അഗ്നിപരീക്ഷ 1 [ദാസൻ] 74

എങ്ങനെ നല്ല വടിവൊത്ത അക്ഷരത്തിൽ പഴയ, നോട്ട്ബുക്കിന്റെ പേജിൽ ആദ്യത്തെ, പ്രണയലേഖനം എനിക്ക് തന്നു. ആ ലെറ്ററും പിടിച്ച് ഞാൻ അങ്ങനെ നിർവൃതിയിൽ ഇരുന്നു പെട്ടെന്ന്, കതകിൽ മുട്ടുകേട്ടു പുറകെ വിളിയും

” ശ്രീകുമാറെ……. ശ്രീകുമാറെ……. ”

ഓ പുറത്ത് ചേച്ചിയാണ് വിളിക്കുന്നത്. ഞാൻ ഓർമ്മകളിൽ നിന്നും തിരിച്ചു വന്നു. വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ ചേച്ചി പുറത്തു നിൽക്കുന്നു

” നിന്നോട് ഇന്നലെ പറഞ്ഞതല്ലേ, ഇന്ന് ലക്ഷ്മി വരുമെന്ന്. ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് എടുത്തുവച്ചിട്ടുണ്ട് വേഗം കുളിച്ചിട്ട് റെഡിയായി പോകാൻ നോക്ക്. നമ്മുടെ വണ്ടിക്കാരൻ റാമിനോട് വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ”

ശരിയാണ്, ഇന്നലെ രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അമ്മയും ചേച്ചിയും എന്നോട് ലക്ഷ്മി ഇന്നു വരും, രാവിലെ തന്നെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ പോകണമെന്നും പറഞ്ഞതാണ്. എന്റെ ഓർമ്മകൾ നാട്ടിലേക്ക് പോയതുകൊണ്ട് ഈ കാര്യം മറന്നു പോയി. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ പ്രാഥമിക കാര്യങ്ങൾ നിർവഹിച്ചു തിരിച്ചുവന്നു ബ്രേക്ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഡ്രൈവർ രാമൻ ചേട്ടൻ വന്നു. നമ്മുടെ നാട്ടിലെ രാമൻ ഇവിടെ റാം ആണ്. ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് പെട്ടെന്ന് കഴിച്ച് എഴുന്നേറ്റ് പുതിയ പാന്റും ഷർട്ടും എടുത്ത് ധരിച്ചു. ചേട്ടൻ, ആദ്യം ആകുന്നതിനുമുമ്പ് എടുത്തുതന്ന പാന്റിന്റെയും ഷർട്ടിന്റെയും തുണി തയ്ക്കാൻ കൊടുത്തത് കിട്ടിയതാണ്. ഞാനിവിടെ വന്നിട്ട് നാലുമാസത്തോളമായി ദിവസങ്ങൾ പോകുന്നത് അറിയുന്നില്ല. ഇതിനിടയിൽ ഞാൻ അവരുടെ ഭാഷ പഠിച്ചു. ദീപാവലിയുടെ പരീക്ഷ നടക്കുന്നതിനാൽ കുട്ടികൾ കുട്ടികൾ ക്ലാസിൽ പോയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ദീപാവലിയുടെ അവധിക്ക് നാട്ടിൽ വരുന്നതാണ് ലക്ഷ്മി, ആൽബത്തിൽ കണ്ട പഴയ ഫോട്ടോയുടെ പരിചയമേ എനിക്കുള്ളൂ. നമ്മുടെ എസ്എസ്എൽസി കഴിഞ്ഞ് കോളേജിൽ ചേരുന്നതിന് മുമ്പ് എടുത്ത പാസ്പോർട്ട് സൈസ് ഫോട്ടോ ആൽബത്തിലുണ്ട്, മെലിഞ്ഞ ഒരു പെൺകുട്ടി. ഞാൻ ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങി വന്നപ്പോഴേക്കും ചേച്ചി നീണ്ടൊരു ലിസ്റ്റുമായി വന്നു.

” ശ്രീകുമാർ തിരിച്ചു വരുന്ന വഴി ഈ സാധനങ്ങളൊക്കെ വാങ്ങിയിട്ട് വരണം ഞാൻ, റാമിനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് നിന്നെ, സഹായിക്കാൻ ”

ഞങ്ങൾ വണ്ടിയിൽ കയറിയപ്പോൾ അമ്മയും ചേച്ചിയും വണ്ടിയുടെ അടുത്തെത്തി. ചേച്ചി

” റാം ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഓർമ്മയില്ലേ ശ്രീകുമാറിനെ ഒന്ന് സഹായിക്കണേ ”

രാമൻ ചേട്ടൻ മറുപടി നൽകി

“അതിനെന്താ ഞാൻ സഹായിക്കാമല്ലോ. ഇതിനുമുമ്പും ഞാൻ തന്നെയല്ലേ സഹായിച്ചിരുന്നത് ”

ഞങ്ങൾ യാത്ര പറഞ്ഞ് വണ്ടി മുന്നോട്ടു നീങ്ങി.ഞങ്ങൾ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തിയപ്പോൾ വണ്ടി അരമണിക്കൂർ ലേറ്റ് ആണെന്ന് അറിഞ്ഞു. ഞാനും രാമൻ ചേട്ടനും ടിക്കറ്റ് എടുത്ത് അകത്ത് കയറി അവിടെയുള്ള ഒരു ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. ഏകദേശം മുക്കാൽ മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്ന വണ്ടി എത്തി.രാമൻ ചേട്ടൻ വണ്ടിയുടെ മുൻഭാഗത്തേക്കും പിൻഭാഗത്തേക്കും നോക്കുന്നുണ്ട്. പെട്ടെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖഭാവം മാറി