അഗ്നിപരീക്ഷ 1 [ദാസൻ] 74

” മാധു….മാധു….. എനിക്കൊന്നു കണ്ടു സംസാരിക്കണം. ന്യായീകരിക്കാൻ വേണ്ടിയല്ല ഒന്ന് കണ്ടു യാത്ര പറയാൻ ”

അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ അമ്മ ഇറങ്ങി വന്നു

” നിന്നെ അവൾക്ക് കാണണ്ട എന്ന്, ഇറങ്ങിപ്പോടാ എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും ”

ഒരു ചളിപ്പും ഇല്ലാതെ അവർ എന്റെ മുമ്പിൽ പതിവ്രതയെ പോലെ ആക്രോശിച്ചു. ഞാൻ ഏതാനും മിനിറ്റ് കൂടി അവിടെ നിന്നിട്ട് പതിയെ നടന്നു നീങ്ങി. അമ്പലപ്പറമ്പ് കഴിഞ്ഞ് ചെങ്കൽ റോഡിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവിടെ കൂടി നിന്നിരുന്നവർ എന്നെ വളരെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കുന്നു. അവരെയും കവർ ചെയ്ത് ഞാൻ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി. എങ്ങോട്ട് പോകുമെന്ന് ഒരു നിശ്ചയവും ഇല്ലാതെ ഞാൻ നടന്നു. പോകുന്ന വഴി കാണുന്ന പരിചയക്കാരെല്ലാം ഒരു ഭീകര ജീവിയെ പോലെ എന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു. അതൊന്നും എന്റെ മനസ്സിനെ വേദനിപ്പിച്ചില്ല പക്ഷേ, ഇത്രയും നാളും എന്നെ നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയ മാധുരി പോലും തെറ്റിദ്ധരിച്ചെങ്കിൽ ഇവരെ ഒരിക്കലും കുറ്റം പറയാൻ കഴിയില്ല. ലക്ഷ്യബോധമില്ലാതെ ഞാൻ നടന്നു. ടൗണിലെത്തി ആദ്യം വന്ന ബസ്സിൽ കയറി അത് മറ്റൊരു സ്റ്റാൻഡിൽ നിർത്തി, ആ ബസ്സ് ഇവിടെ വരെ ഉള്ളു എന്ന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു. ഞാൻ ഇറങ്ങി അവിടെ നിർത്തിയിട്ടിരുന്ന ഒരു ബസ്സിൽ എങ്ങോട്ടാണ് എന്ന് നോക്കാതെ കയറി, സീറ്റിന്റെ വിൻഡോ സൈഡിൽ ബാഗ് മടിയിൽ വച്ച് ഇരുന്നു. എന്തായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ രാത്രിയിൽ സംഭവിച്ചത്, അവരെന്ത് സ്ത്രീയാണ്. ജാരനെ വിളിച്ചുവരുത്തി പിടിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ അവർ കാണിച്ച ബുദ്ധി, അതുകൊണ്ട് എനിക്കെല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടു. കണ്ടക്ടർ വന്നു ടിക്കറ്റ് എടുക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു, വണ്ടി എങ്ങോട്ടാണെന്ന് നോക്കാതെയാണ് കയറിയത്. അയാളോട് ഈ വണ്ടി എവിടെ വരെ പോകും എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ അയാൾ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു

” വണ്ടിയുടെ ബോർഡ് നോക്കാതെയാണോ ഇതിൽ കയറിയത്. നിങ്ങൾക്ക് എവിടെയാണ് പോകേണ്ടത് ”

ഞാൻ അയാൾക്ക് മറുപടി കൊടുത്തു

” വണ്ടി എവിടെ വരെ പോകുമോ അവിടെ വരെ ”

” ഗുരുവായൂർ വരെ പോകും നിങ്ങൾക്ക് എവിടെ ഇറങ്ങണം ”

” ഒരു ഗുരുവായൂർ ”

” എവിടേക്കാണ് പോകേണ്ടത് എന്ന് അറിയാതെ വന്നു കേറിക്കോളും ഓരോന്ന് ”

ഇങ്ങനെ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് ടിക്കറ്റ് തന്നു പോയി. ഈ കണ്ടക്ടർ ആ സ്ത്രീയുടെ ഭർത്താവിനെ പോലെയാണ്, ആരോടും സൗമ്യമായി പെരുമാറാൻ അറിയില്ല. അത് അങ്ങനെ ആകുമല്ലോ കാരണം, ഇവരുടെ ഭർത്താവ് മുരുകൻ പട്ടാളത്തിൽ ആയിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് കുടുംബസമേതം അവർ മിലിറ്ററി കോർട്ടേഴ്സിൽ ആയിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അയാൾ പട്ടാളത്തിൽ നിന്നും പോന്നു ഇവിടെ, സെറ്റിൽ ആയിട്ട് ഏകദേശം 10 വർഷമേ ആയി. എന്നാൽ മൂത്തമകൻ മനോജ് ചെറുതായിരുന്നപ്പോൾ മുതൽ അയാളുടെ അനിയന്മാരുടെ കൂടെ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. മുരുകൻ ഇവിടെ വന്ന് താമസിച്ചതിനു ശേഷം അനിയന്മാരെ രണ്ടുപേരെയും അടിച്ചു പുറത്താക്കി, അയാളും കുടുംബവും അവിടെ താമസമായി. മനോജും മാധുരിയും കൂടാതെ ഇളയ ഒരു പെൺകുട്ടി കൂടി ഉണ്ട്ഇവർക്ക്. മാധുരി മൂന്നിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ആണ് ഇവർ ഇവിടെ താമസമാക്കുന്നത്. അയാൾ വലിയ സ്ട്രിക്ട് ആയതുകൊണ്ട് ആരും അയാളുടെ കുട്ടികളുമായി അടുത്ത് ഇടപഴകാറില്ല. പട്ടാളത്തിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ ഈ സ്ത്രീയെപ്പറ്റി പല കഥകളും കേട്ടിരുന്നു, ആ കഥകളൊക്കെ സത്യമാണെന്നുള്ളത് ഇന്നലെയാണ് എനിക്ക് ബോധ്യമായത്. ഇവിടെ വന്ന് താമസിക്കുന്ന സമയം അതി സുന്ദരിയായിരുന്നു അവർ, ഇപ്പോഴും കുറവൊന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല. അന്നും ഇന്നും മുണ്ടും ബ്ലൗസും ആണ് അവരുടെ വേഷം. 1984 കാലഘട്ടത്തിൽ സ്ത്രീകളുടെ വേഷം അതുതന്നെയായിരുന്നല്ലോ, അതുകൊണ്ട് തന്നെ തെരുവോരങ്ങളിൽ മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന ബൾബുകളും. ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചിരുന്ന ഞാൻ മയക്കത്തിലേക്കു വീണു കണ്ടക്ടറുടെ, വിളി കേട്ടാണ് മയക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണരുന്നത്.