?കരിനാഗം 17? [ചാണക്യൻ] 410

.
.
തിരികെ ജീപ്പിന് സമീപം എത്തിയ മഹി എക്സ്ട്രാ ഉണ്ടായിരുന്ന ടയർ എടുത്തു പഞ്ചറായ ടയറിന് പകരം ഫിറ്റ്‌ ചെയ്തു.

എന്നിട്ട് ഡോർ തുറന്നതും സീറ്റിൽ റോസാപൂ കിടക്കുന്നത് കണ്ടു.

ഒപ്പം അലയടിക്കുന്ന ചന്ദന ഗന്ധവും.

അല്പ നേരം ആ ഗന്ധം നുകന്നർന്ന ശേഷം മഹി ആ പൂവിൽ ഒരു മുത്തം കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഇളം പുഞ്ചിരിയോടെ യാത്ര തുടർന്നു.

.
.
.
.
.
.

-പാതാള ലോകം-
.
.
.
-കരിനാഗജരുടെ രാജ്യം-
.
.
.
അവിടെ കരിനാഗ കൊട്ടാരത്തിന്റെ അംഗണത്തിലെ രണ ഗോദക്ക് സമീപം ഒരുപാട് വെള്ളി വംശത്തിലെ നാഗങ്ങൾ അണി നിരന്നിട്ടുണ്ട്.

സ്ത്രീകളും പുരുഷന്മാരും.

വൃദ്ധരും മധ്യവയസ്കരും.

പൊടുന്നനെ അവിടെയൊരു കാഹളം മുഴങ്ങി.

അത്‌ കേട്ടതും എല്ലാവരും ഭയ – ഭക്തി – ബഹുമാനത്തോടെ ഓച്ചാനിച്ചു നിന്നു.

ഈ സമയം കൊട്ടാരത്തിൽ നിന്നും ആജാനുബാഹുവായ ഒരു മനുഷ്യരൂപം ഇറങ്ങി വന്നു.

കണ്ടാൽ തന്നെ ഭയം സൃഷ്ടിക്കുന്ന രൂപം.

അത്‌ മറ്റാരുമായിരുന്നില്ല.

വെള്ളിനാഗജരുടെ ചക്രവർത്തി ഗജേന്ദ്രസേനന്റെ ഏക പുത്രനും വില്ലാളി വീരനും മല്ല യോദ്ധാവുമായ ദണ്ഡവീരൻ ആയിരുന്നു.

തോഴിമാരുടെ കൂടെ അരങ്ങേറിയ ദണ്ഡവീരൻ പതിയെ രണഗോദക്ക് സമീപം നടന്നടുത്തു.

ആ രൂപത്തിന്റെ നിഴൽ കണ്ടാൽ പോലും ഭയന്നു വിറക്കും.

അത്രയ്ക്കും ഭയാനകം.

അവിടേക്ക് വന്ന ദണ്ഡവീരൻ രണഗോദയുടെ തല വശത്തുള്ള സ്തംഭത്തിനു സമീപം നടന്നെത്തി.

അവിടെ ശിലകളാൽ നിർമിക്കപ്പെട്ട ഒരു സ്തംഭം കാണാം.

ആ സ്തംഭത്തിൽ തന്നെയായിരുന്നു വെള്ളിനാഗ രാജകുമാരന്റെ കണ്ണുകൾ.