അഗ്നിപരീക്ഷ 1 [ദാസൻ] 74

ഞാൻ എന്റെ ബാഗുമെടുത്ത് ചേട്ടനൊപ്പം ഇറങ്ങി.പോകുന്ന വഴി എനിക്ക് ധരിക്കാനുള്ള വർക്കിംഗ് ഡ്രസ്സ് വാങ്ങിയിട്ടാണ് പോർട്ടിനകത്തേക്ക് കയറിയത്. അവിടെ ചെന്ന് ചേട്ടൻ, ചേട്ടന്റെ സുഹൃത്തിനെ കണ്ടെത്തി എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തി. സുഹൃത്ത്, കൊച്ചിക്കാരൻ തന്നെയാണ്. ആള്, ആ ഷിപ്പിലെ ചീഫ് എൻജിനീയറാണ്. എൻജിൻ സൈഡിൽ തന്നെയാണ് എനിക്കും ജോലി ശരിയാക്കി തന്നത്. ഓയിൽ മാനായി ഞാൻ ജോലിയിൽ പ്രവേശിച്ചു. നാളെ മുതൽ ജോലിയിൽ പ്രവേശിച്ചാൽ മതിയെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.ഞാൻ ജോലി ചെയ്യാൻ പോകുന്ന ഷിപ്പ്, ഏകദേശം 25 മീറ്ററോളം വരുന്നതാണ്. അതിനകത്തേക്ക് കയറി എനിക്ക് വിശ്രമിക്കാനുള്ള ക്യാബിൻ അദ്ദേഹം കാണിച്ചു തന്നു അതിൽ, 4 ബർത്തുകൾ. ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ രണ്ടുബർത്തുകളിൽ ആളുകൾ കിടന്നുറങ്ങുന്നുണ്ട്. ബാഗ് എന്റെ കൊണ്ടുവന്നു വച്ചു പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ ചേട്ടൻ എന്നെയും കാത്ത് നിൽക്കുന്നു. ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു.

” ഒരു കാരണവശാലും ശ്രീകുമാർ ഈ ജോലി കളഞ്ഞിട്ട് വരരുത്. കുറച്ച് അധികം ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ സഹിക്കേണ്ടി വരും. എന്ത് ബുദ്ധിമുട്ടുകൾസഹിക്കേണ്ടി വരുമ്പോഴും പഴയ കാര്യങ്ങൾ ഓർക്കുമ്പോൾ ശ്രീകുമാറിനെ ഇവിടെ പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ കഴിയും.അതിനു കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ശ്രീകുമാർ, ജീവിതത്തിൽ പരാജയപ്പെട്ടു എന്നുകരുതിയാൽ മതി . എപ്പോൾ കരയിൽ വന്നാലും അമ്മയെയും ചേച്ചിയെയും പിള്ളേരെയും പോയി കാണാൻ മറക്കരുത്. ഞാൻ ചെല്ലട്ടെ ശ്രീകുമാറേ ”

” ശരി ചേട്ടാ. ഞാൻ പരമാവധി പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ ശ്രമിക്കും. പരാജയപ്പെട്ടാൽ എന്നെ ഒരിക്കലും നിങ്ങൾ കാണില്ല.ഞാൻ ആരുടെയും മുന്നിൽ പരാജയപ്പെട്ടവനായി വരില്ല ”

അതു പറയുമ്പോൾ എനിക്കൊരു ദൃഢ നിശ്ചയം ഉണ്ടായിരുന്നു. ചേട്ടൻ എനിക്ക് ഷെയ്ക്ക് ഹാൻഡ് തന്നു തിരിച്ചുപോയി. വെളുപ്പിന് അഞ്ചരയ്ക്ക് എഴുന്നേറ്റു കുളി ഒഴിച്ചുള്ള ബാക്കി പ്രാഥമിക കാര്യങ്ങൾ നിറവേറ്റി ആറുമണിക്ക് ജോലിയിൽ പ്രവേശിച്ചു. എൻജിൻ റൂമിൽചെറിയ ചെറിയ പണികൾ ഉണ്ടായിരുന്നതിന് സഹായിച്ചു. ഉച്ചയ്ക്ക് വെസലിൽ തന്നെയായിരുന്നു ഭക്ഷണം കുറച്ചു നാളുകളായി, ആന്ധ്രക്കാരുടെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചത് കൊണ്ട് ഉച്ചക്ക്, കഴിച്ച ഭക്ഷണത്തോട് സമരസപ്പെട്ടു. രണ്ടുദിവസം പോയതറിഞ്ഞില്ല എന്ന് വെസൽ സെയിൽ ആവുകയാണ് വെസലിലേക്ക് ആവശ്യമുള്ള സാധനങ്ങളൊക്കെ ഇന്നലെ തന്നെ കൊണ്ടുവന്നിരുന്നു. ഇതൊരു ഫിഷിംഗ് വെസൽ ആണ്. രാവിലെ തന്നെ ചേട്ടൻ എത്തി

” മോനെ ശ്രീകുമാറേ, ഈ ജീവിതം നിനക്കൊരു അനുഭവമാകട്ടെ. ഇവിടെ നീ ജയിച്ചാൽ ഇനിയുള്ള നിന്റെ ജീവിതം ധന്യമായി എന്ന് വിചാരിച്ചാൽ മതി. ഇത്രയൊക്കെ ഞാൻ പറയുന്നത് എനിക്ക്, നിന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞതുകൊണ്ടാണ്. എല്ലാം ഭാവുകങ്ങളും നേരുന്നു. അടുത്തദിവസം തന്നെ ഞാനും സെയിൽ ആകുന്നു. നീ കരയിൽ വരുമ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞ കാര്യം മറക്കാതിരിക്കുക, അമ്മയെയും ചേച്ചിയെയും പിള്ളേരെയും പോയി കാണാൻ മറക്കരുത്. ശരി, എന്നാൽ ഞാൻ നടക്കട്ടെ “