?കരിനാഗം 17? [ചാണക്യൻ] 410

രാജകുമാരനെ എങ്ങനെയും രക്ഷിക്കുക എന്നത് മാത്രമാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്.

എന്നാൽ ചന്ദ്രകിരണങ്ങളുടെ മാരക പ്രഹരത്തിൽ നിന്നും തങ്ങളുടെ സൈന്യാധിപനെ രക്ഷിക്കുക എന്നതായിരുന്നു യക്ഷമിയുടെയും വാമിഖയുടെയും ഉദ്യമം.

വിട് കുട്ടികളെ…… നമ്മടെ കുമാരനെ തേജോവധം ചെയ്യാൻ ഈ ബ്രഹസ്‌പതി സമ്മതിക്കുകയില്ല………എന്റെ ജീവൻ വെടിഞ്ഞും കുമാരനെ ഞാൻ സംരക്ഷിച്ചിരിക്കും

അവരെ തട്ടിയകറ്റി മുന്നോട്ടാഞ്ഞ ബ്രഹസ്പതി കൈകളിൽ പൊള്ളലേറ്റതും പിടഞ്ഞുകൊണ്ട് പിന്നിലേക്ക് മലച്ചു വീണു

ആഹ്ഹ

ബ്രഹസപതി അറിയാതെ നിലവിളിച്ചു.

അത്രക്ക് വേദനയായിരുന്നു പൊള്ളലേറ്റ ഭാഗത്ത്‌.

അപ്പോഴും അലോകിന്റെ നിലവിളി അവിടെ മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

എന്തൊരു വിധിയിത്

ബ്രഹസ്‌പതി തലക്കടിച്ചുകൊണ്ട് പിറുപിറുത്തു.

അവർ ശരിക്കും നിസ്സഹായരാവുകയായിരുന്നു.

ആ സമയം ആരുടെയോ അട്ടഹാസം കേട്ട് അവർ മുന്നോട്ട് നോക്കി.

മൈതാന മധ്യത്തിലൂടെ നടന്നു വരുന്ന രുദ്രരൂപ.

ചൊടികൾ പുച്ഛചിരിയുടെ ലാഞ്ചന തത്തി കളിക്കുന്നുണ്ട്.

സർവ കരിനാഗങ്ങളെയും നിഷ്പ്രഭരാക്കികൊണ്ടുള്ള രുദ്രയുടെ മൈൻഡ് ഗെയിം.

അതിൽ കരിനാഗജർ വീണു എന്ന് തന്നെ പറയാം.

എന്തുപറ്റി കരിനാഗജരുടെ വീര സൈന്യാധിപന്………. ധീര പോരാളി യക്ഷമിക്ക്…….. കേവലം നിങ്ങളുടെ രാജകുമാരൻ കണ്മുന്നിൽ ആപത്തിൽ പെട്ടാൽ പോലും സാഹയിക്കാൻ കഴിയാത്ത നിങ്ങളുടെ നിസഹായത ഞാൻ വേണ്ടുവോളം ആസ്വദിക്കട്ടെ…….. നിങ്ങളുടെ രാജകുമാരനെ സംരക്ഷിക്കാൻ കഴിയാത്തതിന്റെ മനോ വ്യഥയിൽ നിങ്ങൾ നീറണം………. ദാ ഇതുപോലെ

അലോകിന്റെ മരണവെപ്രാളത്തിലുള്ള നിലവിളി തൻറെ കാതുകൾ കൂർപ്പിച്ചു വച്ചു ആസ്വാദനയോടെ ശ്രവിക്കുകയായിരുന്നു രുദ്രരൂപ.

കുമാരന്റെ ജീവന് ആപത്ത് വന്നാൽ അന്ന് നിന്റെ അന്ത്യമാണ് സർപ്പ രാജകുമാരി

ബ്രഹസ്പതി ഉറക്കെ അലറി.

എന്റെ മരണത്തെ പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് വൃഥാ പരിശ്രമിക്കൂ കരിനാഗജരെ……. ആ മരണ ദേവൻ പോലും ഈ രുദ്രയെ ഭയക്കുന്നവൾ ആണെന്ന് നിങ്ങൾ അറിയുന്നില്ലെന്ന് ഓർക്കുക……… ഹ………. ഹ……….. ഹ

രുദ്രരൂപയുടെ അട്ടഹാസം അവിടെ മുഴങ്ങി.

അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ അവൾ അപ്രത്യക്ഷയായി.

അപ്പോഴും അലോകിന്റെ മരണം മുന്നിൽ കണ്ടുള്ള നിലവിളി മാത്രം അവിടെ മുഴങ്ങി.

——————————————————–

-റോസ്മേരിയുടെ വീട്-

സമയം അർദ്ധരാത്രി 12 മണി
.
.