അഥർവ്വം [ചാണക്യൻ] 154

“അനന്തു പണി കിട്ടിയെടാ ” സ്നേഹ നിരാശയോടെ അനന്തുവിനെ നോക്കി.

“എന്ത് പറ്റി  ” അനന്തു വെപ്രാളത്തോടെ  തുറിച്ചു നോക്കി

“ടീച്ചർ അസ്സൈൻമെന്റിനുള്ള സബ്ജെക്ട് തന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച. നാളെ ആണ് ലാസ്റ്റ് ഡേറ്റ്. ഇതുവരെ എഴുതാൻ പോലും തുടങ്ങിയില്ലടാ ”

“അപ്പൊ ഇത്രേം ദിവസം നീ എന്താക്കിയെ ”

“ഞാൻ മറന്നു പോയി. ”

“നീ ഇത് കേട്ടോ രാഹുലേ  ” അനന്തു രാഹുലിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. എന്നാൽ രാഹുൽ കോളേജിൽ നിന്നും പോകുന്ന പെൺകുട്ടികളുടെ സർവ്വേ എടുക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു. അനന്തു ദേഷ്യത്തോടെ അവന്റെ താടിക്ക് തട്ടി.

“ആാാഹ് ഡാ കോപ്പേ ” രാഹുൽ താടി തടവിക്കൊണ്ട് കപട ദേഷ്യത്തിൽ അവനെ നോക്കി.

“ഞങ്ങൾ ഇവിടെ പറയുന്നത് നീ കേട്ടിരുന്നോ? ”

“ഇല്ല നിങ്ങൾ എന്താ പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നേ? ”

“നിന്നെ കെട്ടിക്കുന്ന കാര്യമാ പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നത് ” അനന്തു ഇടുപ്പിൽ കൈ വച്ചു അവനെ നോക്കി.

“ആണോ ഏതാടാ അനന്തു ഞാൻ കെട്ടാൻ പോകുന്ന ആ പെണ്ണ്?

രാഹുലിന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.

സ്നേഹയും അനന്തുവും പരസ്പരം മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി. പൊടുന്നനെ രണ്ടുപേരും അവന്റെ കവിളിൽ പിച്ചി വലിച്ചുകൊണ്ട് ഒരുമിച്ചു പറഞ്ഞു.

“അയ്യടാ ”

“വേദനിക്കുന്നു പട്ടികളെ  ” രാഹുൽ കൈകൾകൊണ്ട് കവിളിൽ അമർത്തി തടവി.

“ഡാ നാളെ അസ്സൈൻമെന്റ് വയ്ക്കാനുള്ള ലാസ്റ്റ് ഡേറ്റ് ആണ്.. സാറിനു അത് ഓർമ്മയുണ്ടോ ആവോ? ”

സ്നേഹ കൈകൾ കൂപ്പിക്കൊണ്ട് അവനോടു ചോദിച്ചു.

“എവിടുന്ന്?  നിങ്ങൾ ഇപ്പൊ പറഞ്ഞപ്പോഴാ ഞാൻ ഓർത്തത്‌ തന്നെ ” രാഹുൽ ഒരുപാട് പുച്ഛം വാരി വിതറി.

“എന്റെ പൊന്ന് അനന്തൂട്ടാ… നാളെ അസ്സൈൻമെന്റ് എഴുതി തരുമോ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ”

“ആയ്ക്കോട്ടെ.. ഞാൻ എഴുതിക്കൊണ്ട് വരാം”

“അതാണ്‌ എന്റെ ചെക്കൻ  ” സ്നേഹ സന്തോഷത്തോടെ  അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.രാഹുലും എണീറ്റു വന്നു അവരെ കെട്ടിപിടിച്ചു. മൂന്നുപേരുടെയും സ്നേഹ പ്രകടനത്തിന് ശേഷം അവർ പരസ്പരം വിട്ടു മാറി.

അപ്പോഴേക്കും സ്നേഹയുടെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു. അവൾ അത് എടുത്തു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.

“ഡാ അച്ഛൻ വന്നിട്ടുണ്ട്.. ഞാൻ പോകുവാണേ… നാളെ കാണാട്ടോ  ” സ്നേഹ നേരെ അവർക്ക് നേരെ കൈ വീശിക്കൊണ്ട് പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് ഓടി.

“നമുക്ക് പോകണ്ടേ സാർ ” സ്നേഹ പോയി കഴിഞ്ഞതും അനന്തു രാഹുലിനോട് ചോദിച്ചു.