിടെ നിന്നോ ഒരു പുല്ലാങ്കുഴൽ നാദം ആണ് പാർവതി കേൾക്കുന്നത് , ഒരേ സമയം ആശ്വാസവും വിഷമവും ഒക്കെ തോന്നുന്ന ഈണം , സ്വയം വേദന സഹിച്ചു മറ്റൊരാൾക്ക് ആശ്വാസം പകരുന്ന പോലെ ഉള്ള ഒരു ഈണം, ആ ഈണം കേൾക്കുമ്പോൾ തനിക്ക് ഇമ്പവും , സുഖവും ലഭിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ചുമന്നു ചൂട് കനലുകൾ ചവിട്ടി നടക്കുന്ന യുവാവിന്റെ ദുഖവും ഒരേ സമയം ആ ഈണത്തിൽ നിഴലിക്കുന്നു ,
ആ നടപ്പു ഒരുപാടു നടന്നു ഒടുവിൽ ഒരു നദിക്കരയിൽ എത്തി, അവിടെ തന്റെ മാതാ പിതാക്കളും സഹോദരങ്ങളും ഒക്കെ തനിക്കായി ഒരു തോണിയിൽ കാത്തിരിക്കുന്നു ,
ആ യുവാവ് തന്നെ ആ കനലുകളിൽ ചവിട്ടി തന്നെ നദിക്കര വരെ എത്തിക്കുന്നു, തീക്കനലുകൾ ഇല്ലാതെ ഒരു ഇടതു തന്നെ ഭദ്രമായി ഇറക്കുന്നു, അയാളെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ അവൾ നേരെ ആ തോണിക്ക് സമീപംത്തേക്ക് ഓടി ചെല്ലുന്നു, അവളെ മാതാപിതാക്കൾ ആ തോണിയിൽ കൈ പിടിച്ചു കയറ്റുന്നു, അവളോട് സ്നേഹം കാണിക്കുന്നു, ആ തോണി മുന്നോട്ടു പോകുന്നു, അപ്പോളും ആ യുവാവിനെ പാറു ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കുക പോലും ചെയ്യുന്നില്ല..
കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞു എന്തോ ഓർമ്മ വന്നു അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി ..
അപ്പോൾ ആ കാഴ്ച കണ്ടത് , തീകനലുകളിൽ ചൂട് കൂടി കൂടി ആ അഗ്നി ആ യുവാവിനെ വിഴുങ്ങുന്നു, ആ കൊടും താപത്തിൽ തന്നെ നോക്കി വെന്തു ഉരുകികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആ യുവാവ്,,,,,,,,,,
പാർവതി അലറി കരയുവാൻ തുടങ്ങി ,
പക്ഷെ തോണി മുന്നോട്ടു തന്നെ പോകുന്നു ,
ആ യുവാവ് ദേഹം മൊത്തം തീ പട൪ന്നു കത്തി എരിയുമ്പോളും ആ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി മാത്രം , ആ പുഞ്ചിരി മാത്രം പാർവതി കണ്ടു ,,,
ഒടുവിൽ അയാളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും മാംസ൦ വെന്തു വെണ്ണീറായി വെറും ഭസ്മമായി ആ യുവാവ് സ്വയം എരിഞ്ഞു തീരുന്നു ,
അപ്പോളും അവളുടെ കാതിൽ ആ പുല്ലാങ്കുഴൽ നാദം ഒഴുകികൊണ്ടിരുന്നു..
പാറു പൊട്ടിക്കരണ്ഞു അവളുടെ സ്വപ്നവസ്ഥയിലും ,
ഉറക്കത്തിൽ ഏങ്ങി വിങ്ങി പൊട്ടി അവൾ കരഞ്ഞു,
അവള് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ എഴുനേറ്റു,
അവൾക്കു സങ്കടം സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല , അവൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു,
അവൾ കണ്ണന്റെ അടുത്ത് ഓടിചെന്നു
കണ്ണന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോ അവൾക്കു കൂടുതൽ വിങ്ങി പൊട്ടാൻ തുടങ്ങി,
എന്തിനാ ……..കണ്ണാ ഇങ്ങനെ ഒരു സ്വപ്നം കാണിച്ചേ ,,,പൊന്നു അങ്ങനെ നന്ദികെട്ടവൾ ആണോ
നീ അറിയാത്ത പൊന്നു ആണോ ?
ദേവൂ പറഞ്ഞു അത്ന്റെ രാജകുമാര൯ ആണെന്ന്, അപ്പൊ പിന്നെ ഞാൻ അങനെ ഇട്ടേച്ചു പോകുവോ
കുറെ നേരം കുറെ നേരം അവൾ വിങ്ങിപൊട്ടാന് തുടങ്ങി.
എത്ര നാൾ ആയി ഓരോരുത്തരും ഓരോന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു പറ്റിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നത് ഗന്ധർവ്വൻ വരും ന്നു പറഞ്ഞു , വന്നില്ല പിന്നെ അന്ന് ഒരു നീല കണ്ണുള്ള ഒരാളെ കാണിച്ചു പിന്നെ അയാളെ കണ്ടില്ല , പിന്നെ രാജകുമാരൻ വരും പഴേ ജന്മത്തിൽ കണ്ട ആൾ ആണ് ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ൦
??????????????????????????????????????????????????????????????????❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Ente ponnaliyaa eee kadha ippala kaanunnee
Onnum parayaanillaa poollliiiiiii. Pinne idhile love story yum amma yoodulla snehavum okke endh manooharaayitta varnichee ningal oru poliyaaan harsheettaa
Eee kadha vaayikkan vayikiyadhil dukkikkunuu. PINNE NJN AADHYAMAAYITTA ORU COMMENT IDUNNE. ADHUM EEVKADHA IRUBAAADD ISHTAMAAYITTAAAA LOVE YOU HARSHETA??
സൂപ്പറായിട്ടുണ്ട്. ഇത്രേം വിചാരിച്ചില്ല. കിടിലൻ. ഞങ്ങൾ വായനക്കാർ പറയേണ്ട കമൻ്റുകൾ പോലും മനവിനെക്കൊണ്ട് പറയിപ്പിച്ചിട്ടാണല്ലോ കഥ മുന്നോട്ടു പോകുന്നത്. വെറുതെ പറഞ്ഞതാട്ടോ. ചില ഭാഗത്ത് വെച്ച് പെട്ടെന്ന് മനു, ബാലു എന്നൊക്കെ പേര് വരുമ്പോൾ ‘ഏതാടാ ഈ മനു’ എന്നൊക്കെ മനസ്സിൽ വരും. ഇത് മനുവിനോട് ബാലു പറയുന്ന കഥയാണല്ലോ പിന്നീടായിരിക്കും ഓർമ വരുന്നത്. അത്രയ്ക്കും ഫീലാണ്, കഥയിൽ തന്നെ ലയിച്ചിരിപ്പാണ്. ഇത്രയ്ക്കും വിദ്യാഭ്യാസവും ആയോധന പരിജ്ഞാനവുമൊക്കെ ഉള്ള ആദി എന്തിനാണ് ഒരു വാക്കിൻ്റെ പേരിൽ, ഒരു അടിമയെപ്പോലെ പണിയെടുക്കുന്നത്? കടം വീട്ടാൻ അവിടെത്തന്നെ പണിയെടുക്കണമെന്നൊന്നുമില്ലല്ലോ? അറിയാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു. പല തവണ കഥയുടെ Heading കണ്ടിട്ടും വായിച്ചു തുടങ്ങാൻ വൈകിയതിന് സോറി. ഇനി ബാക്കി വായിക്കുന്നതിനിടയിൽ പറയാം.
Harshan bro, ആദ്യം തന്നെ സോറി,വായിക്കാൻ വൈകിയതിന്…. അപ്പുന്റെ കവിത കൊള്ളാം ? ഇജ്ജാതി കവിത.. കൊച്ചമ്മയും അപ്പുവും ആയിട്ടുള്ള സെന്റി മുഹൂർത്തങ്ങൾ വളരെ അധികം മനസ്സിനെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തി… പിന്നെ ഫൈറ്റ്, ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല. Superb ♥️♥️
അങ്ങനെ അഞ്ചാം ഘട്ടവും കടന്നു എന്റെ ഹർഷൻ bro അടിപൊളി ആദ്യം സായിഗ്രാമത്തിലൂടെ ഭക്തിയുടെ ലോകത്തേക്ക് ഒരു യാത്ര അതു കഴിഞ്ഞു ദേ വരുന്നു നമ്മുടെ പൈലി പൊതുവാൾ കോമഡി പൊതുവാളിന്റെ പട്ടാള ജീവിതം കേട്ട് ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു തളർന്നു അതു കഴിഞ്ഞു പിന്നെയും ആദിശങ്കരന്റെ കിടിലൻ സംഘട്ടനം എന്റെ പൊന്നോ പറയാൻ വാക്കുകൾ കിട്ടുന്നില്ല സൂപ്പർ ❤
മാഷേ ആ മാലുമ്മേ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കല്ലെന്ന് ഒന്ന് പറയോ അപ്പുനോട്…. ശെരിയാണ് അവൻ അനുഭവിച്ചതെ പറഞ്ഞിട്ടുളൂ….. എന്നാലും അതെല്ലാം വീണ്ടും പറഞ്ഞു ആ മാലുമ്മേക്കുടെ വിഷമിപ്പിച്ചാൽ aഅപ്പു അനുഭവിച്ചതൊക്കെ ഇല്ലാണ്ടാവോ….. അല്ലേ അന്ന് അനുഭവിച്ചു തീർത്ത വേദനക്കും സങ്കടത്തിനും ഇപ്പൊ കുറവുണ്ടാവോ….,..
ഇനിം ആരേം പഴയതോന്നും പറഞ്ഞ് കരയിപ്പിക്കണ്ടാന്ന് അപ്പുനോട് ഒന്ന് പറയോ…
oh bhrugu ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
jack spa bro
കരയിപ്പിച്ചു… നിങ്ങൾ എന്നെ കരയിപ്പിച്ചു….
വാത്സല്യം ദേശാടനം ഈ സിനിമകളുടെ തിരക്കഥ നിങ്ങൾ ആണോ എഴുതിയത്….
അതൊന്നും കണ്ടിട്ട് ഞാൻ ഇത്രേം കരഞ്ഞിട്ടില്ല….
ഇത് എഴുതുമ്പോഴും ഞാൻ ഈ part ഫുൾ വായിച്ചിട്ടില്ല….. കരച്ചിൽ വന്നിട്ട് വായിക്കാൻ പറ്റിയില്ല…. ഫോൺ ലോക്ക് ചെയ്ത് കമന്നു കിടന്നു…….
എങ്ങനെ സാധിക്കുന്നു ഇങ്ങനെ കരയിക്കാൻ….
നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത് നേരാ വായിക്കുന്നവർ ആസ്വദിച് അല്ല ഇതിലൂടെ ജീവിച്ചാണ് വായിക്കുന്നത്….
വായിക്കാത്തവർക്ക് ഇത് തീരാനഷ്ടവും…..
ഈ ഭാഗം വായിച്ചു തീർന്നില്ല പക്ഷെ കമെന്റ് ഇടാതെ വയ്യ അത്രക്ക് നെഞ്ചിൽ തട്ടിപോയി ഇതിലെ 8 ആമത്തെ പേജിൽ അപ്പു മലിനിയോട് അവന്റെ വിശപ്പിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി ..അത്രക്ക് മനസ്സിൽ തട്ടിപോയി വല്ലാത്ത എഴുത്ത് ആണ് സഹോ നിങ്ങൾ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു അപ്പുവിനെ ആദിയെ ആദിശങ്കറിനെ..❤️
ഹ ഇനി ബാക്കി വായിച്ചിട്ട് പറയാം
Bro … Sathyathil ee neeladrium aa khethrangalum okke ullathaano atho saankalppikam maathramaano???
Ntha parayka asamanyam
??????
❣️
സര്വ്വം ശിവമയം
??
????
????
????
????
?????????????
??????????????
????
????
???????
Where are you I wanna meet you
വായിക്കുന്ന ഭാഗം സങ്കടം ആണെങ്കിൽ അത് വായിച്ച് കരഞ്ഞുപോവും,അതേപോലെ തന്നെ സന്തോഷം ആണെങ്കിൽ ഒരുപാട് മനസ്സ് തുള്ളി ചാടാൻ തോന്നും..അതിന് ഒരുപാട് ഉദാഹരണം ഇവിടെ ഉണ്ട്.
ആദ്യം തന്നെ ഒരു മരണത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ തന്റെ ഇത്ര മനോഹരം ആയ ജീവിതത്തിലേക്ക് ആണ് ബാലു കൊണ്ടുവന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ആ നിമിഷം അമ്മയെയും,അച്ഛനെയും മനു വിളിക്കുന്ന സീൻ ഉണ്ടല്ലോ…അതാണ് ഒരുപാട് സങ്കടം തന്ന ആദ്യത്തെ സീൻ..സ്വന്തം സ്വാർത്ഥത കൊണ്ട് അവസാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ച ജീവിതം തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന മറ്റുള്ളവർക്ക് എത്രത്തോളം സങ്കടം സമ്മാനിക്കും എന്ന് മനസ്സിലായ ആ നിമിഷം..അതാണ് ആദ്യം ആയി നോവിച്ച സീൻ..അല്ലെങ്കിലും സ്നേഹം വാത്സല്യം കൊണ്ട് ആണല്ലോ വായിക്കുന്ന എല്ലാവരെയും
കരയിപിക്കുന്നത്.?
പഴയ ആദിശങ്കരൻ പുറത്ത് വരുന്ന ആ സമയം ഉണ്ടല്ലോ..പാറുവിനു പഠിപ്പിക്കുന്ന ഓരോ സീനും വായിക്കുമ്പോൾ അറിയാതെ ആണേലും ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷിച്ച് പോവുകയാണ് ശങ്കരന് പാറുവിനെ കിട്ടും എന്ന്.?.പക്ഷേ അവനിൽ ഉളത്പോലെ തന്നെ പാറുവിന്റെ ഇടയ്ക്ക് ഉള്ള മാറ്റം വീണ്ടും പഴയ ആശയ കുഴപ്പത്തിൽ ആക്കികളയും.അത് ഒരുപാട് സങ്കടം തരുന്ന ഒന്നാണ്..?എന്നാലും അപ്പോ തന്നെ അതെല്ലാം ശെരിയാക്കി ഒരിറ്റ് പ്രതീക്ഷയും തരുന്ന അടുത്ത ഒരു കാര്യം സംഭവിക്കും..അതാണ് വീണ്ടും വീണ്ടും വായിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്…❤️
സങ്കടം തോന്നുന്ന ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൽ ഇവിടെ ഉണ്ട്..വിശപ്പിന്റെ കാര്യം മാലുവിനോട് പറയുന്ന സീൻ ആണ് ആദ്യം തന്നെ കരയിച്ചത്..പശുവിന് കൊടുക്കാൻ ഉള്ള ചോറിൽ നിന്ന് വാരി കഴിച്ചപ്പോൾ അറിയാതെ വണ്ടിനെ കഴിക്കുന്ന സീൻ വായിച്ചപ്പോ ഒരുപാട് വിഷമം ആയി?.അതൊക്കെ വായിക്കുമ്പോൾ ആണ് നമ്മൾ ഓക്കേ ജീവിക്കുന്നത് സ്വർഗ്ഗത്തിൽ ആണെന്ന് തോന്നുന്നത്. അത് കഴിഞ്ഞു ആകാശത്ത് നോക്കി പറയുന്നത് ഓക്കേ വായിച്ചപ്പോൾ അപ്പുവിന് അമ്മയെ എത്രത്തോളം ജീവൻ ആയിരുന്നു എന്ന് അറിയാൻ പറ്റി…
അമ്മ വരുന്ന ആ. ഓരോ സീനും ഞാൻ പതിയെ സമയം എടുത്താണ് വായിക്കുന്നത്..അപ്പു അമ്മയുടെ മരണത്തിന് ശേഷം പോലും അമ്മയെ സ്വപ്നത്തില് കാണുന്നത് അല്ലെങ്കിൽ അമ്മ സ്വപ്നത്തില് വരുന്നത് ഓക്കേ വായിക്കുന്ന സമയത്ത് ഒരുപാട് സന്തോഷം ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് തോന്നും…
ആദ്യം ആയിട്ട് ആക്ഷൻ സീൻ ഓക്കേ ഉള്ള ഒരു കഥ വായിച്ചു ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് വില്ലൻ ആണ്..അത് കുട്ടൻ സൈറ്റിൽ ഉണ്ട്..എന്റെ മനസ്സിൽ ആക്ഷൻ കഥ എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ ആദ്യം മനസ്സിൽ വരിക വില്ലൻ തന്നെ ആണ്..പക്ഷേ അതിൽ ഒക്കെ വളരെ മനോഹരം ആയിട്ട് നാളുകൾക്ക് മുൻപ് തന്നെ ഇവിടെ ഇൗ ഫൈറ്റ് സീൻ ഓക്കേ ഉണ്ടായിരുന്നു..പക്ഷേ ഇപ്പൊ ഒന്ന് പറയാൻ സാധിക്കും ഇൗ കഥ ആവും എന്റെ മനസ്സിൽ ഇനി ആദ്യം വരുക. ആ ഓരോ മൂവ്മെന്റ് ഓക്കേ വളരെ വ്യക്തമായി തന്നെ ഇവിടെ എടുത്ത് കാണിക്കുന്നു.. അത്രക് ഇഷ്ടപെട്ട ഒരു ഫൈറ്റ് സീൻ..തന്റെ പാറുവിനേ ആരെങ്കിലും തൊട്ടാൽ അവൻ ആദിശങ്കരൻ ആയി മാറും..പിന്നെ അവിടെ സംഹാര താണ്ഡവം ആവും..അതാണല്ലോ നമ്മൾ കണ്ടത്.
പിന്നെ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു സീൻ ആണ് ഹോസ്പിറ്റൽ കിടക്കുന്നത്..അവളുടെ ഓരോ കാര്യവും അപ്പു വളരെ ശ്രദ്ധിച്ച് ചെയ്യുന്നതും.ഉറക്കത്തിൽ അവനോട് കള്ള പിണക്കം കാണിക്കുന്നത് ഓക്കേ വായിച്ച് ഒരുപാട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..അതൊക്കെ അത്രക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോയി.?
പൊതുവാൾ ഗ്യാസ് വച്ച് കാണിച്ച ആ സീൻ വായിച്ച് ഞാൻ ചിരിച്ചതും ഒന്നും ഒരു കണക്കില്ല..??.പാവം താൻ എന്ത് വേഷം കെട്ടി വന്നാലും അപ്പോ തന്നെ പീലിച്ചെട്ടൻ വന്നു ട്രോളി തീർത്ത് കളയും..അവരുടെ കോമഡി സീൻ ഓക്കേ ഓഫീസ് മാറിയപ്പോ ഇനി കാണില്ല എന്നാണ് ഓർത്തത് എന്നാലും ഇൗ പ്രാവശ്യം ഒരുപാട് ചിരിപ്പിച്ചു. ആ ഒരു സീൻ.ഇങ്ങനെ ഇടയ്ക്ക് ഒരു കോമഡി ഓക്കേ വരുമ്പോൾ അതിന് മുൻപ് ഉണ്ടായ ഓക്കേ മറക്കാൻ സഹായിക്കുണ്ട്.
അവന് എത്രത്തോളം പ്രിയപ്പെട്ടതാണ് പാറു എന്ന് ദേവി മനസ്സിലാക്കി.എന്നാലും ഇത്ര ഓക്കേ അവൾക് വേണ്ടി ചെയ്തിട്ടും അവള് ഇതൊന്നും അറിയാൻ ശ്രമിക്കാതെ അപ്പുവിനെ വേറുക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.. അത്രെ ഓക്കേ ചെയ്താലും അവന് തോന്നുന്ന സ്നേഹത്തിന് ഒരു കുറവ് സംഭവിക്കുന്നില്ല.
കാർ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോയി നിർത്തുന്നതും..അപ്പോ അവന് സന്തോഷം തോന്നുന്നതും അടുത്ത് ചെല്ലുമ്പോൾ വണ്ടി എടുത്ത് പോവുന്നത് വായിച്ചേ എനിക്ക് ഒരുപാട് ക്ഷ്ടപ്പെടെണ്ടി വന്നു ഉള്ളിൽ വന്ന ഓരോ വികാരവും നിയന്ത്രിക്കാൻ..?
എന്തൊക്കെ ആയാലും ആ കൈനോട്ട കാരൻ പറഞ്ഞപോലെ അപ്പുവിന് തന്നെ പാറൂനെ കിട്ടണം എന്ന് തന്നെ ആണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്..അത് അതേപോലെ തനെ ആവും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു…
ഞാൻ ആദ്യം പറഞ്ഞ പോലെ തന്നെ വെറും രണ്ടു വരി മതി വായിക്കുന്ന ഞങ്ങളെ കരയിപ്പിക്കാൻ.അതേപോലെ വീണ്ടും കുറച്ച് വാക്കുകൾ മതി സന്തോഷത്തിന്റെ അങ്ങേ തലത്തിൽ എത്തിക്കാൻ..
ഒരുപാട് ഒരുപാട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോവുന്നു ബ്രോ ഇൗ കഥ.ഇന്ന് രാവിലെ മുതൽ ഫോൺ വെച്ചത് കഴിക്കാൻ മാത്രമാണ്.അത്രക്ക് addict ആയി എന്ന് വേണം പറയാൻ..നിങ്ങളോട് ഒരുപാട് സ്നേഹം..അത്രക്ക് എന്നെ ഒരു ആരാധകൻ ആകി മാറ്റി കളഞ്ഞു❤️?❤️
വിഷ്ണുവേ ,,,,,,,,,,,,,,,,
നിങ്ങര്ല് രണ്ടു പേരും ഒരുപോലെ ആണ്
രാഹുലും വിഷ്ണുവും
കമാന്റ് എഴുതി നമ്മളെ മോഹിപ്പിക്കും
അതുപോലെ സീന് ബൈ സീന്
വായിക്കുമ്പോ തന്നെ സന്തോഷം ആണ്
……………എന്താ പറയാ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
എന്തായാലും 27 വരെ വായിക്കൂ എന്നിത് സംശയങ്ങള് ഡിസ്കസ് ചെയ്യാം ,,,,,,,,,,,
ഈ കഥ കണ്ടാല് കാര്യമിള
ഇത് വായികാന് മഹാദേവന് കൂടെ വിചാരികണം
എന്നാലേ വായിക്കാന് സാധിക്കൂ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
സ്നേഹം മാത്രം ,മു
?
ഇതുവരെ വായിച്ചതിൽ ഏറ്റവും അധികം കരഞ്ഞ ഭാഗം…???
തുടക്കത്തിലേ തന്നെ വിങ്ങി പൊട്ടി പോയി മനസ്സ്, മനു ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വേദന അപ്പുവിൽ നിന്നും തിരിച്ചു അറിഞ്ഞു സ്വന്തം അച്ഛനെയും അമ്മയെയും വിളിക്കുന്നതും, എത്ര പിണങ്ങിയാലും എത്ര ദേഷ്യപ്പെട്ടാലും ഒരു അമ്മക്ക് എന്നും അതെ സ്നേഹം കാണും, അതുപോലെ തന്നെ ഒരു അച്ഛൻ ജനിച്ച നാൾ തോറ്റു അമ്മയിൽ നിന്നും കിട്ടുന്നതിന്റെ പകുതിയോളം അല്ലെങ്കിൽ അതിൽ കുറച്ചു സ്നേഹമേ അച്ഛന് കിട്ടു അല്ലെങ്കിൽ അച്ഛനിൽ നിന്നും മക്കൾക്ക് കിട്ടു എന്ന് രണ്ടു കൂട്ടർക്കും അറിയാം അല്ലെങ്കിൽ അങ്ങനെ കരുതും, പക്ഷെ അമ്മയെ പോലെ തന്നെ ആണ് അച്ഛനും അത് കട്ടി തന്ന സീൻ, ആദ്യം ദേഷ്യ പെട്ട അച്ഛൻ മകൻ വിങ്ങി പൊട്ടിയപ്പോ അവന്റെ സങ്കടം മനസിലായി അവന്റെ ഒപ്പം കരഞ്ഞു ??
അപ്പുവിനോട് സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് വാ എന്റെ കുടുംബത്തിനൊപ്പം ജീവികം എന്ന് ബാലുവിനോട് പറയുന്ന സീൻ, ഒരു കഥയെ അവൻ എത്രത്തോളം ഹൃദയത്തിൽ ചേർത്തു എന്ന് കാണിച്ചു തന്ന സീൻ, എന്റെ മനസ്സു ഞാൻ അവനിൽ കണ്ടു, എല്ലാം ഹൃദയത്തിൽ കൊണ്ടു വായിക്കുന്ന അല്ലെങ്കിൽ കേൾക്കുന്ന പ്രകൃതം ❤️?
അപ്പുവും ആയി സംസാരിച്ച ശേഷം മാലിനി അമ്മ നടന്നു പോകുമ്പോ ലക്ഷ്മി അമ്മ മാലിനിയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു പോകുന്നത് പോലെ തോന്നുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ സീൻ, വല്ലാതെ ഫീൽ ചെയ്തു അത്, അത് ഞാൻ കണ്മുന്നിൽ കണ്ട പോലെ എനിക്ക് തോന്നി ?❤️
സായിബാബയുടെ ആശ്രമത്തിൽ വെച്ച നടന്ന എല്ലാ മുഹൂർത്തങ്ങളും എന്നെ ഒരുപാട് കരയിച്ചു കളഞ്ഞു, കൊച്ചാപ്പു ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ മടിയിൽ ഇരുന്നു വല്യ അപ്പു വീണ വായിക്കുന്ന സീൻ, ലക്ഷ്മി അമ്മ അപ്പുവിനെ ചോറു ഊട്ടുന്നത്, അവന്റെ പിറകെ ഓടുന്നത് ഒക്കെ.
8 മിനിറ്റ് 6 സെക്കന്റ് ഉള്ള ആ വീണയുടെ സംഗീതം അത് ഞാൻ ഫുൾ സൗണ്ടിൽ ഇട്ടു കണ്ണ് അടച്ചു ഇരുന്നു മുഴുവനും കേട്ടു ഇരുന്നു പോയി ബ്രോ, ഇടക്ക് ഇടക്ക് എന്റെ കണ്ണും നിറഞ്ഞു പോയി, അതിൽ അലിഞ്ഞു പോയി,ഇന്നലെ രാത്രി 9:30 ആണ് ഞാൻ വായിച്ചു തുടങ്ങിയത് ഈ പാർട്ട്, 10:30 ഒക്കെ ആയപ്പോ ആണ് ഈ പാട്ടിന്റെ ഭാഗം എത്തിയത് ഞാൻ ആ സംഗീതത്തിൽ ലയിച്ചു ഇരിക്കുന്നത് എന്റെ അമ്മ വരെ ഇടക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അത്രക്ക് ഉച്ചയിൽ ആണ് ഞാൻ അത് വെച്ചത്, സംഗീതം പണ്ടേ എന്റെ ലഹരി ആണ്, പ്രതേകിച്ചു ഇൻസ്ട്രുമെന്റൽ പിന്നെ പഴയ സിനിമ സോങ്സ്. ഒരുപാട് നന്ദി ആ ഇൻസ്ട്രുമെന്റൽ മ്യൂസിക് തന്നതിന് ഞാൻ അത് സേവ് ചെയ്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട് ❤️?
ആശ്രമത്തിൽ നിന്ന് അപ്പു പോകുന്നതും കാത്ത് ഭദ്രാമ്മ നിക്കുമ്പോൾ പുറകിൽ നിന്ന് ലക്ഷ്മി അമ്മ സൂക്ഷിച്ചയ് പോണം എന്ന് പറയുന്നത്, ഭദ്രാമ്മക്ക് ഉമ്മ കൊടുക്കുന്നത് ഒക്കെ മനസിന് വല്ലാണ്ട് കൊണ്ടു ?
ചെറുപ്പത്തിലേ ലക്ഷ്മി അമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ ഹോ വല്ലാത്ത ഫീലിംഗ് ആയിരുന്നു, ഞാൻ ആ ആശ്രമത്തിൽ നിന്ന് അപ്പു കണ്ടത് പോലെ എല്ലാം കണ്ട പോലെ ആയിരുന്നു എന്റെ മനസ്സ്, അത് വായിച്ചപ്പോ സന്തോഷം തോന്നി അതുപോലെ തന്നെ അപ്പുവിനെ ഓർത്തു വല്ലാത്ത സങ്കടവും തോന്നി പോയി ???
പെറുവിനെ സഹായിക്കുന്ന ആദിശങ്കരൻ, അത് കാണാപ്പൊ വളരെ സന്തോഷം തോന്നി, Aathi was like “I’m Speed”, ഇജ്ജാതി സ്പീഡ് ⚡️??
വിശന്നിരുന്നപ്പോ പണ്ട് പശുവിനു വെച്ച ചോറ് കഴിച്ചപ്പോ അതിലെ ഒരു വണ്ടിനെ അറിയാതെ കടിച്ചു, എന്നിട്ട് കഴിച്ചതെല്ലാം ശർദിക്കേണ്ടി വന്നു എന്ന് പറയുന്ന അവസ്ഥ എന്റെ ഹർഷൻ ബ്രോ ??
“റോയിക്ക് അപ്പു ഉണ്ടായിരുന്നു, അപ്പുവിന് മേലെ ആകാശവും താഴെ ഭൂമിയും മാത്രം, അപ്പു മരിച്ചാൽ അപ്പുവിന് വേണ്ടി കരയാൻ ആരാ ഉള്ളെ, ലക്ഷ്മി അമ്മ കരയും, റോയ് കരയും, പിന്നെ ഒരു പുതിയ ഏട്ടനെ കിട്ടി അദ്ദേഹവും കരയും, കൊച്ചമ്മ.. കൊച്ചമ്മ കരയുവോ? ”
—ഈ ലൈൻ വായിച്ചപ്പോ എനിക്ക് ‘Demon King’ എഴുതിയ ‘ഒരു വിളിക്കായി’ എന്നാ കഥ ഓർമ വന്നു അതിൽ അവൻ അവന്റെ ആരും അല്ലാത്ത ചേച്ചിയോട് ചോദിക്കും “എനിക്ക് വേണ്ടി കരയാൻ ആരും ഇല്ല, ഞാൻ മരിച്ചാൽ ചേച്ചി കരയുവോ.” എന്ന്, ചിലപ്പോൾ demon king അത് ഇവിടുന്നു റഫറൻസ് എടുത്തതാകാം, കാരണം ഈ കഥ ആണ് അതിനു മുൻപ് ഇറങ്ങിയത്, ചിലപ്പോ അത് അദ്ദേഹം തന്നത്താനെ ചിന്തിച് എഴുതിയതാകാം, എനിക്ക് അറിയില്ല പക്ഷെ..
.. അന്ന് ഞാൻ ആ ലൈൻ വായിച്ചു എന്തോരം കരഞ്ഞോ അതുപോലെ ഇന്നലെയും കരഞ്ഞു, ആരും ഇല്ലാത്ത വേദന അത് അനുഭവിച്ച തന്നെ അറിയണം ??
പൊതുവാളിന്റെ മണ്ടത്തരം ഓർത്തു ചിരിച് ചത്തു അടുപ്പിന്റെ മുകളിൽ ഗ്യാസ് കുറ്റി, എന്റെ പൊതുവാളെ ????
രാജശേഖരന്റെ വിലക്ക് മൂലം മാലിനിക്ക് അവനെ കാണാ പോകാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലും, മാലിനിക്ക് അവൻ കാരണം അടി കിട്ടിയ അവസ്ഥയിലും അവൻ പറയുന്ന ആ ഡയലോഗ് “എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ, ലക്ഷ്മി അമ്മ മാത്രം മതി” അവന്റെ ആ അവസ്ഥയും ഇരുപ്പും കണ്ടാൽ ആർ ആയാലും കരഞ്ഞു പോകും എന്നാ ലൈൻ, അവന്റെ അവസ്ഥ കാണണ്ട വായിച്ചപ്പോ തന്നെ ഞാൻ കരഞ്ഞു പോയി, അപ്പോ നേരിട്ട് കണ്ടിരുന്നെങ്കിലോ ???
ഷുഹൈബേന്റെ കോമഡി എല്ലാം പൊട്ടി പക്ഷെ എല്ലാ കുറ്റവും വേറെ ആർക്കോ, എല്ലാ സബ്ജെക്റ്റിനേം പറ്റി ചോദിക്കിലെ അന്നേരം, ജയിച്ചില്ല, പൊട്ടി, പാസ്സ് ആയില്ല, തൊണ്ണൂറിൽ മൂന്നര, എന്റെ പൊന്നു മോനെ ???
ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ ആദിശങ്കരാ എന്നുള്ള വിളിയിൽ ആരംഭിച്ച രുദ്ര താണ്ഡവം ഹോ, അത് രോമാഞ്ചം ആയിരുന്നു, അത് ഞാൻ കഥ ഇരിക്കുവായിരുന്നു ????
ആശുപത്രിൽ വെച്ച നടന്ന സംഭവങ്ങൾ ഒക്കെ, “പാറു മോളെ കണ്ണ് തുറന്നെ”, ഡ്രിപ് ഇടുന്ന സമയത്ത് പയ്യെ ചെയ്യൂ അവൾക്ക് നോവും, എന്നിട്ട് അവിടെ വേദനിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ ഊതി കൊടുക്കുന്ന സീൻ ഒക്കെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു ഒഴുകുവായിരുന്നു ഇനീം ഒരുപാട് അങ്ങനെ സീൻ ഉണ്ടാകണേ എന്ന് പ്രാര്ഥിക്കുവായിരുന്നു, അബോധവസ്ഥയിൽ കൂടി അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ ഉത്തരം നൽകുന്നത് ഒക്കെ ഹോ, മനസ്സ് ഒരുപാട് ഒരുപാട് നിറഞ്ഞു ??????
പാറു അന്ന് കണ്ട സ്വപ്നം അല്ലെ ബ്രോ അപ്പോ ഇപ്പൊ നടന്നെ, അവൾ അവളെ ഒരാൾ വാരി എടുത്തോണ്ട് നല്ല തണുപ്പത് നടക്കുന്നു, ദേഹത്ത് ഒരു വല്യ മുറിവ് ഉണ്ട്, അതിലൂടെ ചോര പൊടിയുന്നു, എന്നൊക്കെ അവൾ സ്വപ്നം കാണില്ലേ ആ സീൻ ആണല്ലേ അപ്പൊ നടന്നത്, പെട്ടെന്ന് മനസ്സിൽ അത് ഓടി എത്തി എന്റെ ???
പിന്നെ പരാവിന്റെ “സത്യം?”, “പരമാർത്ഥം”, എന്നൊക്കെ ചോദിക്കുന്ന നിഷ്കളങ്കത ഒക്കെ ഹോ, ചെറു സുഖം ആണ് അവൾ അത് എപ്പോ ചോദിക്കുമ്പോളഉം ???
പക്ഷെ ഇത്രെയൊക്കെ അവൾക്ക് വേണ്ടി അവൻ ചെയ്തിട്ടും ഒടുവിൽ അവൾ പറയില്ലേ നീ എന്നെ ഇഷ്ടപെടണ്ട, എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടാൻ എന്ത് യോഗ്യത ആണ് നിനക്ക് ഉള്ളത് എന്ന്, ആ സംഭാഷണം അതെന്റെ മനസ് പിടഞ്ഞു പോയി ബ്രോ.
അവൾ അവനെ അടുത്ത നിമിഷം പ്രണയിക്കും പ്രണയിക്കും എന്ന് എന്റെ മനസ്സ് വെമ്പി വെമ്പി ഇരിക്കുവാ പക്ഷെ എന്നും നിരാശ ആണല്ലോ എന്ന് ഓർക്കുമ്പോ വല്ലാത്ത സങ്കടം തോന്നുന്നു ബ്രോ ??
പാർവതിയെ തൊടാൻ ശങ്കരൻ സമ്മതിക്കില്ല, പക്ഷെ എന്നും അല്ലെങ്കിൽ കൂടി പാർവതി അവനെ ഒരുപാട് സങ്കട പെടുത്തിയിട്ടേ ഉള്ളു, അത് അപ്പു പറയണ പോലെ എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റണില്ല ഹര്ഷാ ?????
ഞാൻ ഒരുപാട് ആയി ആ മുഹൂർത്തത്തിന് വേണ്ടി കാത്ത് ഇരിക്കുന്നു ??
എന്നത്തേയും പോലെ ഹര്ഷന് എന്റെ ഹൃദയം മാത്രമേ നൽകാൻ ഉള്ളു ??
ഒരുപാട് സ്നേഹത്തോടെ, യുവർ ബിഗ്ഗെസ്റ്റ് ഫാൻ,
രാഹുൽ
സത്യത്തിൽ പലവട്ടം.ഈ കമന്റ് വായിച്ചു
നല്ലെഴുത്..
ചില കമന്റുകൾ വീണ്ടും വീണ്ടും വായിക്കും
ഒരു കഥ പോലെ അതുപോലെ ആണ് ഇതും..
സ്നേഹം
നന്ദി..
I wanna meet you