?കരിനാഗം 17? [ചാണക്യൻ] 410

.
.
.
റോസ്മേരിയുടെ വീടിനു മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷയായ രുദ്രരൂപ പതിയെ തന്റെ ഇരു കൈ വിരലുകളിലും ചിന്മുദ്ര പതിപ്പിച്ചതും തന്റെ സർപ്പ രൂപം സ്വീകരിച്ചു.

രണ്ടാനയ്ക്ക് സമാനമായ ഉയരം കൈ വരിച്ച രുദ്ര തന്റെ ഉടൽ കുറഞ്ഞ ഉയരത്തിലേക്ക് ക്രമീകരിച്ചുകൊണ്ടു വന്ന ശേഷം മഹിയുടെ റൂമിന്റെ ജനാല ലക്ഷ്യം വച്ചു നീങ്ങി.

മണ്ണിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു വന്ന രുദ്ര പതിയെ ഭീതിയിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു കയറാൻ തുടങ്ങി.

ഭിത്തിയിലൂടെ വലിഞ്ഞു കയറി ജനൽക്കമ്പിയിൽ ചുറ്റി പിണഞ്ഞു രുദ്ര ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി.

അവിടെ ജനാലക്ക് സമീപം ബെഡിൽ സ്വസ്ഥമായി ഉറങ്ങുന്ന മഹാദേവ്.

ജനൽക്കമ്പികളിലൂടെ അരിച്ചിറങ്ങുന്ന നിലാവിന്റെ വശ്യതയാർന്ന കിരണങ്ങൾ മഹിയുടെ സൗന്ദര്യത്തെ ഇരട്ടിപ്പിക്കുന്നതായി രുദ്രയ്ക് തോന്നി.

ഒരു മുണ്ട് ഉടുത്തോണ്ടാണ് മഹി കിടന്നിരുന്നത്.

ശിരസ് മുതൽ അര വരെ പൂർണമായും നഗ്നം.

ആ നഗ്നമേനിയിലെ ഉറച്ച പേശികളും ഭുജത്തിലെ കായ ബലവും ഒക്കെ ഒരു യോദ്ധാവിന് സമാനമാണെന്ന് രുദ്രയ്ക്ക് തോന്നി.

ആ നഗ്ന മേനിയെ പുണർന്നു കിടക്കുവാൻ ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ ആരോ പറയുന്ന പോലെ രുദ്രയ്ക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.

പിന്നോട്ടും താമസിച്ചില്ല.

ജനലിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങി മഹിയ്ക്ക് സമീപം രുദ്ര ഇഴഞ്ഞു ചെന്നു.

മഹി അപ്പോഴും ഗാഡമായ മയക്കമായിരുന്നു.

രാവേറെയാകുന്ന വരെ മഹിയുടെ കുഞ്ഞു മുഖം തന്നെ മതി മറന്നുകൊണ്ട് നോക്കി കിടക്കാൻ രുദ്ര വല്ലാതെ ആഗ്രഹിച്ചു.

അതിനാൽ തന്നെ രുദ്ര പതിയെ മഹിയുടെ ഇട നെഞ്ചിൽ തന്റെ ഫണം ചേർത്തു വച്ചു.

തന്റെ ബാക്കി വന്ന ഉടൽ കൊണ്ട് മഹിയുടെ വയറിനെയും അരക്കെട്ടിനെയും തുടകളെയും ചുറ്റി പിണഞ്ഞു പുണർന്നുകൊണ്ട് കിടന്നു.

മഹിയുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് ശ്രവിച്ചുകൊണ്ട് മഹിയുടെ നെഞ്ചിലെ ഇളം ചൂട് പറ്റിക്കൊണ്ട് രുദ്ര പതിയെ മിഴികൾ പൂട്ടി കിടന്നു.

പൊടുന്നനെ തന്നെ രുദ്രരൂപയും മയക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.

മഹി അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല താൻ ഇപ്പൊ ഒരു സർപ്പത്തെ പുണർന്നു കൊണ്ടാണ് മയങ്ങുന്നതെന്ന്.

.
.
.
.
.
മഹി ഉണരുന്നതിന് സെക്കന്റുകൾക്ക് മുന്നേ എഴുന്നേറ്റ രുദ്രരൂപ പതിയെ ജനാലയിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങി വന്ന വഴിയേ തിരികെ മടങ്ങി.

മഹിയെ വിട്ടു പോകാൻ ഒരിക്കലും അവൾ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല.

ഇത്ര പെട്ടെന്ന് നേരം വെളുത്തതിന് അവൾക്ക് കലശലായ ദേഷ്യം വന്നു.

മഹിയെ കെട്ടി പിടിച്ചുറങ്ങി അവൾക്ക് കൊതി തീർന്നിരുന്നില്ല.