❤️️✨️ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം12✨️❤️

           Author : [??????? ????????]

                            [Previous Part]

❤️✨️ ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം ❤️✨️

“മാക്സ്…!” ഉറക്കം വിട്ട് കണ്ണുകൾ തുറന്ന സിദ്ധാർഥിന് അതാരുടെ സ്വരമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ പ്രയാസമുണ്ടായില്ല. അതെ മിത്രേടത്തിയും, ജിത്തുവേട്ടനും പറഞ്ഞ അതെ God Like Phenomena, ആ പാതിരാത്രി താൻ അർദ്ധമയക്കത്തിൽ കണ്ട ആ അമൂർത്തമായ രൂപത്തിന്റെ അശരീരിയായ സ്വരമായിരുന്നു അവൻ കേട്ടത്.

‘ന്റെ ദൈവ്മ്മേ അങ്ങേര പിന്നെയു വ്ന്നോ…’ സിദ്ധാർഥ് പിറുപിറുത്തു.

പൊടുന്നനെ, കത്തുന്ന ഉച്ചവെയിലിന്റെ വെളിച്ചം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന ആ മുറിയിൽ, തനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള, മുറിയിലെ വെയിലിന്റെ വെളിച്ചം പതിയെ മങ്ങുന്നതായും, അവിടെയാകെ ഇരുൾ പരക്കുന്നതായും സിദ്ധാർഥിന് തോന്നി..

തുടരുന്നു….

“ഹേയ്…! തോന്നലല്ല. താനീ കാണുന്നതെല്ലാം സത്യമാണ്… ഇനി ഇന്ന് ഇങ്ങേര് എങ്ങനെയാണാവോ വരാൻ പോകുന്നത്…” സിദ്ധാർഥ് തന്റെ മുറിയിലാകെ പരന്നു കഴിഞ്ഞ കാർമേഘ ഇരുളിമയിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കികൊണ്ടിരുന്നു.

ഇപ്പോൾ ജനാലകളിലൂടെ നോക്കിയാൽ അവിടെയാകെ കാർമേഘം വന്ന് സുര്യനെ മറച്ചത് പോലെയുള്ള ഇരുളിമയായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്. അപ്പോഴേക്കും അവന് മുന്നിൽ സ്വർണവർണ്ണമാർന്ന ഒരു പ്രകാശരൂപം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു…!

‘കഷ്ടകാലത്തിന് തനിക്ക് കൈകാലുകളുടെ ചലനശേഷി നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്. അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എഴുനേറ്റു നോക്കാമായിരുന്നു. കൂടാതെ ആ സർജറിയുടെ ആഫ്റ്റർ എഫക്ട് ആയിട്ട് മറ്റനേകം പ്രശ്നങ്ങളുമുണ്ട്…’

“സിദ്ധാർഥ്…!” മാക്സ് തന്റെ സ്വർഗീയ സ്വരത്തിൽ അവനെ വിളിച്ചു…

“മ്മ്…”

“ഞാൻ ഇത്തവണയും നിന്റെ മുന്നിൽ പൂർണരൂപത്തിൽ പ്രത്യക്ഷനാകുന്നില്ല സിദ്ധാർഥ്… അത് വേറൊരിക്കലാകാം. ഇപ്പോൾ നമുക്ക് കാര്യത്തിലേക്ക് വരാം..

നിന്നക്കീ ഈ കഷ്ടതകളിൽ നിന്ന് മുക്തനാകണമെന്ന് താല്പര്യമില്ലേ…??? പണ്ടത്തെ അതിമാനുഷായിട്ട്, സിദ്ധാർഥനായിട്ട്, അച്ചുവായിട്ട് മാറാൻ നീ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലേ…???”

“മ്മ് എനക്ക് ആവ്ണം…”