ഒരു മുപ്പതു കിലോമീറ്റർ ദൂരം അവിടെ നിന്നും ഉണ്ട് , സായിഗ്രാമത്തിലേക്ക്, ആ സ്ഥലം സായിഗ്രാമം എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത് ,, ആത്മീയ അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ട ഒരു നല്ല സ്ഥലം, ഷിർദി സായി ബാബയുടെ പേരിൽ ഉള്ളതാണ് സായി ഗ്രാമം, രോഗികൾ അനാഥർ പെൺകുട്ടികൾ ഒക്കെ ആയി ആ ആശ്രമത്തിൽ ജീവിത സൗകര്യങ്ങൾ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു., സായി മന്ദിരം ഒക്കെ ഉണ്ട് പ്രാർത്ഥനക്കായി,കുട്ടികളെ ആത്മീയ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പഠിപ്പിക്കുന്നു, പൂന്തോട്ടവും പച്ചക്കറി തോട്ടാവും ഒകെ ഉണ്ട് , പാവപ്പെട്ടവരായ അന്തേവാസികൾക്കു ആയി , തയ്യൽ പരിശീലനം , കംപ്യുട്ടർ ക്‌ളാസുകൾ , ഇംഗ്ലീഷ് ക്‌ളാസ്സുകൾ , സോപ്പ് നിർമാണം , ചന്ദനത്തിരി നിർമാണം ഒക്കെ ഉണ്ട് ,അതിൽ നിന്നുള്ള വരുമാനവും നിങ്ങളെ പോലുള്ള നല്ല ആളുകൾ കൊടുക്കുന്ന സംഭാവനകൾ ഒക്കെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് കാര്യങ്ങൾ ഷിർദി സായി ബാബയുടെ അനുഗ്രഹത്താൽ തെറ്റില്ലാതെ മുന്നോട്ടു പോകുന്നു.
അപ്പു അവിടെ ചേർന്ന്, വണ്ടി ഒതുക്കി വെച്ചു ,
സായിഗ്രാമത്തിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നു ഉള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.
സായിഗ്രാമത്തില്‍ പ്രവേശിച്ച അപ്പു ഒരു നിമിഷം കണ്ണുകള്‍ അടച്ചുനിന്നു, അവിടെ നിർമ്മിക്കുന്ന ചന്ദനതിരിയുടെ ഒക്കെ മനോഹരമായ ആത്മാവിനെ ഈശ്വരനിലേക്കു അടുപ്പിക്കുന്ന പരിമളം, നടന്നു മുന്നോട്ടു പോകുമ്പോ സായി ബാബ മന്ദിരത്തിൽ കർപ്പൂരതിരി എരിയുന്ന ഗന്ധം, അവൻ ആ മന്ദിരത്തിനു സമീപതെക്കു നടന്നു
അപ്പോൾ തന്റെ ബാല്യ കാലത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു പോകുന്നത് പോലെ , ഒരല്പ സമയം കണ്ണുകൾ അടച്ചു നിന്ന്..
അപ്പൂ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ഓടല്ലേ അപ്പു,,,,,,,തട്ടി വീഴും…………………………………….
പഴയ ലക്ഷ്മിയുടെ ശബ്ദമവന്റെ കാതുകളിൽ ഒഴുകി വന്നു.
ആ സായി മന്ദിരത്തിലൂട കുഞ്ഞു ആദിശങ്കരൻ ഓടുകയാണ്, ഒരു കുഞ്ഞു ബനിയനും നിക്കറും ഇട്ടു, ചുണ്ടില്‍ പാല്‍ പല്ലുകള്‍ കാട്ടി പുഞ്ചിരിയുമായി നുണക്കുഴി തെളിഞ്ഞു,
വികൃതി ആയ അവൻ വീഴുമോ എന്ന് പേടിച്ചു ലക്ഷമിയും അവന്റെ പുറകിൽ ഓടുന്നു ഒടുവിൽ അവനെ വാരി എടുത്തു , നീളത്തിൽ മെടഞ്ഞിട്ട അവളുടെ മുടി മുന്ഭാഗത്തക്കു വീണു കിടന്നു,
അപ്പു അവളുടെ ഒക്കത്തു ഇരുന്നു കൊണ്ട് ആ മുടിയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു , കുഞ്ഞരി പല്ലുകൾ കാട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു.
ലക്ഷ്മി അവന്റെ കവിളിൽ അമർത്തി ഉമ്മ വെച്ചു, സായി അപ്പൂപ്പനെ കാണണ്ടേ അപ്പുനു …
എന്നും പറഞ്ഞു ലക്ഷമി അവനെ ഒക്കത്തു ഒരുത്തി സായി ബാബയുടെ മന്ദിരത്തിൽ ഉള്ളിൽ ചെന്ന് ബാബയെ തൊഴുകിച്ചു.
അവിടെ വെച്ച തീർത്ഥം അവനെ കുടിപ്പിച്ചു , അവളും പിന്നെ ചന്ദനം അപ്പുന്റെ നെറ്റിയിൽ തൊടുവിച്ചു , അവളും തൊട്ടു, അവനെ അവിടെ താഴെ നിർത്തി അവൾ നമസ്കരിച്ചു, അതൊക്കെ കണ്ടു അപ്പു അങ്ങനെ നോക്കി നിന്നു , ആ കുഞ്ഞിപ്പല്ലു കാട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് , കുഞ്ഞി അപ്പുന്റെ ചിരി കണ്ടു സായിബാബയുടെ വിഗ്രഹവും വാത്സല്യതാൽ പുഞ്ചിരിച്ച പോലെ ,,,,അവിടെ നിന്നും അപ്പുനെ വാരി എടുത്തു പ്രദക്ഷിണം ചെയ്തു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങുകയാണ് ,,അമ്മേടെ അപ്പുകുട്ടാ എന്ന് വിളിച്ചു അവന്റെ മർദ്ദവമേറിയ കവിളുകളിൽ ചെറുതായി വാത്സല്യത്താൽ കടിച്ചു കൊണ്ട് ,,,,,,,,,
ആ വർണ്ണാഭമായ ഓർമ്മകൾ അവന്റെ മനസിനെ ഹൃദയത്തെ ഒക്കെ പിടിച്ചു കുലുക്കി, അവൻ അറിയാതെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു ,
ഒരു മായികമായ പ്രതീതി , അവൻ കാണുകയാണ് തന്റെ മുന്നിലൂടെ കുഞ്ഞി അപ്പുവിനെ ഒക്കത്തു വാരി കെട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ കൊഞ്ചിച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നു പോകുന്ന ഒരുപാട് മുടി ഉള്ള , തുളസി കതിര് മുടിയിൽ ചൂടിയ , കാച്ചെണ്ണയുടെ ഗന്ധം ഉള്ള , മുണ്ടും നേര്യതും കറുത്ത ബ്ലൗസു൦ ധരിച്ച തന്റെ സുന്ദരി ആയ ലക്ഷ്മി അമ്മയെ , യൗവ്വനത്തിൽ ഉള്ള തന്റ ലക്ഷ്മി അമ്മയെ,
ഒരു മായകാഴ്ച പോലെ
അവനറിയാതെ,,,ലക്ഷ്മിയുടെ ഓർമ്മകൾ നിറഞ്ഞ അവന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി ഉത്കൃഷ്ടമായ സ്നേഹത്താൽ, തുളുമ്പിയത് അവന്റെ കണ്ണുകളിലൂടെ ആണെന്ന് മാത്രമേ അവൻ അറിഞ്ഞുള്ളു,,,,,,
ആ മായകാഴ്ച അവനെ പോലെ തന്നെ അപ്പുവിനെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരുപാട് പേരിലും ഒരു സ്വർഗീയ അനുഭൂതി ഉണ്ടാക്കും
അവിടെ അമ്മയെ ഓര്‍ത്ത് സായി അപ്പൂപ്പനെ കാണാന്‍ ആയി മന്ദിരത്തില്‍ കയറി , ഒരു വലിയ പ്രതിമ , വെള്ളത്താടിയും മീശയും ഒക്കെ ഉള്ള ഒരു വെളുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ചു തല ഒക്കെ മറച്ചു ഒരു കാലിൽ മറു കാൽ കയറ്റി വെച്ച് ഇരിക്കുന്ന വെണ്ണകല്ല് കൊണ്ടുള്ള വിഗ്രഹം ആണ്, ലക്ഷ്മിക്കു ബാബ ഈശ്വരനും അച്ഛനും ഒക്കെ ആയിരുന്നു എങ്കിൽ അപ്പുവിനു സായി അപ്പൂപ്പൻ ആയിരുന്നു, അങ്ങനെ ആണ് ലക്ഷ്മി പഠിപ്പിച്ചത്,
അപ്പൂപ്പൻ ഉള്ളിലേക്ക് വിളിക്കുന്ന പോലെ ഒരു പ്രതീതി ആയിരുന്നു അവനു, അവിടെ അവൻ ചെന്ന് നിന്നു , അവൻ അറിയാതെ തന്നെ കൈകൾ കൂപ്പി ആ തേജസ്സിന് മുന്നിൽ, സായിബാബ ഒരു മഹാനായ അവധൂതൻ ആയിരുന്നു,
അവിടെ നിന്നപ്പോള്‍ എവിടെ നിന്നോ അവന്റെ കാത്കളിലേക്ക് വീണാ നാദം ഒഴുകി എത്തി, അവന് ആ മന്ദിരത്തിന് ഉള്ളില്‍ തന്നെ മൂലയില്‍ വെച്ച സരസ്വതിവീണ യുടെ സമീപം മന്ദം മന്ദം ചെന്നു, ലക്ഷ്മി അമ്മ ഇരുന്നു വീണ വായിക്കുന്നു, കൂടെ കുഞ്ഞ് അപ്പുവും ഉണ്ട്, അവന് അമ്മയുടെ പുറകില്‍ നിന്നു അതൊക്കെ കാണുന്നു, ഇടക്ക് വീണ വായിക്കുന്ന ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ മുഖത്തിന് മുന്നിലേക്ക് കള്ളകൃഷ്ണനേ പോലെ കുഞ്ഞ് മുഖം എത്തിച്ച് നോക്കി കള്ള ചിരി ചിരിക്കുന്നു. ലക്ഷ്മി ചോദിക്കാതെ തന്നെ അവളുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ കൊടുക്കുന്നു..
ഏതൊക്കെ കാഴ്ചകൾ മായകാഴ്ചകൾ അവൻ ഉൾകണ്ണിൽ കാണുന്നു.
സങ്കടമോ സന്തോഷമോ ഒന്നും പറയാൻ ആവതില്ല ,
കുറച്ചു സമയം ആ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു നിന്ന് അവൻ മെല്ലെ പുറത്തെക്ക് നടന്നു നീങ്ങി, നീങ്ങുമ്പോളും ഇടക്കൊന്നു പതിയെ ചിരിച്ചു , മനോഹരമായ വീണാ നാദം പൊഴിക്കുന്ന ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ കൈകൾ , അവനെ നോക്കി ലക്ഷ്മി ‘അമ്മ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു, ഒപ്പം കുഞ്ഞു അപ്പുവിനെ നോക്കിയും….ആ വീണ നാദം അവന്റെ കാത്കളെ പുളകിതമാക്കുന്നു.
എല്ലാം കണ്ടു കേട്ടു അനുഭവിച്ചു അവന് മന്ദിരത്തിന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു,
<<<<<<<O>>>>>>>>
ആദി ………..
ആദിക്കുട്ടാ……………………………..
അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി,
ലക്ഷ്മി ‘അമ്മ തന്നെ വിളിക്കുന്ന പോലെ.
കൈ കാട്ടി തന്നെ വിളിക്കുന്നു.
അരികിലേക്ക് ചെല്ലാൻ ആയി
എല്ലാം ഒരു മായകാഴ്ച പോലെ അവനു മുന്നിൽ.
അവനറിയാതെ തിരിഞ്ഞു പതുക്കെ നടക്കുക ആണ് ,ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ സമീപത്തേക്കു.
ലക്ഷ്മി അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കുഞ്ഞു അപ്പു കൊഞ്ചുന്നുണ്ട് പുന്നാരം കാണിക്കുന്നുണ്ട്
ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെക്കുന്നു , കടിക്കുന്നു കുഞ്ഞരി പല്ലുകൾ കൊണ്ട്.
അവൻ ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ സമീപം ഇരുന്നു , അവൻ കണ്മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു കാണുന്നു, ലക്ഷ്മി ‘അമ്മ അവനു നേരെ ആ വീണ നീട്ടുന്നു, അത് കണ്ടു കുഞ്ഞു അപ്പു കുഞ്ഞരി പല്ലുകൾ കാട്ടി പുഞ്ചിരിക്കുന്നു.
അവൻ ആ വീണ കൈകളിൽ ഏറ്റു വാങ്ങി.
ആ വീണ പൊസിഷനിൽ വെച്ച് ലക്ഷ്മി അമ്മയെ നോക്കി.
ലക്ഷ്മി ‘അമ്മ കണ്ണ് അടച്ചു വായിക്കുവാൻ ആയി അവനോട് പറയുന്ന പോലെ.
ഒപ്പം കൈ ചൂണ്ടി അവന്റെ അപ്പൂപ്പനെ കാണിച്ചു, അവൻ മുഖം തിരിച്ചു സായി അപ്പൂപ്പനെ നോക്കി
ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരിയോടെ സായി അപ്പൂപ്പൻ കാലുമ്മേ കാല് കേറ്റി വെച്ച് ഇരിക്കുക ആണ്.
അവൻ വീണയെ ദേഹത്തോട് ചേർത്ത് കണ്ണുകൾ അടച്ച തന്ത്രീകളിൽ പതുക്കെ വിരൽ അമർന്നു,
സ…………………………… ഗ……………………………..പ…………………………………അവന്റെ വിരലുകൾ താന്ത്രിയിൽ പതുക്കെ ഒഴുകി.
അവൻ ലക്ഷ്മിയെ നോക്കി ലക്ഷ്മി കണ്ണുകൾ അടച്ചു ഇരിക്കുക ആണ് , കുഞ്ഞു അപ്പു അവനെ നോക്കി പുഞ്ചരിക്കുന്നു…………
അപ്പു കണ്ണുകൾ അടച്ചു , ഒരു സമയത്തേക്ക് ആദി ആയ പോലെ ……ചെറുപ്പത്തിൽ ലക്ഷ്മി ‘അമ്മ ചൊല്ലി തന്ന പാഠങ്ങള് ആ വിരലിൽ തെളിയുന്നു.
എന്തരോ മഹാനു ഭാവുലു ………………
അന്ദരികി വന്ദനമു…………
ചന്ദ്ര വദനുനി-അന്ദ ചന്ദമുനു
ഹൃദയ-അരവിന്ദമുന ജൂചി
ബ്രഹ്മാനന്ദമു-അനുഭവിഞ്ചു വാരു
ആ വീണയിൽ അവൻ പോലും അറിയാതെ അവന്റെ വിരലുകൾ ഒഴുകുക ആണ്, മനോഹരമായി
മായികമായ അവസ്ഥയിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട്.
ആ അവിസ്മരണീയമായ അനുഭൂതിയിൽ ലക്ഷ്മിയുടെ മകൻ അപ്പു എന്ന ആദി ആ മനോഹര കീർത്തനം വായിച്ചു മുഴുവിച്ചു…
കുറച്ചു നേരം അതുപോലെ തന്നെ ഇരുന്നു കണ്ണുകൾ അടച്ചു ലക്ഷ്മിയുടെ സാന്നിധ്യം അനുഭവിച്ചു.നിറയുന്ന കണ്ണുകൾ , അവൻ പതുക്കെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.
ലക്ഷ്മി ഇല്ല ……കുഞ്ഞു അപ്പുവും ഇല്ല …………എല്ലാം തന്റെ തോന്നലുകൾ മാത്രം,
അവൻ വീണ ഒരുവശത്തു വെച്ച് പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റു…………….
ആദി ശങ്കരാ,,,,,…
അവൻ ആ ശബ്ദ൦ കേട്ടു,
തിരിഞ്ഞു നോക്കി , ഒരു ഇളം കാവി നിരത്തിലുള്ള സാരി ധരിച്ച തല ഒക്കെ ഏറെ കുറെ നരച്ച ഒരു എഴുപതുകഴിഞ്ഞ സ്ത്രീ,,,,,
ഭദ്രമ്മ ,,,,,,, ആദിശങ്കരൻ മന്ത്രിച്ചു,,, അവരെ നോക്കി
ഭദ്രമ്മയും അവനെ നോക്കി അവരുടെ കണ്ണുകളും സന്തോഷത്താലോ സങ്കടത്താലോ ആർദ്രമായി തന്നെ…
ഒരല്പ നേരത്തേക്ക് അവർ സംസാരിച്ചത് വാക്കുകളിലൂടെ അല്ല , സജലങ്ങളായ അവരുടെ മിഴി കളാൽ , ആ നോട്ടത്തിലൂടെ ഒഴുകുന്ന അശ്രുകണങ്ങളിലൂടെ അവരുടെ ഹൃദയങ്ങൾ പരസ്പരം എന്തൊക്കെയോ പങ്കുവെച്ചു. കുറെ നാൾ കാണാത്ത പരിഭവങ്ങൾ , കണ്ടതിലുള്ള സ്നേഹം, എല്ലാം എല്ലാം
അപ്പു അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു,
അവർ അവന്റെ ഇരുകൈകളിലും പിടിച്ചുവരും .
മുഖം മുഖത്തോടു നോക്കി…
സായിറാം,,,,,,, അവൻ അറിയാതെ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ നിന്ന് സായിനാമം പൊഴിഞ്ഞു, ലക്ഷ്മിയിൽ നിന്നും അവനറിഞ്ഞ ആദ്യാക്ഷര൦.
അവൻ തലകുമ്പിട്ടു കുനിഞ്ഞു അവരുടെ പാദങ്ങളിൽ തന്റെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് സ്പർശിച്ചു നെറ്റിയിൽ കൈ വെച്ച്,
അവർ അവനെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.
എന്റെ അപ്പു ,,,,, എന്റെ ലക്ഷ്മിയുടെ മോൻ,,,,,,,,,,,,,,,,, വിങ്ങുന്ന ശബ്ദത്താൽ നേർത്ത ഒരു നെടുവീർപ്പോടെ
അവന്റെ ഇരുകവിളുകളിലും നെറ്റിയിലും നെറുകയിലും ഭദ്രമ്മ ഉമ്മ വെച്ചു.
ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല , അവർ അവന്റെ കൈകൾ കൂട്ടി പിടിച്ചു.
സായി അപ്പൂപ്പന്റെ അടുത്ത് കൊണ്ടുപോയി വീണ്ടും അവനെ അവർ തൊഴുവിച്ചു,അവനെയും കൊണ്ട് ആശ്രമത്തിലേക്ക് നടന്നു.
<<<<<<<O>>>>>>
ഭദ്രമ്മ ഒരു സായിഭക്ത ആണ്, ആ ആശ്രമത്തിലെ മേൽനോട്ടം എല്ലാം ഭദ്രമ്മ ആണ്, ലക്ഷ്മിയെ വളർത്തിയത് ഭദ്രമ്മ ആയിരുന്നു. അതിലും ഉപരി ലക്ഷ്മി പിറന്നു വീണത് ഭദ്രാമ്മയുടെ കൈകളിലേക്ക് ആയിരുന്നു, മറ്റൊരു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ ലക്ഷമിയുടെ ‘അമ്മ തന്നെ ആണ് ഭദ്രമ്മ , അത് ഗർഭപാത്രത്തിൽ പത്തുമാസം ചുമക്കണം എന്നില്ലല്ലോ..
ലക്ഷ്മിയുടെ മരണം ഒക്കെ ഭദ്രമ്മയെ ഒരുപാട് വിഷമിപ്പിച്ചിരുന്നു, പിന്നെ അപ്പുനെ കണ്ടിട്ടേ ഇല്ലല്ലോ, ആറു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ആണ് അപ്പുവിനെ കാണുന്നത്, ഇപ്പോളത്തെ വിശേഷങ്ങള്‍ എല്ലാം പറഞ്ഞു, എല്ലാം അവരെ നോവിക്കുക ആയിരുന്നു, കുറെ നേരം അവീടെ അവന് ചിലവഴിച്ചു,
ഉച്ച ആയി , ഭക്ഷണതിനുള്ള സമയം.
ഭക്ഷണം ഒക്കെ എല്ലാ അന്തേവാസികളോടൊപ്പം ഇരുന്നാണ് കഴിക്കുന്നത് .
ഭദ്രമ്മയും അവന്റെ കൂടെ തന്നെ ഇരുന്നു,
ചോറും പരിപ്പുകറിയും സബ്ജിയും അച്ചാറും ഒരു പപ്പടവും വിളമ്പി, അവിടെ ശാന്തിമന്ത്രം മുഴങ്ങി , എല്ലാരും കണ്ണുകളടച്ചു കൈകള്‍ കൂപ്പി അതെറ്റ് ചൊല്ലി.
ഓം സഹനാവവതു സഹനൗ ഭുനക്തു |
സഹവീര്യം കരവാവഹൈ |
തേജസ്വി നാവധീതമസ്തു മാ വിദ്വിഷാവഹൈ |
ഓം ശാന്തി ശാന്തി ശാന്തിഃ |
നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു വർത്തിക്കാം,
ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷിക്കാം,ഒരുമിച്ചു പ്രവർത്തിക്കാം, അപ്രകാരം തേജസ്വികളായിത്തിരാം.
ആരോടും വിദ്വേഷമില്ലാതെ ജീവിക്കാം,നന്മനിറഞ ചിന്താധാരകൾ എല്ലായിടത്തുനിന്നും വന്നുചേരട്ടെ.
അത് സര്‍വ ചരചങ്ങള്‍ക്കു൦ മംഗളമരുളട്ടെ
എല്ലാരും ഓം സായിറാം എന്ന പുണ്യ നാമത്തോടെ ഭക്ഷണത്തെ തൊട്ട് വണങ്ങി ഭക്ഷിക്കാന്‍ ആരംഭിച്ചു
അപ്പു ഭദ്രമ്മയെ നോക്കി ഇരുന്നു.
എന്താ അപ്പു കഴിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നത് , ഇതൊന്നും ഇഷ്ടമല്ലേ ?
ഇഷ്ടമാണ് ..ഇഷ്ടമാണ് …ഒരുപാട്…
പിന്നെ എന്താ കഴിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നത് ?
മുന്പ് ഇവിടെ വരുമ്പോ ഭദ്രമ്മ ഒരു ഉരുള തരാറുണ്ട് , അവനത് പറയുമ്പോ പഴയ ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രമല്ല, അത് കിട്ടാന്‍ കൂടെ ഉള്ള അവന്റെ ആഗ്രഹം തന്നെ ആയിരുന്നു.
അയ്യോ അതായിരുന്നോ ? ഭദ്രമ്മ വിചാരിച്ചു വലിയ കുട്ടി ആയില്ലേ ഇപ്പോള്‍ , അതൊക്കെ ഇഷ്ടമാകുമോ എന്നു ശങ്കിച്ചു അതല്ലേ
ഇഷ്ടമാകാതെ എന്താ ഭദ്രമ്മ , എന്റ്റെ ലക്ഷ്മി അമ്മ പിറന്നു വീണ കയ്യല്ലേ , ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ എല്ലാം ആയിരുന്നില്ലേ ഭദ്രമ്മ , അപ്പോ എനിക്കു ലക്ഷ്മി അമ്മ വാരി തരുന്ന പോലാ ,,,,ലക്ഷ്മി അമ്മേനേ ഒരുപാടു മിസ്സ് ആകുന്നുണ്ട്. ഇവിടെ വന്നപ്പോ…..
അവന് ഒന്നു വിതുമ്പി,,, ഒപ്പം ഭദ്രമ്മയും…
അവന് തല കുനിച്ചു ഇരുന്നു , നനവാര്‍ന്ന കണ്ണുകളുമായി.
ഒരേ ഒരു നിമിഷം അവന്റെ വായ്ക്കു നേരെ വലിയ ഒരു ഉരുള ചോര് ആണ് , അവന്റെ ഭദ്രമ്മ അവനായി അവരുടെ കൈകളാല്‍ കുഴച്ചു ഉരുള ആക്കി കൊണ്ടുവന്നത്.
അവന് ഒരേ സമയം സന്തോഷവും സങ്കടവും,,,ഭദ്രമ്മ ലക്ഷ്മി അമ്മ .,,,,, എല്ലാരും അടുത്തിരിക്കുന്ന പോലെ…
അവന് ആ ഉരുള വാങ്ങി കഴിച്ചു, അത് കഴിക്കുമ്പോള്‍ ഭദ്രമ്മ അവന്റ്റെ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചു, അവന്റെ മുഖതു ചിരി ആണ്, അപ്പോളേക്കും അടുത്ത ഉരുളയുമായി ഭദ്രമ്മ കൈ കൊണ്ട് വന്നു…
അവന് അത് അവനറിയാതെ തന്നെ വായിലാക്കി…
അവന് ഭക്ഷണശാലയിലെ വലിയ ജനാല വഴി പുറത്തേക്ക് നോക്കുകയായിരുന്നു ,,,അവന് കണ്ടു
നല്ലൊരു ഇളം കാറ്റ് , അതില്‍ കുഞ്ഞ് അപ്പു ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ ഒക്കതിരിക്കൂക ആണ് , ലക്ഷി അമ്മ അവനെ പിടിച്ച കയ്യില്‍ ഒരു പാത്രവും പിടിചിരിക്കുന്നൂ. ലക്ഷ്മി യുടെ കയ്യില്‍ അവനുള്ള കുഞ്ഞ് ചോറു ഉരുള ആണ് . അവനത് കഴിക്കാന്‍ വാശി പിടിക്കുകയാണ്,
അമ്മേടെ തങ്കക്കുടം അല്ലേ ,,,കഴിക്കൂ അപ്പു ,,,,, ലക്ഷ്മി നിര്‍ബന്ധിക്കുക ആണ് അപ്പൂനെ.
അത് കേട്ടു കുഞപ്പു അവന്റെ കുഞ്ഞിളം പല്ലുകാട്ടി ആരെയും മയക്കുന്ന ചിരി ചിരിക്കുകയാണ്, അവന്റ്റെ നുണക്കുഴി വിരിയുമ്പോ ആരെയും അത് ആനന്ദതാല്‍ മനസ് നിറപ്പിക്കും,,
,അവന് കഴിക്കില്ല എന്ന അര്‍ഥത്തില്‍ മുഖം തിരിച്ചു ,,,
പിന്നെ ലക്ഷ്മിയെ നോക്കി കുഞ്ഞി ചിരി ചിരിച്ചു , ആരെയും മോഹിപ്പിക്കുന്ന ഇളം പുഞ്ചിരി,,,
അപ്പോ ലക്ഷ്മി കഥപറഞ്ഞു കാകയെ വിളിച്ച് പുലിയെ വിളിച്ച് അപ്പു അതില്‍ ലയിച്ചു അവളുടെ കൈകളില്‍ നിന്നു ഉരുളകള്‍ വാങ്ങി കഴിച്ചു… ആ ഇളം കാറ്റില്‍ ലക്ഷ്മി അപ്പുവിനെ ഊട്ടുന്നത് , യ്ശോദ കണ്ണനെ ഊട്ടുന്നത് പോലെ,കൌസല്യ രാമനെ ഊട്ടുന്നത് പോലെ ഒക്കെ ആയി തോന്നും ,,
അപ്പു ആ മായകാഴ്ചകള്‍ കണ്ടു കൊണ്ട് തന്നെ ഭദ്രമ്മ വരി കൊടുക്കുന്ന ഒരോ ഉരുളകളും ഭക്ഷിച്ചു…
അപ്പുവിന് ആദിക്ക് ആദിശങ്കരന് തോല്‍വി സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ വിധിയോടു മാത്രം ആണ്, അവനില്‍ നിന്നു൦ അടര്‍ത്തി മാറ്റി വിധി അവന് നിഷേധിച്ച ലക്ഷ്മി യുടെ പരിധികള്‍ ഇല്ലാത്ത വാല്‍സല്യത്തെ , സ്നേഹത്തെ , ഇഷ്ടത്തെ ………
<<<<<<<<<<O>>>>>>>>>>>>
ഏതാണ്ട് വൈകുന്നേരമൊരു നാല് മണിയോടെ അപ്പു അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ തയാർ ആയി.
മറക്കാതെ വീണ്ടും വരണം എന്നും ഭദ്രമ്മ അവനോടു പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ ആണ് അവൻ ഓർത്തത് പൈസയുടെ കാര്യം , അവൻ അവിടത്തേക്കായി ഒരു അയ്യായിരം രൂപ കരുതിയിരുന്നു. അത് കൂടാതെ
മാലിനി കൊടുത്ത ഇരുപതിനായിരം രൂപയും കൂടെ ഇരുപത്തി അയ്യായിര൦ രൂപ അവൻ ഭദ്രാമ്മയെ ഏൽപ്പിച്ചു.
അവൻ പറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന വീട്ടിലെ കൊച്ചമ്മ ആണ് തരാനായി ഏൽപ്പിച്ചത് എന്ന് കൂടെ പറഞ്ഞു.
ഭദ്രമ്മക് ഒരുപാട് സന്തോഷം ആയി , അവിടെ ഉള്ള കുറെ ആരും ഇല്ലാത്ത അഗതികൾക്ക് അനാഥ ജന്മങ്ങൾക്കു അന്നം കൊടുക്കാൻ കാണിച്ച ആ വലിയ മനസിന് അവരോടു ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും നന്ദി അറിയിക്കാൻ അപ്പുവിനോട് പറഞ്ഞു.
അപ്പു ഇറങ്ങാൻ നേരത്തു അപ്പോൾ ആണ് ഭദ്രാമ്മ റെസിപ്പ്റ്റു കൊടുക്കുന്ന കാര്യം ഓർത്തത്,
ഭദ്രമ്മ റെസിപ്ട മറന്നു , അത് എടുത്തു കൊണ്ട് വരാം.
രണ്ടു എണ്ണം ആക്കണോ അതോ ഒരെണ്ണം മതിയോ?
ഭദ്രമ്മ ഞാൻ തന്നതിന് എനിക്കെന്തിനാ റെസീപ്റ് ഒക്കെ നിര്ബന്ധ മാണെങ്കിൽ മറ്റേ വലിയ തുകക്കുള്ളതു തന്നാൽ സന്തോഷം , വേറെ ഒന്നുമല്ല കൊടുത്തു എന്നതിന് അവർക്കൊരു തെളിവ് വേണമല്ലോ…അതിനു വേണ്ടി മാത്രം
അപ്പു അങ്ങനെ അല്ല ഒരു രൂപ പോലും ഇവിടെ സംഭാവന തന്നാൽ അത് റെസീപ്റ്റ് കൊടുക്കും അതാണ് ഇവിടത്തെ നിയമം
അയ്യോ അങ്ങനെ ആണോ എന്നാ ഒറ്റ റെസീപ്റ് മതി
ആരുടെ പേർക്കാ റെസീപ്റ് വേണ്ടത്.
അപ്പോൾ അപ്പു ഓർത്തു, ആരുടെ പേർക്കാണ് റെസീപ്റ്റ് വേണ്ടത് , മാലിനി കൊച്ചമ്മ ഇതെലാം ചെയ്യുന്നത് പാറൂനു വേണ്ടി അല്ലെ …
??????????????????????????????????????????????????????????????????❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Ente ponnaliyaa eee kadha ippala kaanunnee
Onnum parayaanillaa poollliiiiiii. Pinne idhile love story yum amma yoodulla snehavum okke endh manooharaayitta varnichee ningal oru poliyaaan harsheettaa
Eee kadha vaayikkan vayikiyadhil dukkikkunuu. PINNE NJN AADHYAMAAYITTA ORU COMMENT IDUNNE. ADHUM EEVKADHA IRUBAAADD ISHTAMAAYITTAAAA LOVE YOU HARSHETA??
സൂപ്പറായിട്ടുണ്ട്. ഇത്രേം വിചാരിച്ചില്ല. കിടിലൻ. ഞങ്ങൾ വായനക്കാർ പറയേണ്ട കമൻ്റുകൾ പോലും മനവിനെക്കൊണ്ട് പറയിപ്പിച്ചിട്ടാണല്ലോ കഥ മുന്നോട്ടു പോകുന്നത്. വെറുതെ പറഞ്ഞതാട്ടോ. ചില ഭാഗത്ത് വെച്ച് പെട്ടെന്ന് മനു, ബാലു എന്നൊക്കെ പേര് വരുമ്പോൾ ‘ഏതാടാ ഈ മനു’ എന്നൊക്കെ മനസ്സിൽ വരും. ഇത് മനുവിനോട് ബാലു പറയുന്ന കഥയാണല്ലോ പിന്നീടായിരിക്കും ഓർമ വരുന്നത്. അത്രയ്ക്കും ഫീലാണ്, കഥയിൽ തന്നെ ലയിച്ചിരിപ്പാണ്. ഇത്രയ്ക്കും വിദ്യാഭ്യാസവും ആയോധന പരിജ്ഞാനവുമൊക്കെ ഉള്ള ആദി എന്തിനാണ് ഒരു വാക്കിൻ്റെ പേരിൽ, ഒരു അടിമയെപ്പോലെ പണിയെടുക്കുന്നത്? കടം വീട്ടാൻ അവിടെത്തന്നെ പണിയെടുക്കണമെന്നൊന്നുമില്ലല്ലോ? അറിയാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു. പല തവണ കഥയുടെ Heading കണ്ടിട്ടും വായിച്ചു തുടങ്ങാൻ വൈകിയതിന് സോറി. ഇനി ബാക്കി വായിക്കുന്നതിനിടയിൽ പറയാം.
Harshan bro, ആദ്യം തന്നെ സോറി,വായിക്കാൻ വൈകിയതിന്…. അപ്പുന്റെ കവിത കൊള്ളാം ? ഇജ്ജാതി കവിത.. കൊച്ചമ്മയും അപ്പുവും ആയിട്ടുള്ള സെന്റി മുഹൂർത്തങ്ങൾ വളരെ അധികം മനസ്സിനെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തി… പിന്നെ ഫൈറ്റ്, ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല. Superb ♥️♥️
അങ്ങനെ അഞ്ചാം ഘട്ടവും കടന്നു എന്റെ ഹർഷൻ bro അടിപൊളി ആദ്യം സായിഗ്രാമത്തിലൂടെ ഭക്തിയുടെ ലോകത്തേക്ക് ഒരു യാത്ര അതു കഴിഞ്ഞു ദേ വരുന്നു നമ്മുടെ പൈലി പൊതുവാൾ കോമഡി പൊതുവാളിന്റെ പട്ടാള ജീവിതം കേട്ട് ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു തളർന്നു അതു കഴിഞ്ഞു പിന്നെയും ആദിശങ്കരന്റെ കിടിലൻ സംഘട്ടനം എന്റെ പൊന്നോ പറയാൻ വാക്കുകൾ കിട്ടുന്നില്ല സൂപ്പർ ❤
മാഷേ ആ മാലുമ്മേ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കല്ലെന്ന് ഒന്ന് പറയോ അപ്പുനോട്…. ശെരിയാണ് അവൻ അനുഭവിച്ചതെ പറഞ്ഞിട്ടുളൂ….. എന്നാലും അതെല്ലാം വീണ്ടും പറഞ്ഞു ആ മാലുമ്മേക്കുടെ വിഷമിപ്പിച്ചാൽ aഅപ്പു അനുഭവിച്ചതൊക്കെ ഇല്ലാണ്ടാവോ….. അല്ലേ അന്ന് അനുഭവിച്ചു തീർത്ത വേദനക്കും സങ്കടത്തിനും ഇപ്പൊ കുറവുണ്ടാവോ….,..
ഇനിം ആരേം പഴയതോന്നും പറഞ്ഞ് കരയിപ്പിക്കണ്ടാന്ന് അപ്പുനോട് ഒന്ന് പറയോ…
oh bhrugu ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
jack spa bro
കരയിപ്പിച്ചു… നിങ്ങൾ എന്നെ കരയിപ്പിച്ചു….
വാത്സല്യം ദേശാടനം ഈ സിനിമകളുടെ തിരക്കഥ നിങ്ങൾ ആണോ എഴുതിയത്….
അതൊന്നും കണ്ടിട്ട് ഞാൻ ഇത്രേം കരഞ്ഞിട്ടില്ല….
ഇത് എഴുതുമ്പോഴും ഞാൻ ഈ part ഫുൾ വായിച്ചിട്ടില്ല….. കരച്ചിൽ വന്നിട്ട് വായിക്കാൻ പറ്റിയില്ല…. ഫോൺ ലോക്ക് ചെയ്ത് കമന്നു കിടന്നു…….
എങ്ങനെ സാധിക്കുന്നു ഇങ്ങനെ കരയിക്കാൻ….
നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത് നേരാ വായിക്കുന്നവർ ആസ്വദിച് അല്ല ഇതിലൂടെ ജീവിച്ചാണ് വായിക്കുന്നത്….
വായിക്കാത്തവർക്ക് ഇത് തീരാനഷ്ടവും…..
ഈ ഭാഗം വായിച്ചു തീർന്നില്ല പക്ഷെ കമെന്റ് ഇടാതെ വയ്യ അത്രക്ക് നെഞ്ചിൽ തട്ടിപോയി ഇതിലെ 8 ആമത്തെ പേജിൽ അപ്പു മലിനിയോട് അവന്റെ വിശപ്പിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി ..അത്രക്ക് മനസ്സിൽ തട്ടിപോയി വല്ലാത്ത എഴുത്ത് ആണ് സഹോ നിങ്ങൾ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു അപ്പുവിനെ ആദിയെ ആദിശങ്കറിനെ..❤️
ഹ ഇനി ബാക്കി വായിച്ചിട്ട് പറയാം
Bro … Sathyathil ee neeladrium aa khethrangalum okke ullathaano atho saankalppikam maathramaano???
Ntha parayka asamanyam
??????
❣️
സര്‍വ്വം ശിവമയം
??
????
????
????
????
?????????????
??????????????
????
????
???????
Where are you I wanna meet you
വായിക്കുന്ന ഭാഗം സങ്കടം ആണെങ്കിൽ അത് വായിച്ച് കരഞ്ഞുപോവും,അതേപോലെ തന്നെ സന്തോഷം ആണെങ്കിൽ ഒരുപാട് മനസ്സ് തുള്ളി ചാടാൻ തോന്നും..അതിന് ഒരുപാട് ഉദാഹരണം ഇവിടെ ഉണ്ട്.
ആദ്യം തന്നെ ഒരു മരണത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ തന്റെ ഇത്ര മനോഹരം ആയ ജീവിതത്തിലേക്ക് ആണ് ബാലു കൊണ്ടുവന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ആ നിമിഷം അമ്മയെയും,അച്ഛനെയും മനു വിളിക്കുന്ന സീൻ ഉണ്ടല്ലോ…അതാണ് ഒരുപാട് സങ്കടം തന്ന ആദ്യത്തെ സീൻ..സ്വന്തം സ്വാർത്ഥത കൊണ്ട് അവസാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ച ജീവിതം തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന മറ്റുള്ളവർക്ക് എത്രത്തോളം സങ്കടം സമ്മാനിക്കും എന്ന് മനസ്സിലായ ആ നിമിഷം..അതാണ് ആദ്യം ആയി നോവിച്ച സീൻ..അല്ലെങ്കിലും സ്നേഹം വാത്സല്യം കൊണ്ട് ആണല്ലോ വായിക്കുന്ന എല്ലാവരെയും
കരയിപിക്കുന്നത്.?
പഴയ ആദിശങ്കരൻ പുറത്ത് വരുന്ന ആ സമയം ഉണ്ടല്ലോ..പാറുവിനു പഠിപ്പിക്കുന്ന ഓരോ സീനും വായിക്കുമ്പോൾ അറിയാതെ ആണേലും ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷിച്ച് പോവുകയാണ് ശങ്കരന് പാറുവിനെ കിട്ടും എന്ന്.?.പക്ഷേ അവനിൽ ഉളത്പോലെ തന്നെ പാറുവിന്റെ ഇടയ്ക്ക് ഉള്ള മാറ്റം വീണ്ടും പഴയ ആശയ കുഴപ്പത്തിൽ ആക്കികളയും.അത് ഒരുപാട് സങ്കടം തരുന്ന ഒന്നാണ്..?എന്നാലും അപ്പോ തന്നെ അതെല്ലാം ശെരിയാക്കി ഒരിറ്റ് പ്രതീക്ഷയും തരുന്ന അടുത്ത ഒരു കാര്യം സംഭവിക്കും..അതാണ് വീണ്ടും വീണ്ടും വായിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്…❤️
സങ്കടം തോന്നുന്ന ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൽ ഇവിടെ ഉണ്ട്..വിശപ്പിന്റെ കാര്യം മാലുവിനോട് പറയുന്ന സീൻ ആണ് ആദ്യം തന്നെ കരയിച്ചത്..പശുവിന് കൊടുക്കാൻ ഉള്ള ചോറിൽ നിന്ന് വാരി കഴിച്ചപ്പോൾ അറിയാതെ വണ്ടിനെ കഴിക്കുന്ന സീൻ വായിച്ചപ്പോ ഒരുപാട് വിഷമം ആയി?.അതൊക്കെ വായിക്കുമ്പോൾ ആണ് നമ്മൾ ഓക്കേ ജീവിക്കുന്നത് സ്വർഗ്ഗത്തിൽ ആണെന്ന് തോന്നുന്നത്. അത് കഴിഞ്ഞു ആകാശത്ത് നോക്കി പറയുന്നത് ഓക്കേ വായിച്ചപ്പോൾ അപ്പുവിന് അമ്മയെ എത്രത്തോളം ജീവൻ ആയിരുന്നു എന്ന് അറിയാൻ പറ്റി…
അമ്മ വരുന്ന ആ. ഓരോ സീനും ഞാൻ പതിയെ സമയം എടുത്താണ് വായിക്കുന്നത്..അപ്പു അമ്മയുടെ മരണത്തിന് ശേഷം പോലും അമ്മയെ സ്വപ്നത്തില് കാണുന്നത് അല്ലെങ്കിൽ അമ്മ സ്വപ്നത്തില് വരുന്നത് ഓക്കേ വായിക്കുന്ന സമയത്ത് ഒരുപാട് സന്തോഷം ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് തോന്നും…
ആദ്യം ആയിട്ട് ആക്ഷൻ സീൻ ഓക്കേ ഉള്ള ഒരു കഥ വായിച്ചു ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് വില്ലൻ ആണ്..അത് കുട്ടൻ സൈറ്റിൽ ഉണ്ട്..എന്റെ മനസ്സിൽ ആക്ഷൻ കഥ എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ ആദ്യം മനസ്സിൽ വരിക വില്ലൻ തന്നെ ആണ്..പക്ഷേ അതിൽ ഒക്കെ വളരെ മനോഹരം ആയിട്ട് നാളുകൾക്ക് മുൻപ് തന്നെ ഇവിടെ ഇൗ ഫൈറ്റ് സീൻ ഓക്കേ ഉണ്ടായിരുന്നു..പക്ഷേ ഇപ്പൊ ഒന്ന് പറയാൻ സാധിക്കും ഇൗ കഥ ആവും എന്റെ മനസ്സിൽ ഇനി ആദ്യം വരുക. ആ ഓരോ മൂവ്മെന്റ് ഓക്കേ വളരെ വ്യക്തമായി തന്നെ ഇവിടെ എടുത്ത് കാണിക്കുന്നു.. അത്രക് ഇഷ്ടപെട്ട ഒരു ഫൈറ്റ് സീൻ..തന്റെ പാറുവിനേ ആരെങ്കിലും തൊട്ടാൽ അവൻ ആദിശങ്കരൻ ആയി മാറും..പിന്നെ അവിടെ സംഹാര താണ്ഡവം ആവും..അതാണല്ലോ നമ്മൾ കണ്ടത്.
പിന്നെ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു സീൻ ആണ് ഹോസ്പിറ്റൽ കിടക്കുന്നത്..അവളുടെ ഓരോ കാര്യവും അപ്പു വളരെ ശ്രദ്ധിച്ച് ചെയ്യുന്നതും.ഉറക്കത്തിൽ അവനോട് കള്ള പിണക്കം കാണിക്കുന്നത് ഓക്കേ വായിച്ച് ഒരുപാട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..അതൊക്കെ അത്രക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോയി.?
പൊതുവാൾ ഗ്യാസ് വച്ച് കാണിച്ച ആ സീൻ വായിച്ച് ഞാൻ ചിരിച്ചതും ഒന്നും ഒരു കണക്കില്ല..??.പാവം താൻ എന്ത് വേഷം കെട്ടി വന്നാലും അപ്പോ തന്നെ പീലിച്ചെട്ടൻ വന്നു ട്രോളി തീർത്ത് കളയും..അവരുടെ കോമഡി സീൻ ഓക്കേ ഓഫീസ് മാറിയപ്പോ ഇനി കാണില്ല എന്നാണ് ഓർത്തത് എന്നാലും ഇൗ പ്രാവശ്യം ഒരുപാട് ചിരിപ്പിച്ചു. ആ ഒരു സീൻ.ഇങ്ങനെ ഇടയ്ക്ക് ഒരു കോമഡി ഓക്കേ വരുമ്പോൾ അതിന് മുൻപ് ഉണ്ടായ ഓക്കേ മറക്കാൻ സഹായിക്കുണ്ട്.
അവന് എത്രത്തോളം പ്രിയപ്പെട്ടതാണ് പാറു എന്ന് ദേവി മനസ്സിലാക്കി.എന്നാലും ഇത്ര ഓക്കേ അവൾക് വേണ്ടി ചെയ്തിട്ടും അവള് ഇതൊന്നും അറിയാൻ ശ്രമിക്കാതെ അപ്പുവിനെ വേറുക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.. അത്രെ ഓക്കേ ചെയ്താലും അവന് തോന്നുന്ന സ്നേഹത്തിന് ഒരു കുറവ് സംഭവിക്കുന്നില്ല.
കാർ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോയി നിർത്തുന്നതും..അപ്പോ അവന് സന്തോഷം തോന്നുന്നതും അടുത്ത് ചെല്ലുമ്പോൾ വണ്ടി എടുത്ത് പോവുന്നത് വായിച്ചേ എനിക്ക് ഒരുപാട് ക്ഷ്ടപ്പെടെണ്ടി വന്നു ഉള്ളിൽ വന്ന ഓരോ വികാരവും നിയന്ത്രിക്കാൻ..?
എന്തൊക്കെ ആയാലും ആ കൈനോട്ട കാരൻ പറഞ്ഞപോലെ അപ്പുവിന് തന്നെ പാറൂനെ കിട്ടണം എന്ന് തന്നെ ആണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്..അത് അതേപോലെ തനെ ആവും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു…
ഞാൻ ആദ്യം പറഞ്ഞ പോലെ തന്നെ വെറും രണ്ടു വരി മതി വായിക്കുന്ന ഞങ്ങളെ കരയിപ്പിക്കാൻ.അതേപോലെ വീണ്ടും കുറച്ച് വാക്കുകൾ മതി സന്തോഷത്തിന്റെ അങ്ങേ തലത്തിൽ എത്തിക്കാൻ..
ഒരുപാട് ഒരുപാട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോവുന്നു ബ്രോ ഇൗ കഥ.ഇന്ന് രാവിലെ മുതൽ ഫോൺ വെച്ചത് കഴിക്കാൻ മാത്രമാണ്.അത്രക്ക് addict ആയി എന്ന് വേണം പറയാൻ..നിങ്ങളോട് ഒരുപാട് സ്നേഹം..അത്രക്ക് എന്നെ ഒരു ആരാധകൻ ആകി മാറ്റി കളഞ്ഞു❤️?❤️
വിഷ്ണുവേ ,,,,,,,,,,,,,,,,
നിങ്ങര്ല്‍ രണ്ടു പേരും ഒരുപോലെ ആണ്
രാഹുലും വിഷ്ണുവും
കമാന്‍റ് എഴുതി നമ്മളെ മോഹിപ്പിക്കും
അതുപോലെ സീന്‍ ബൈ സീന്‍
വായിക്കുമ്പോ തന്നെ സന്തോഷം ആണ്
……………എന്താ പറയാ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
എന്തായാലും 27 വരെ വായിക്കൂ എന്നിത് സംശയങ്ങള്‍ ഡിസ്കസ് ചെയ്യാം ,,,,,,,,,,,
ഈ കഥ കണ്ടാല്‍ കാര്യമിള
ഇത് വായികാന്‍ മഹാദേവന്‍ കൂടെ വിചാരികണം
എന്നാലേ വായിക്കാന്‍ സാധിക്കൂ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
സ്നേഹം മാത്രം ,മു
?
ഇതുവരെ വായിച്ചതിൽ ഏറ്റവും അധികം കരഞ്ഞ ഭാഗം…???
തുടക്കത്തിലേ തന്നെ വിങ്ങി പൊട്ടി പോയി മനസ്സ്, മനു ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വേദന അപ്പുവിൽ നിന്നും തിരിച്ചു അറിഞ്ഞു സ്വന്തം അച്ഛനെയും അമ്മയെയും വിളിക്കുന്നതും, എത്ര പിണങ്ങിയാലും എത്ര ദേഷ്യപ്പെട്ടാലും ഒരു അമ്മക്ക് എന്നും അതെ സ്നേഹം കാണും, അതുപോലെ തന്നെ ഒരു അച്ഛൻ ജനിച്ച നാൾ തോറ്റു അമ്മയിൽ നിന്നും കിട്ടുന്നതിന്റെ പകുതിയോളം അല്ലെങ്കിൽ അതിൽ കുറച്ചു സ്നേഹമേ അച്ഛന് കിട്ടു അല്ലെങ്കിൽ അച്ഛനിൽ നിന്നും മക്കൾക്ക് കിട്ടു എന്ന് രണ്ടു കൂട്ടർക്കും അറിയാം അല്ലെങ്കിൽ അങ്ങനെ കരുതും, പക്ഷെ അമ്മയെ പോലെ തന്നെ ആണ് അച്ഛനും അത് കട്ടി തന്ന സീൻ, ആദ്യം ദേഷ്യ പെട്ട അച്ഛൻ മകൻ വിങ്ങി പൊട്ടിയപ്പോ അവന്റെ സങ്കടം മനസിലായി അവന്റെ ഒപ്പം കരഞ്ഞു ??
അപ്പുവിനോട് സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് വാ എന്റെ കുടുംബത്തിനൊപ്പം ജീവികം എന്ന് ബാലുവിനോട് പറയുന്ന സീൻ, ഒരു കഥയെ അവൻ എത്രത്തോളം ഹൃദയത്തിൽ ചേർത്തു എന്ന് കാണിച്ചു തന്ന സീൻ, എന്റെ മനസ്സു ഞാൻ അവനിൽ കണ്ടു, എല്ലാം ഹൃദയത്തിൽ കൊണ്ടു വായിക്കുന്ന അല്ലെങ്കിൽ കേൾക്കുന്ന പ്രകൃതം ❤️?
അപ്പുവും ആയി സംസാരിച്ച ശേഷം മാലിനി അമ്മ നടന്നു പോകുമ്പോ ലക്ഷ്മി അമ്മ മാലിനിയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു പോകുന്നത് പോലെ തോന്നുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ സീൻ, വല്ലാതെ ഫീൽ ചെയ്തു അത്, അത് ഞാൻ കണ്മുന്നിൽ കണ്ട പോലെ എനിക്ക് തോന്നി ?❤️
സായിബാബയുടെ ആശ്രമത്തിൽ വെച്ച നടന്ന എല്ലാ മുഹൂർത്തങ്ങളും എന്നെ ഒരുപാട് കരയിച്ചു കളഞ്ഞു, കൊച്ചാപ്പു ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ മടിയിൽ ഇരുന്നു വല്യ അപ്പു വീണ വായിക്കുന്ന സീൻ, ലക്ഷ്മി അമ്മ അപ്പുവിനെ ചോറു ഊട്ടുന്നത്, അവന്റെ പിറകെ ഓടുന്നത് ഒക്കെ.
8 മിനിറ്റ് 6 സെക്കന്റ്‌ ഉള്ള ആ വീണയുടെ സംഗീതം അത് ഞാൻ ഫുൾ സൗണ്ടിൽ ഇട്ടു കണ്ണ് അടച്ചു ഇരുന്നു മുഴുവനും കേട്ടു ഇരുന്നു പോയി ബ്രോ, ഇടക്ക് ഇടക്ക് എന്റെ കണ്ണും നിറഞ്ഞു പോയി, അതിൽ അലിഞ്ഞു പോയി,ഇന്നലെ രാത്രി 9:30 ആണ് ഞാൻ വായിച്ചു തുടങ്ങിയത് ഈ പാർട്ട്‌, 10:30 ഒക്കെ ആയപ്പോ ആണ് ഈ പാട്ടിന്റെ ഭാഗം എത്തിയത് ഞാൻ ആ സംഗീതത്തിൽ ലയിച്ചു ഇരിക്കുന്നത് എന്റെ അമ്മ വരെ ഇടക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അത്രക്ക് ഉച്ചയിൽ ആണ് ഞാൻ അത് വെച്ചത്, സംഗീതം പണ്ടേ എന്റെ ലഹരി ആണ്, പ്രതേകിച്ചു ഇൻസ്ട്രുമെന്റൽ പിന്നെ പഴയ സിനിമ സോങ്‌സ്. ഒരുപാട് നന്ദി ആ ഇൻസ്ട്രുമെന്റൽ മ്യൂസിക് തന്നതിന് ഞാൻ അത് സേവ് ചെയ്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട് ❤️?
ആശ്രമത്തിൽ നിന്ന് അപ്പു പോകുന്നതും കാത്ത് ഭദ്രാമ്മ നിക്കുമ്പോൾ പുറകിൽ നിന്ന് ലക്ഷ്മി അമ്മ സൂക്ഷിച്ചയ് പോണം എന്ന് പറയുന്നത്, ഭദ്രാമ്മക്ക് ഉമ്മ കൊടുക്കുന്നത് ഒക്കെ മനസിന് വല്ലാണ്ട് കൊണ്ടു ?
ചെറുപ്പത്തിലേ ലക്ഷ്മി അമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ ഹോ വല്ലാത്ത ഫീലിംഗ് ആയിരുന്നു, ഞാൻ ആ ആശ്രമത്തിൽ നിന്ന് അപ്പു കണ്ടത് പോലെ എല്ലാം കണ്ട പോലെ ആയിരുന്നു എന്റെ മനസ്സ്, അത് വായിച്ചപ്പോ സന്തോഷം തോന്നി അതുപോലെ തന്നെ അപ്പുവിനെ ഓർത്തു വല്ലാത്ത സങ്കടവും തോന്നി പോയി ???
പെറുവിനെ സഹായിക്കുന്ന ആദിശങ്കരൻ, അത് കാണാപ്പൊ വളരെ സന്തോഷം തോന്നി, Aathi was like “I’m Speed”, ഇജ്ജാതി സ്പീഡ് ⚡️??
വിശന്നിരുന്നപ്പോ പണ്ട് പശുവിനു വെച്ച ചോറ് കഴിച്ചപ്പോ അതിലെ ഒരു വണ്ടിനെ അറിയാതെ കടിച്ചു, എന്നിട്ട് കഴിച്ചതെല്ലാം ശർദിക്കേണ്ടി വന്നു എന്ന് പറയുന്ന അവസ്ഥ എന്റെ ഹർഷൻ ബ്രോ ??
“റോയിക്ക് അപ്പു ഉണ്ടായിരുന്നു, അപ്പുവിന് മേലെ ആകാശവും താഴെ ഭൂമിയും മാത്രം, അപ്പു മരിച്ചാൽ അപ്പുവിന് വേണ്ടി കരയാൻ ആരാ ഉള്ളെ, ലക്ഷ്മി അമ്മ കരയും, റോയ് കരയും, പിന്നെ ഒരു പുതിയ ഏട്ടനെ കിട്ടി അദ്ദേഹവും കരയും, കൊച്ചമ്മ.. കൊച്ചമ്മ കരയുവോ? ”
—ഈ ലൈൻ വായിച്ചപ്പോ എനിക്ക് ‘Demon King’ എഴുതിയ ‘ഒരു വിളിക്കായി’ എന്നാ കഥ ഓർമ വന്നു അതിൽ അവൻ അവന്റെ ആരും അല്ലാത്ത ചേച്ചിയോട് ചോദിക്കും “എനിക്ക് വേണ്ടി കരയാൻ ആരും ഇല്ല, ഞാൻ മരിച്ചാൽ ചേച്ചി കരയുവോ.” എന്ന്, ചിലപ്പോൾ demon king അത് ഇവിടുന്നു റഫറൻസ് എടുത്തതാകാം, കാരണം ഈ കഥ ആണ് അതിനു മുൻപ് ഇറങ്ങിയത്, ചിലപ്പോ അത് അദ്ദേഹം തന്നത്താനെ ചിന്തിച് എഴുതിയതാകാം, എനിക്ക് അറിയില്ല പക്ഷെ..
.. അന്ന് ഞാൻ ആ ലൈൻ വായിച്ചു എന്തോരം കരഞ്ഞോ അതുപോലെ ഇന്നലെയും കരഞ്ഞു, ആരും ഇല്ലാത്ത വേദന അത് അനുഭവിച്ച തന്നെ അറിയണം ??
പൊതുവാളിന്റെ മണ്ടത്തരം ഓർത്തു ചിരിച് ചത്തു അടുപ്പിന്റെ മുകളിൽ ഗ്യാസ് കുറ്റി, എന്റെ പൊതുവാളെ ????
രാജശേഖരന്റെ വിലക്ക് മൂലം മാലിനിക്ക് അവനെ കാണാ പോകാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലും, മാലിനിക്ക് അവൻ കാരണം അടി കിട്ടിയ അവസ്ഥയിലും അവൻ പറയുന്ന ആ ഡയലോഗ് “എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ, ലക്ഷ്മി അമ്മ മാത്രം മതി” അവന്റെ ആ അവസ്ഥയും ഇരുപ്പും കണ്ടാൽ ആർ ആയാലും കരഞ്ഞു പോകും എന്നാ ലൈൻ, അവന്റെ അവസ്ഥ കാണണ്ട വായിച്ചപ്പോ തന്നെ ഞാൻ കരഞ്ഞു പോയി, അപ്പോ നേരിട്ട് കണ്ടിരുന്നെങ്കിലോ ???
ഷുഹൈബേന്റെ കോമഡി എല്ലാം പൊട്ടി പക്ഷെ എല്ലാ കുറ്റവും വേറെ ആർക്കോ, എല്ലാ സബ്ജെക്റ്റിനേം പറ്റി ചോദിക്കിലെ അന്നേരം, ജയിച്ചില്ല, പൊട്ടി, പാസ്സ് ആയില്ല, തൊണ്ണൂറിൽ മൂന്നര, എന്റെ പൊന്നു മോനെ ???
ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ ആദിശങ്കരാ എന്നുള്ള വിളിയിൽ ആരംഭിച്ച രുദ്ര താണ്ഡവം ഹോ, അത് രോമാഞ്ചം ആയിരുന്നു, അത് ഞാൻ കഥ ഇരിക്കുവായിരുന്നു ????
ആശുപത്രിൽ വെച്ച നടന്ന സംഭവങ്ങൾ ഒക്കെ, “പാറു മോളെ കണ്ണ് തുറന്നെ”, ഡ്രിപ് ഇടുന്ന സമയത്ത് പയ്യെ ചെയ്യൂ അവൾക്ക് നോവും, എന്നിട്ട് അവിടെ വേദനിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ ഊതി കൊടുക്കുന്ന സീൻ ഒക്കെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു ഒഴുകുവായിരുന്നു ഇനീം ഒരുപാട് അങ്ങനെ സീൻ ഉണ്ടാകണേ എന്ന് പ്രാര്ഥിക്കുവായിരുന്നു, അബോധവസ്ഥയിൽ കൂടി അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ ഉത്തരം നൽകുന്നത് ഒക്കെ ഹോ, മനസ്സ് ഒരുപാട് ഒരുപാട് നിറഞ്ഞു ??????
പാറു അന്ന് കണ്ട സ്വപ്നം അല്ലെ ബ്രോ അപ്പോ ഇപ്പൊ നടന്നെ, അവൾ അവളെ ഒരാൾ വാരി എടുത്തോണ്ട് നല്ല തണുപ്പത് നടക്കുന്നു, ദേഹത്ത് ഒരു വല്യ മുറിവ് ഉണ്ട്, അതിലൂടെ ചോര പൊടിയുന്നു, എന്നൊക്കെ അവൾ സ്വപ്നം കാണില്ലേ ആ സീൻ ആണല്ലേ അപ്പൊ നടന്നത്, പെട്ടെന്ന് മനസ്സിൽ അത് ഓടി എത്തി എന്റെ ???
പിന്നെ പരാവിന്റെ “സത്യം?”, “പരമാർത്ഥം”, എന്നൊക്കെ ചോദിക്കുന്ന നിഷ്കളങ്കത ഒക്കെ ഹോ, ചെറു സുഖം ആണ് അവൾ അത് എപ്പോ ചോദിക്കുമ്പോളഉം ???
പക്ഷെ ഇത്രെയൊക്കെ അവൾക്ക് വേണ്ടി അവൻ ചെയ്തിട്ടും ഒടുവിൽ അവൾ പറയില്ലേ നീ എന്നെ ഇഷ്ടപെടണ്ട, എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടാൻ എന്ത് യോഗ്യത ആണ് നിനക്ക് ഉള്ളത് എന്ന്, ആ സംഭാഷണം അതെന്റെ മനസ് പിടഞ്ഞു പോയി ബ്രോ.
അവൾ അവനെ അടുത്ത നിമിഷം പ്രണയിക്കും പ്രണയിക്കും എന്ന് എന്റെ മനസ്സ് വെമ്പി വെമ്പി ഇരിക്കുവാ പക്ഷെ എന്നും നിരാശ ആണല്ലോ എന്ന് ഓർക്കുമ്പോ വല്ലാത്ത സങ്കടം തോന്നുന്നു ബ്രോ ??
പാർവതിയെ തൊടാൻ ശങ്കരൻ സമ്മതിക്കില്ല, പക്ഷെ എന്നും അല്ലെങ്കിൽ കൂടി പാർവതി അവനെ ഒരുപാട് സങ്കട പെടുത്തിയിട്ടേ ഉള്ളു, അത് അപ്പു പറയണ പോലെ എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റണില്ല ഹര്ഷാ ?????
ഞാൻ ഒരുപാട് ആയി ആ മുഹൂർത്തത്തിന് വേണ്ടി കാത്ത് ഇരിക്കുന്നു ??
എന്നത്തേയും പോലെ ഹര്ഷന് എന്റെ ഹൃദയം മാത്രമേ നൽകാൻ ഉള്ളു ??
ഒരുപാട് സ്നേഹത്തോടെ, യുവർ ബിഗ്ഗെസ്റ്റ് ഫാൻ,
രാഹുൽ
സത്യത്തിൽ പലവട്ടം.ഈ കമന്റ് വായിച്ചു
നല്ലെഴുത്..
ചില കമന്റുകൾ വീണ്ടും വീണ്ടും വായിക്കും
ഒരു കഥ പോലെ അതുപോലെ ആണ് ഇതും..
സ്നേഹം
നന്ദി..
I wanna meet you