?കരിനാഗം 16?[ചാണക്യൻ] 325

റൂമിൽ എത്തിയതും ആ അമ്മ അലമാര വലിച്ചു തുറന്ന് എന്തൊക്കെയോ പരതാൻ തുടങ്ങി.

അല്പ നേരത്തെ തിരച്ചിലിന് ശേഷം ഒരു കുഞ്ഞു പെട്ടി അവരുടെ കയ്യിൽ പെട്ടു.

ശരണ്യയുടെ അമ്മ ആശ്വാസത്തോടെ ആ പെട്ടി വലിച്ചു തുറന്നു.

അതിൽ നിന്നും പൊടുന്നനെ കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന പ്രകാശം പുറത്തേക്ക് ചാടി.

ആ പ്രകാശം പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന വസ്തു പതിയെ അവർ പതിയെ എടുത്തു.

അത് മറ്റൊന്നുമായിരുന്നില്ല.

ചിന്താമണി രത്‌നം ആയിരുന്നു.

നാഗലോകമായ പാതാളത്തിൽ മാത്രം കാണപ്പെടുന്ന ചിന്താമണി രത്നം.

അവർ ആ ചിന്താമണി രത്നവുമായി തിരികെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വന്നു.

എന്നിട്ട് ICU വിലേക്ക് അവർ ഓടുകയായിരുന്നു.

ICU വിന്റെ ഡോർ തുറന്ന് ആ അമ്മ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.

അവിടെ ഒരു മൂലയിൽ ബെഡിൽ തളർന്നു കിടക്കുന്ന തന്റെ മകൾ ശരണ്യ.

ഇപ്പോഴും അവൾക്ക് ബോധം വന്നിട്ടില്ല.

ആ അമ്മ മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെ മകൾക്ക് സമീപം നടന്നു വന്നു.

എന്നിട്ട് കയ്യിലെ പെട്ടി തുറന്ന് ചിന്താമണി രത്നം പുറത്തെടുത്തു ശരണ്യയുടെ നെഞ്ചിൽ പതിയെ ചേർത്തു വച്ചു.

രത്നത്തിൽ നിന്നും വിസ്ഫരിച്ച തൂവെള്ള പ്രകാശം ആ ICU ആകെ നിറഞ്ഞു.

അതിൽ നിന്നുമുള്ള പ്രകാശമേറ്റ് ശരണ്യയുടെ ദേഹത്തെ മുറിവുകൾ തീർത്തും അപ്രത്യക്ഷമായി.

പതിയെ ശരണ്യയുടെ വിരലുകൾ അനങ്ങി.

ശ്വാസഗതി നോർമലായി.

ആ അമ്മ നോക്കി നിൽക്കെ ശരണ്യ പതിയെ തന്റെ കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്നു.

എന്നിട്ട് ചുറ്റും നോക്കി.

എന്തൊക്കെയോ ബീപ് ബീപ് ശബ്ദം മാത്രം കേൾക്കാം.

അപ്പോഴാണ് കണ്മുന്നിൽ ഒരു രൂപം തെളിഞ്ഞു വന്നത്.

ശരണ്യ അത് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.

അ………അമ്മേ………………….

ശരണ്യയുടെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചതും ആ അമ്മ പൊട്ടികരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളെ വാരി പുണർന്നു.