ആദ്യരാത്രിയിലേക്ക് [നെപ്പോളിയൻ] 302

ക്ഷമിക്കാം… എല്ലാം മറക്കാം…. അപമാനഭാരത്താൽ

ഉത്തരത്തിൽ കെട്ടി തൂങ്ങിയ എന്റെ  അച്ഛന്റെ  ജീവൻ തിരിച്ചുനൽകാമെങ്കിൽ?

പത്താം വയസ് തൊട്ട് ഞാനനുഭവിച്ച നാണക്കേട് മാറ്റി തരുമെങ്കിൽ ഈ നിമിഷം, ഇപ്പോൾ തന്നെ ക്ഷമിച്ച് അവരെ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടു വരാം…. എല്ലാം തിരിച്ചു തരാൻ പറ്റോ അവർക്ക്?”

അവന്റെ ചോദ്യമുയർന്നതും അവൾ ഉത്തരമില്ലാതെ നിന്നു.

ന്യായമായ ചോദ്യങ്ങളായിരുന്നു അതൊക്കെയെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു

പൊരുതുന്ന പെണ്ണിനെ ഈ രാഹുൽ മനസ്സിലിട്ട് പൂജിക്കും അച്ചൂ ……. പക്ഷേ പതറുന്ന പെണ്ണിന് മനസ്സിനപ്പുറത്താണ് സ്ഥാനം…. അത് സ്വന്തം അമ്മ ആയാലും ”

അവൾ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ അവന്റെ  കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.

ഞാൻ പറഞ്ഞതിന്റെ  അർത്ഥം മനസ്സിലായെങ്കിൽ, ഈ ആദ്യരാത്രി ആ-കാര്യം പറഞ്ഞ് നശിപ്പിക്കണ്ട ”

പറഞ്ഞു തീർന്നതും അവൻ കണ്ണടച്ച് കിടന്നപ്പോൾ ആ കൺപോളകളിൽ അവൾ അമർത്തി ചുംബിച്ചതും അവൻ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു.

കാർമേഘങ്ങൾ നീങ്ങി ചന്ദ്രികയുടെ വെട്ടം തെളിയും പോലെ ഉടയാടകൾ നീങ്ങി അവളുടെ രൂപം ഇരുട്ടിൽ തെളിയുന്നതും കണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ, അവളെ മാറോടുക്കിപ്പിടിച്ചു.

പാതിരാ പുഷ്പങ്ങളുടെ സുഗന്ധവും വഹിച്ചെത്തുന്ന കാറ്റിൽ , മധു നുകർന്ന് പറക്കുന്ന ചിത്രശലഭങ്ങളായി അവർ മാറി……

പൊടുന്നനെ താഴെ നിന്ന് എന്തോ തട്ടി മറിയുന്ന ശബ്ദവും അതോടൊപ്പം അലർച്ചയും കേട്ട്അവൻ , അവളെ തട്ടിമാറ്റി മുണ്ടെടുത്ത് വാരിചുറ്റി താഴേക്ക് പാഞ്ഞു.

കൈയ്യിൽ കിട്ടിയ ഒരു നൈറ്റിയുമണിഞ്ഞ് അവളും, അവനു പിറകെ ഓടി..

അവൾ വന്നു നോക്കിയതും ആ രംഗം കണ്ട് ഞെട്ടി.

സീലിങ് ഫാനിന്റെ  കൊളുത്തിൽ കയറിട്ട് തൂങ്ങി നിൽക്കുന്ന ദേവിയമ്മ.