⚔️ദേവാസുരൻ⚒️s2 ep3 [demon king dk] 2631

മാല ചാർത്തിയ ആ ഫോട്ടോകൾക്ക് മുന്നിൽ ഒരു ചെറു വിളക്ക് നിന്ന് കാത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..
അവർക്ക് ഒരു നിമിഷം സ്വബോതം നഷ്ട്ടമായത് പോലെ തോന്നി…..
മരവിച്ച ഒരു ശിലയെ പോലെ അവർ ഇരുവരും അവിടെ നിന്നു…..
ഇന്ദുവിന്റെ ശ്വാസ ഗതി പോലെ അത്രക്ക് വേഗത്തിൽ ഉയർന്നിരുന്നു…….
‘”” അത് ഇന്ദ്രൻ അല്ലാട്ടോ…….'”
പെട്ടെന്ന് ആ അമ്മയുടെ സ്വരം അവരുടെ ചെവിയിൽ പതിച്ചു….
പാറുവും ഇന്ദുവും അതിശയത്തോടെ അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി……
ആ മുഖത്ത് വലിയ തെളിച്ചം ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു….
വെറുമൊരു വിഷാദ്ധ ഭാവം മാത്രം…..
പക്ഷെ ആ ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ തങ്ങളുടെ മുഖഭാവം മാറുന്നത് ആ മാതൃ ഹൃദയം അറിഞ്ഞിരുന്നു ……
‘”” നിങ്ങൾ പേടിക്കണ്ട…..
അതെന്റെ മോൻ രുദ്രൻ ആണ്….
ഇന്ദ്രന്റെ ഇരട്ട സഹോദരൻ…….'””
അവർ പറഞ്ഞത് ഒരു വലിയ ഞെട്ടലാണ് ഇന്ദുവിലും പാറുവിലും ഉണ്ടാക്കിയത് ….. ഇങ്ങനെ ഒരു സഹോദരനെ പറ്റി ഇന്ദ്രൻ ഇതുവരെ അവരോട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ല….
പറയുക മാത്രമല്ല…. ഒരു സൂചന പോലും നൽകിയില്ല എന്നതാണ് സത്യം…..
കാണുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഓരോ അതിശയകരമായ കാര്യങ്ങൾ അവരുടെ വാ മൂടിക്കെട്ടുകയാണ് ചെയ്തത്….
ഇന്ദ്രന്റെ സഹോദരൻ മരിച്ചു എന്ന ദുഃഖ വാർത്തയാണ് ഇപ്പോൾ കേട്ടത് എങ്കിലും അത് ഇന്ദ്രൻ അല്ലെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഇരുവരുടെയും പോയ ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയത് പോലെയാണ് അവർക്ക് തോന്നിയത്…..
പെട്ടെന്ന് ആ അമ്മ ഇന്ദുവിന്റെ കൈ പിടിച്ചു…..
‘””,,,,മോള് പേടിച്ചുപോയോ…… “‘
അവർ ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു ….
ഇന്ദു പതിയെ അതേ എന്ന് തലയാട്ടി…..
‘”” പോട്ടെ…..
എന്തായാലും മോള് വന്നല്ലോ…..
അത് മതി……'”
അവർ ഇന്ദുവിന്റെ തലയിൽ തലോടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“”” അമ്മ ആരാണ്…..'”
ഇന്ദു അല്പം പരുങ്ങലോടെ ചോദിച്ചു….
‘”” ഞാൻ ഇന്ദ്രന്റെ അമ്മയാണ് മോളെ…..
ലക്ഷ്മി…..'””
അവർ ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു….
ഇന്ദുവിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരുതരം അനുഭൂതിയാണ് അപ്പോൾ ഉണ്ടായത്….
ഒരു തരത്തിൽ അത് അവളുടെ അമ്മ തന്നെ ആയിരിക്കുമല്ലോ…..
ലക്ഷ്മിയമ്മ അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് മുകളിലേക്ക് സ്റ്റെപ് വഴി കയറി പോയി…..
തൊട്ടു പുറകെ പാറുവും പോയിരുന്നു……
അവർ കയറി ചെന്ന് നിന്നത് മുകളിലെ നിലയിലുള്ള മറ്റൊരു ഹാൾ പോലുള്ള സ്ഥലത്താണ്…..
ചുറ്റിനും കൊറേ ഫോട്ടോകളും മുറികളും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു…..
പാറു അവർ അതെല്ലാം കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു….
ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ ആരെയും ബ്രമിപ്പിക്കും വിധം അഴകുള്ള കാഴ്ചകളാണ് ചുറ്റിനും ഉണ്ടായിരുന്നത്……
ഒരു കൊട്ടാരത്തിന്റെ അകത്തെ കാഴ്ച പോലെ….
പക്ഷെ ഇന്ദ്രനെ കാണണം എന്ന മനസ്സിലെ ചിന്ത ആ കാഴ്ചകളുടെ ഭംഗി മറക്കുകയാണ് ചെയ്തത്……
‘”” നിങ്ങൾ ഇവടെ നിൽക്ക്….. ഞാനവനെ വിളിച്ചിട്ട് വരാ…..
ഒത്തിരി നാളായി എന്റെ കുട്ടി കാത്തിരിക്കാ മോളെ….'””
ലക്ഷ്മിയമ്മ ഇന്ദുവിന്റെ കവിളിൽ തലോടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
അവൾക്കും അത് കേട്ടപ്പോ ഒരു വല്ലാത്ത സന്തോഷമാണ് വന്നത്…..
ആ സന്തോഷം അവളുടെ കവിളിലൂടെ ഒരൊറ്റ് ചുടു കണ്ണീർ തുള്ളിയായി ഒലിച്ചിറങ്ങി…..
ലക്ഷ്മിയമ്മ അവരെ അവിടെ നിർത്തിയ ശേഷം  കുറച്ച് അപ്പുറത്തേക്ക് നടന്നുപോയി…..
അവർ അക്ഷമർ ആയിരുന്നു….
തങ്ങളുടെ എല്ലാമെല്ലാമായ ഇന്ദ്രനെ കാണുവാൻ….
ഏറെ നാളത്തെ പരിഭവവും അതിലേറെ ചോദ്യങ്ങളും അവനോട് ചോദിക്കുവാനുണ്ടായിരുന്നു അവർക്ക്…..
പെട്ടെന്ന് അവർ അൽപ്പം മുന്നേ കയറി വന്ന ആ സ്റ്റെപ്പിലൂടെ ഒരു ഷൂസിന്റെ ശബ്ദം അവരുടെ ചെവികളിൽ വന്ന് പതിച്ചു…..
ആരോ മുകളിലേക്ക് വരുകയാണെന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലായി…..
ആ വരുന്നവന്റെ ഓരോ കാലടിയും ഒരു ഇടിമുഴക്കന്റെ ധ്വനിയിലാണ് അവരുടെ ചെവിയിൽ വീണുകൊണ്ടിരുന്നത്……
ഒട്ടും വൈകാതെ ആ രൂപം മുകളിലേക്ക് എത്തി…..
അതൊരു പുരുഷൻ ആയിരുന്നു…..
ഒരു റൈഡർ കോട്ടും തലയിൽ ഒരു ഹെൽമെറ്റുമാണ് അവന്റെ വേഷം…..
പാറുവിനും ഇന്ദുവിനും അത് ആരാണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല…..
ഈ കുടുംബത്തിലെ ആരെങ്കിലും ആയിരിക്കുമെന്ന് കരുതി അവർ അൽപ്പം മാറിയാണ് നിന്നത്…..
പക്ഷെ ഇങ്ങനെ രണ്ടുപേർ അവിടെ നിൽക്കുന്നു എന്ന് പോലും ഭവിക്കാതെ അയാൾ അവരെ താണ്ടി മുന്നോട്ട് പോയി….
അവൻ പോയി നിന്നത് അവിടെ ചുമരിനോട് ചേർന്നുള്ള ക്ലോത്ത് തൂക്കാൻ സൗകര്യമുള്ള സ്ഥലത്ത് ആയിരുന്നു…..
അവൻ വേഗം തന്റെ ഹെൽമെറ്റ്‌ അഴിച്ച് അവിടെ വച്ചു….. ശേഷം അവൻ ധരിച്ച റൈഡർ കോട്ട് കൂടെ അഴിച്ചുവച്ചു……
പാറുവും ഇന്ദുവും അയാളെ ഒന്ന് നോക്കി…..