?കരിനാഗം 10? [ചാണക്യൻ] 514

മാതംഗിയുടെ ആനന്ദം തുളുമ്പുന്ന വാക്കുകൾ കേട്ട് യക്ഷമിക്ക് അതിശയം തോന്നി.

എന്താണമ്മെ വിശേഷിച്ച്?

മകളെ…. നീ പോയ കാര്യം എന്തായി? ആ ദൗത്യം നിറവേറ്റിയോ?

അപ്പോഴാണ് അമ്മ ഒരു കഠാരയും തന്നു മഹിയെ കൊല്ലാൻ പറഞ്ഞു വിട്ടത് യക്ഷമിക്ക് ഓർമ വന്നത്.

ഇല്ലമ്മെ… അത്‌ പരാജയപ്പെട്ടു…. ആ സർപ്പൻ എവിടേക്കോ പോയി മറഞ്ഞു.

മഹിയെ പാളി നോക്കിക്കൊണ്ട് യക്ഷമി പറഞ്ഞു.

തല്ക്കാലം അത്‌ വിട്ടുകള മകളെ….. ഒരു സന്തോഷ കാര്യം ഉണർത്തിക്കുവാനുണ്ട്.

എന്താണത്?

യക്ഷമി താല്പര്യത്തോടെയാണ് അത്‌ ചോദിച്ചത്.

രാജകുമാരൻ ആഗതനായിരിക്കുന്നു….. വാമിഖയുടെ കൂടെ…… അവൾ നമ്മുടെ കുമാരനെ കണ്ടെത്തി……

മാതംഗിയുടെ വാക്കുകളിലെ ആവേശം അപ്പോഴും കെട്ടടങ്ങിയിട്ടില്ലായിരുന്നു.

ഹ്മ്മ്.

മറുപടി വെറും ഒരു മൂളലിൽ മാത്രം യക്ഷമി ഒതുക്കി.

മകളെ….. വേഗം തന്നെ നീ ഇവിടേക്ക് മടങ്ങി വരിക.

അമ്മയുടെ ആജ്ഞ കിട്ടിയതും യക്ഷമി ആകെ പെട്ടുപോയി.

ഇപ്പോഴോ?

അതേ ഈ നിമിഷം തന്നെ.

യക്ഷമി രോഷത്തോടെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി.

മഹി അപ്പോഴും വിന്ഡോയിലൂടെ പുറം കാഴ്ചകൾ കാണുകയായിരുന്നു.

മഹിക്ക് പകരം മറ്റൊരാളെ കണ്ടെത്തി രാജകുമാരനായി വാഴിക്കുന്ന അവരുടെ വിരോധാഭാസം കേട്ട് യക്ഷമിക്ക് കലി കയറി.

രോഷം അസ്സഹനീയമായതും യക്ഷമി ഫ്രണ്ടിലേ മിററിൽ പതിയെ എത്തി നോക്കി.

അവിടെ കണ്ട പ്രതിബിംബം കണ്ടു അവൾ ഞെട്ടി.

കവിളുകളിൽ ഇളം കറുപ്പ് നിറമുള്ള ശല്ക്കങ്ങൾ പതിയെ തെളിഞ്ഞു വരുന്നു.

നാവ് ചുരുങ്ങി വന്നു രണ്ടു കീറുകളായി മാറി.

താൻ നാഗരൂപത്തിലേക്ക് മാറുകയാണെന്ന തിരിച്ചറിവ് വന്നതും യക്ഷമി ഭയപ്പാടോടെ സാരിയുടെ തുമ്പ് എടുത്തു തലവഴി ഇട്ടു മൂടി.

ശേഷം കണ്ണുകൾ പൂട്ടിവച്ചു ശ്വാസം വലിച്ചെടുത്തുകൊണ്ട് തന്റെ ക്രോധം ശമിപ്പിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

 

(തുടരും)

 

സ്നേഹത്തോടെ ചാണക്യൻ………!!!!!

 

 

 

Nb: കഥ വൈകിയത് മനഃപൂർവമല്ല….. കണ്ണിന് പണി കിട്ടി റസ്റ്റ്‌ എടുക്കുകയായിരുന്നു….. അതാണ് മുടങ്ങി പോയത്….. ഇനി അധികം വൈകാതെ ഇടാൻ ശ്രമിക്കാം.