കുറി ഒക്കെ തൊട്ട് കയ്യിൽ കളിപ്പാട്ടം
പിടിച്ചു മുളച്ചു വന്ന രണ്ട് പല്ല് മാത്രം കാണിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഒരു കുഞ്ഞു
കുറുമ്പന്റെ ഫോട്ടോ യിൽ എന്റെ കണ്ണുടക്കി..
പതുക്കെ ദാവണി തുമ്പ് കൊണ്ട് അതിലെ പൊടിയും മാറാലയും തുടച്ചു….
ആ ചിരി ആ കുഞ്ഞു മുഖം.. ഞാൻ ഓർത്തു നോക്കി..
“ശിവാ.. ”
ഒരുപാട് അന്യമായ ആ പേര്..
ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി എന്റെ അരികിൽ നിന്നു കൊണ്ട് ദേവേട്ടൻ
പറഞ്ഞു തുടങ്ങി…
ആ വിളി മനസ്സിൽ വല്ലാതെസ്പർശിച്ചത് കൊണ്ട് ആകണം
കൊച്ചുകുഞ്ഞിനെ പോലെ ഞാൻ ഏട്ടനെ നോക്കി നിന്നു..
“ഇതു ഞങ്ങടെ വീടാണ്.. അമ്മേം
അച്ഛനും ഒക്കെ ണ്ടാർന്നപ്പോ ഞങ്ങളിവിടെയാ താമസിച്ചിരുന്നേ…
സ്വർഗം ആയിരുന്നു..
ഞാനും അച്ചുവും അമ്മേം അച്ഛനും മുത്തശ്ശിയും..
ഇവിടെയാ ദേവൻ ജീവിച്ചിരുന്നത്..
ഇവിടെയേ ജീവിച്ചിട്ടുള്ളൂ… ”
തൊണ്ട ഇടറുന്നതായി തോന്നി..
ദേവേട്ടന്റെ കണ്ണ് നിറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു..
“കണ്ണ് പതിച്ചതാ,, ആർടെയോ..
എല്ലാം നഷ്ട്ടായത് ഇവിടെ വെച്ചാ.. ഇപ്പൊ ഒന്നൂല്ല ആരൂല്ല.. ”
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞുനിർത്തുമ്പോഴും
കണ്ണത്രമേൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു..
കെട്ടിപിടിച്ചു ആ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി ഞാൻ ണ്ട് ന്ന് പറയാൻ തോന്നി,,
Ethrem usharayyittulla ezhuth kayyilundayttaano aadyaanu tension aanennokke paranhe…. eni onnum nokkanda policho….✌
?❤️❤️❤️pinnallaa
Nannayitundtto . Nalla feel. Adutha bagathinayi kaathirikunu.
Snehathode
നന്നായിട്ടുണ്ട്..
അടുത്ത part വേഗം പോരട്ടെ മോനെ കാത്തിരിക്കുന്നു.
Yes bro ?
കൊള്ളാം
ഒരുമിച്ച് വായിച്ചത് കൊണ്ട് ആകും ആഹ് പ്രണയ വിരഹം എന്തോ ഒരു വിങ്ങല്
Waiting
Thank you bro.. ❤️❤️
❤❤❤
adipoli…nannayittund…
Super ???
???
Waiting with love❤
??❤️❤️❤️
Next part will post very soon
???
??
??
????
???
???
❤️❤️❤️