*ഹൃദയസഖി…❤* 313

 

“ഉംച്ചും…”തോളനക്കി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി പൂട്ടി പ്രത്യേക താളത്തിൽ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അനന്തൻ അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് ചെന്ന് തോളിൽ കയ്യിട്ട് അവനിലേക്ക് അടുപ്പിച്ച് ഇരുത്തി മാനത്തേക്ക് മിഴികൾ പായിച്ചു… പെട്ടന്നുള്ള പ്രവർത്തി ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ ഒന്ന് ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ കൈകൾ വിടുവിക്കാൻ നോക്കി… വിടുവിക്കാൻ നോക്കും തോറും കൂടുതൽ മുറുകി കൊണ്ട് ചെറുതായി തൊള് വേദനിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും പിന്നെ കൂടുതൽ കഷ്ടപ്പെടാതെ അവളും അവൻ നോക്കുന്ന ദിശയിലേക്ക് മിഴികൾ പായിച്ചു…

 

 

മുറ്റത്തെ വേലിയിൽ പടർന്ന് കിടക്കുന്ന മുല്ലചെടികൾ പൂക്കൾ വിരിയിച്ചു കൊണ്ട് അവയുടെ വശ്യ ഗന്ധം പരിസരം ആകെ പടർത്തി… ചീവിടുകളുടെയും ചില പക്ഷികളുടെയും ശബ്ദം കേൾക്കാം… എന്തക്കയോ തന്റെ പ്രണയിനിയോട് വാ തോരാതെ സംസാരിക്കണം എന്നുണ്ട്… എങ്കിലും മൗനത്തെ കൂട്ട് പിടിച്ച് കൊണ്ട് നിലയെ തന്നിലേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അങ്ങനെ ഇരുന്നു…

 

 

“അതേയ് കിടക്കണ്ടേ… നേരം എത്രായി വെച്ചിട്ടാ നിക്ക് ഉറങ്ങണം…”കള്ളാദേശ്യത്തോടെ അവൾ അവനോടായി പറഞ്ഞു…

 

 

“കുറച്ച് നേരം കൂടെ…”കൊച്ച് കുഞ്ഞിനെ പോലെ കൊഞ്ചി പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവൻ അവളെ തന്റെ മടിയിലേക്ക് കയറ്റി ഇരുത്തി ആ കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി… പൊള്ളി പിടഞ്ഞു പോയവൾ… പേരറിയാത്ത ഏതോ വികാരം ഉള്ളിൽ ഉറവ പൊട്ടും പോലെ… ചെറിയൊരു കുറുകലോടെ അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ച് ഇരുന്നു… അവന്റെ പുറത്ത് കൈകൾ അമർന്നു…

 

 

“നമുക്ക് ഒരിടം വരെ പോയാലോ…??” അൽപ നേരത്തിന് ശേഷം മുഖം ഉയർത്തി അവൻ ചോദിച്ചതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു… ഉത്സാഹത്തോടെ തലയാട്ടി… ചുണ്ടിൽ മൃദുവായി ഒന്ന് ചുംബിച്ച് കൊണ്ട് അവളെ കൈകളിൽ കോരി എടുത്ത് ജിപ്സിയിൽ ഇരുത്തി… പോക്കറ്റിൽ നിന്നും കീ എടുത്ത് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു… (വാതിൽ അടച്ചില്ലേ ചോദിക്കരുത്… അതൊക്കെ അവര് അടച്ചു എന്ന് കൂട്ടിക്കോ??)

 

 

ഇടവഴി കടന്ന് മെയിൻ റോഡിലൂടെ അനന്തന്റെ ജിപ്സി കുതിച്ച് പാഞ്ഞു… ചെറു തണുപ്പും കൊണ്ട് രാത്രിയുടെ വശ്യ ഭംഗിയും ആസ്വദിച്ച് സീറ്റിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്ന് കൊണ്ട് യാത്ര ആസ്വദിക്കുന്ന തിരക്കിലാണ് നില…

 

 

അനന്തന്റെ വണ്ടി ഒരു കുഞ്ഞ് ഇടനാഴിയിലൂടെ ചെന്ന് മുള്ള് വേലി കെട്ടിയ ഒരു പഴയ വീടിന് മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്നു… ഏകദേശം വീട് ഇടിഞ്ഞ് വീഴാറായിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ചുറ്റുപാട് നല്ല വൃത്തിക്ക് സൂക്ഷിച്ച് വെച്ചിട്ടുണ്ട്… ഒരു കുഞ്ഞ് വീട്… അതിരിൽ ആയി ഒരു പേരാൽ മരം ഉണ്ട്… പിന്നെ മുന്നിൽ ഒരു കുഞ്ഞ് തുളസിതറയും കുറച്ച് പേരറിയാത്ത ചെടികളും…

 

 

സംശയത്തോടെ അവനെ നോക്കിയതും കണ്ണുകൾ ചിമ്മി ഒന്ന് ചിരിച്ച് തന്ന് വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി മുന്നോട്ട് നടന്നു… അവന് പിറകെ അവനും വെച്ച് പിടിച്ചു… നേരെ ചെന്ന് പേരാലിന്റെ ചുവട്ടിൽ ചെന്ന് നിന്നു… അവനൊപ്പം അവൾ ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു… നിലാ വെളിച്ചം ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ ചുറ്റും ഉള്ളതെല്ലാം കാണാമായിരുന്നു…

 

 

“ന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും ഉറങ്ങുന്ന മണ്ണാ ഇത്…”മണ്ണിലേക്ക് മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്ന് അവൻ അവളോടായി പറഞ്ഞു…നിലാവിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അവന്റെ കണ്ണിലെ നീർതിളക്കം കണ്ടതും അവളുടെ ഉള്ളം വല്ലാതെ നോവാൻ തുടങ്ങി… വേദനയോടെ അവനെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് അവന് അരികിലായി മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു…

 

 

“ഒരു ആക്‌സിഡന്റ് ആയിരുന്നു… പിജിക്ക് റാങ്ക് ഹോൾഡർ ആയിരുന്നു ഞാൻ… ചെന്നൈയിൽ ആയിരുന്നു പഠിച്ചത്.. റിസൾട്ട്‌ അറിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു… ഇവിടെ വന്ന് നോക്കുമ്പോൾ ആകെ ആൾക്കൂട്ടം… അമ്മയെ തിരഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ആണ് കാണാൻ പോലും കഴിയാത്ത വിധം ന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും…”ബാക്കി പറയാൻ കഴിയാതെ വിറച്ച് പോയി അവൻ… നിശ്ചലമായി കിടക്കുന്ന തന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മുഖം ഉള്ളിലേക്ക് തികട്ടി വന്നതും സങ്കടം അടക്കാൻ ആവാതെ പൊട്ടികരഞ്ഞു പോയവൻ…

 

 

എന്ത് ചെയ്യും എന്നറിയാതെ നില അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു… അവളുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞൊഴുകി…

 

 

“ഇപ്പൊ നമ്മൾ നിൽക്കുന്ന വീട് അമ്മക്ക് ഭാഗം വെച്ച് കിട്ടിയതാ… ഇവിടെ നിന്നാൽ എനിക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ അങ്ങോട്ട് മാറി… ഇടക്കിടക്ക് വന്ന് ചുറ്റുവട്ടം നന്നാക്കി ഇടും… അച്ഛനും അമ്മയും പോയെ പിന്നെയാ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ആയത്…”കണ്ണീരോടെ അവൻ പറഞ്ഞ് നിർത്തി…

 

 

ഒരു ആശ്വാസത്തിന് എന്നപോൽ നില അവന്റെ കൈകളെ മുറുക്കി പിടിച്ചു… കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ച് അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവൻ അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി…

 

 

“ഇതാ അമ്മേ നിങ്ങളെ മരുമകൾ… ആദ്യം ഒന്നും എന്നെ ഇഷ്ടം ഇല്ലെങ്കിലും ഇപ്പൊ പുള്ളികാരിക്ക് ചെറുതായി എന്നോട് ഇഷ്ട്ടൊക്കെ ഉണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു… ഇനി അച്ഛനും അമ്മയും ഞങ്ങളെ ഒന്ന് അനുഗ്രഹിച്ചേ… അടുത്ത പ്രാവശ്യം വരുമ്പോ കൂടെ പേരകുട്ടിയെയും കൊണ്ടുവരാൻ…!!”കുസൃതിയോടെ അവൻ അവളെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ ചിരിച്ച് പോയി…

 

 

നില തന്നെ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞ് മുന്നിലേക്ക് വീണ് കിടക്കുന്ന മുടികളെ മാടി ഒതുക്കി കൊണ്ട് നെറ്റിയിൽ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി… അവന്റെ കണ്ണുകൾ താനേ കൂമ്പി അടഞ്ഞ് പോയി…ഇരുവരെയും തലോടി അകന്ന ഇളം തെന്നലിന് പ്രിയപ്പെട്ട ആരുടെയോ ഗന്ധം ആയിരുന്നു…

 

 

 

 

 

തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ എന്തോ വല്ലാത്തൊരു രണ്ടുപേരിലും… മായാതെ ഒരു ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു… പുറത്തേക്ക് കണ്ണും പായിച്ച് ഏതോ ലോകത്ത് എന്നപോലെ ആണ് നിലയുടെ ഇരുത്തം എങ്കിലും ഇടം കണ്ണ് കൊണ്ട് അതുവിദക്തമായി അനന്തനെ നോക്കാനും അവൾ മറന്നില്ല…

 

 

തീർത്തും ശാന്തം ആയിരുന്നു അനന്തന്റെ ഉള്ളവും… മനസ്സിൽ കൂടെ കൂടെ തന്റെ പാതി തനിക്കായി സമ്മാനിച്ച ആദ്യ ചുംബനത്തിന്റെ രംഗങ്ങൾ ആയിരുന്നു… തനിക്കും ആരോ ഉണ്ടെന്നത് പോലെ…!!! ഏറെ ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഉള്ളറിഞ്ഞ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു അവൻ…

 

 

ജിപ്സി വീടിന് മുന്നിൽ നിർത്തിയതും ചാടി ഇറങ്ങി നില അകത്തേക്ക് കയറി…. അവൾ പോവുന്നതും നോക്കി ചിരിയോടെ അവനും അവൾക്ക് പിറകെ ചെന്നു…

 

 

“നീ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നില്ലേ…??!”നേരെ ചെന്ന് ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന നിലയോട് അവൻ ചോദിച്ചു…

 

 

“എനിക്ക് വേണ്ട വിശപ്പില്ല…”മരുഭാഗം തിരിഞ്ഞ് കിടന്ന് കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു…

 

 

“പോയ് കഴിക്കാൻ നോക്ക്…”ഇത്തിരി ഗൗരവത്തോടെ ആണവൻ പറഞ്ഞത്…

 

“എനിക്ക് വേണ്ടാന്നെ വിശപ്പില്ല…”ചിണുങ്ങി കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു…

 

 

“അതെന്താ നിനക്ക് വിശപ്പില്ലാത്തേ…”അവളുടെ അരികിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ഒരു പ്രത്യേക ഭാവത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചതും ഞെട്ടി പോയവൾ… തൊണ്ടയിലെ വെള്ളം വറ്റി പോയി…

 

 

“അ… അത്… എ.. എനിക്ക്…”

 

 

“വിശപ്പ് വരാൻ ഞാനൊരു മരുന്ന് തരട്ടെ…”അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ചൂണ്ട് വിരൽ കൊണ്ട് വലിച്ച് അവൻ ചോദിച്ചു.. കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണി ഒന്ന് പിടച്ചു… അവന്റെ മുഖം ആകെ അവളുടെ മിഴികൾ ഓടി നടന്നു… ക്ഷണനേരം കൊണ്ട് അവളുടെ അധരങ്ങൾ തന്റെ അധരങ്ങളും ആയി ബന്ധിപ്പിച്ചു അവൻ… ഏറെ പ്രേമത്തോടെ വളരെ ഗാടമായി തന്നെ അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടിലെ മധുരം നുണഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…

 

 

ആദ്യം ഒന്ന് പകച്ചെങ്കിലും പിന്നീട് നിലയും അവന്റെ ചുംബനത്തിൽ ലയിച്ച് തിരിച്ചും അവന്റെ അധരങ്ങളെ നുണഞ്ഞ് കൊണ്ടിരുന്നു… ചുവരിലെ ക്ലോക്കിലെ സൂചി അനങ്ങുന്ന ശബ്ദം മാത്രം കേട്ടു… അത്രയും നിശബ്ദത… ഏറെ നേരം രണ്ടുപേരും പരസ്പരം മത്സരിച്ച് ചുംബിച്ചു…

 

 

ശ്വാസം വിലങ്ങിയപ്പോൾ അധരങ്ങൾ തമ്മിൽ വേർപ്പെടുത്തി… അനന്തൻ ബെഡിലേക്ക് കയറി കിടന്ന് അവളുടെ മുഖം തന്റെ നെഞ്ചോട് അടക്കി പിടിച്ചു… അവന്റെ ഹൃദയ താളം ശ്രവിച്ച് കൊണ്ട് നിലയും അവനോട് പറ്റിച്ചേർന്ന് കിടന്നു…

 

 

“നിനക്കെന്നെ ഇഷ്ട്ടാണോടി പെണ്ണെ…!!”ഏറെ നേരത്തിന് ശേഷം അനന്തൻ അവളോട് ചോദിച്ചു… അവനിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി പറ്റിച്ചേർന്ന് കൊണ്ട് നില അവനെ മുറുകെ പുണർന്നു…

 

 

“മ്മ്മ്…”ചെറിയൊരു മൂളൽളിൽ ഉത്തരം ഒതുക്കി കൊണ്ടവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ച് കിടന്നു… അനന്ദന് വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷം തോന്നി… ഒരുപക്ഷെ ഇങ്ങനെ തന്നെ മരിച്ച് പോയാലോ എന്ന് വരെ തോന്നി അവന്… അവളുടെ വാർമുടിയിൽ ചുംബനങ്ങൾ വീണുടഞ്ഞു…

 

 

“എപ്പോ തൊട്ട്…??!”ഉത്സാഹത്തോടെ ചോദിച്ചു…

 

 

“അറിയില്ല എപ്പോഴോ… പക്ഷെ ഇന്ന് കുറച്ച് കൂടി…”കവിളുകൾ അവന്റെ താടിയിൽ ഉരസി കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു…

 

 

“എപ്പോഴോ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ…”വീണ്ടും അവനിൽ ആകാംഷ നിറഞ്ഞു…

 

 

“പണ്ടൊക്കെ തന്നെ പേടി ആയിരുന്നു… മാഷോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയം കൊണ്ട് വല്ല കുളത്തിലും ചാടി മരിക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതാ ഞാൻ… പക്ഷെ എന്ത് കൊണ്ടോ കുസൃതിയോടെ എന്നെ നോക്കുന്ന തന്റെ മുഖം മനസ്സിലേക്ക് ഓടി വരും… അപ്പോഴൊക്കെ ഒരു തരം വെറുപ്പും പേടിയും ഒക്കെ ആയിരുന്നു തന്നോട്… പിന്നെ പോകെ പോകെ കണ്ണടക്കുമ്പോൾ വരെ തന്റെ മുഖം മാത്രമായി മനസ്സിൽ… ഇടയ്ക്കിടെ തരാറുള്ള കുഞ്ഞ് കുഞ്ഞ് ഉമ്മകൾ ഞാനും ആസ്വദിക്കാൻ തുടങ്ങി…

 

 

പുറമേക്ക് കാണിച്ചില്ല എന്നെ ഉള്ളു ??… വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കിയപ്പോൾ നേരെ തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ ഇരിക്കായിരുന്നു ഞാൻ.. പിന്നെ നിങ്ങൾ തന്നെ കൂട്ടി കൊണ്ട് പോയി… അവസാനം ന്റെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടിയ സമയത്ത് ഉണ്ടല്ലോ പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു ഫീലിംഗ് ആയിരുന്നു… ഇന്നിപ്പോ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും അനുഗ്രഹം കൂടെ വാങ്ങിയപ്പോൾ മുഴുക്കെ മുഴുക്കെ തന്റെ ഭാര്യ ആകാം എന്ന് കരുതി…”പറയുന്നത് എന്താണെന്ന് വ്യക്തത ഇല്ലെങ്കിലും എന്തക്കയോ വായിൽ വരുന്നത് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ഉടുമ്പ് പോലെ അവനെ ഇറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു…

 

 

“അപ്പൊ നമുക്ക് തുടങ്ങിയാലോ…”കണ്ണിറുക്കി അവൻ ചോദിച്ചതും അവൾ സംശയത്തോടെ അവനെ നോക്കി…

 

 

“അല്ല മുഴുക്കെ മുഴുക്കെ ന്റെ ഭാര്യ ആവാൻ…”കുസൃതിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞതും അവന്റെ കയ്യിൽ ആഞ്ഞ് ഒരു നുള്ള് കൊടുത്തു അവൻ…

 

 

“മിണ്ടാതെ ഉറങ്ങാൻ നോക്കെടാ കള്ളതെമ്മാടി…”പുറം തിരിഞ്ഞ് കിടന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു…

 

 

“പിന്നേയ്…”കഴുത്തിൽ അവന്റെ ചുടുനിശ്വാസം തട്ടിയതും കഴുത്ത് വെട്ടിച്ച് അങ്ങനെ കിടന്നു അവൾ…

 

 

“എടാ പോടാ വിളിയൊക്കെ നിർത്തിക്കോ… ഇനി തൊട്ട് അനന്തേട്ടാന്ന് വില്ച്ചില്ലേൽ പുളിങ്കൊമ്പ് പൊട്ടിക്കും ഞാൻ…”പ്രണയത്തോടെ അവൻ പറഞ്ഞു…

 

 

“പോടാ…”പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞതും അവളെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ വയറിൽ ഇക്കിളി ഇട്ടു അവൻ… പാദസര കിലുക്കം പോലുള്ള അവളുടെ ചിരി മുറിയിലാകെ മുഴങ്ങി കേട്ടു…

 

 

 

 

സന്ധ്യനേരം ഉമ്മറപ്പടിയിൽ ഇരുന്ന് വേറേതോ ലോകത്ത് എന്നപോലെ ദൂരേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരിക്കുന്ന നിലയുടെ അടുത്തേക്ക് അനന്തൻ ചെന്നു…താൻ വന്നത് പോലും അറിയാതെ അങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കുന്ന നിലയെ കണ്ടതും അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ കൂർത്ത് വന്നു…

 

 

അവളുടെ വയറിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി കിടന്നതും ഞെട്ടി പിടഞ്ഞു പോയവൾ… മിഴികൾ താഴ്ത്തി നോക്കിയതും തന്നെ കുസൃതിയോടെ നോക്കി കണ്ണ് കുറുക്കുന്ന അനന്തനെ കണ്ടതും ചിരിയോടെ അവന്റെ മുടിയിഴകളിൽ മൃദുവായി തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു…

 

 

കണ്ണുകൾ അടച്ച് അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ കൈ കൊണ്ട് കുഞ്ഞ് കുസൃതികൾ കാണിച്ച് അവൻ അങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നു…

 

 

“ന്തേയ് നിലക്കുട്ടി ഇങ്ങനെ ഇരിക്കണേ… സുഖമില്ലേ ന്റെ പെണ്ണിന്…”അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ശാന്തമായി അവൻ ചോദിച്ചതും അവനെ നോക്കി ഒന്ന് നിറഞ്ഞ് ചിരിച്ച് കൊണ്ടവൾ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു…

 

“ഇന്നേക്ക് ഒരു മാസം തികഞ്ഞു ഇങ്ങോട്ട് ഞാൻ കയറി വന്നിട്ട്… ” പറഞ്ഞ് തീർന്നതും കണ്ണിന് ഓരത്ത് നീർമണി മുത്തുകൾ ഉരുണ്ട് കൂടി… ഒരു തുള്ളി കണ്ണീർ അവന്റെ കവിളിൽ വീണ് ചിതറി…

 

Updated: October 23, 2021 — 8:10 am

58 Comments

  1. ഇപ്പോഴാണ് വായിച്ചത്. Late ആയി പോയി. അതിന് ആദ്യം sorry. കഥ ഒരു രക്ഷയും ഇല്ലാട്ടോ. അസാധ്യ feel ആയിരുന്നു.❤️❤️ ഹർഷൻ കാരണം എത്ര പേരുടെ ജീവൻ ആണ് പോയത്?. നിലാ ചെയ്തത് ഉചിതമായ കാര്യമാണ്. അവനു കുറഞ്ഞുപോയി എന്നെ പറയാൻ പറ്റു.
    പ്രണയമഴക്ക് ശേഷം അടുത്ത story എപ്പോൾ ആണ്. Waiting ആണ്❤️❤️

  2. Superb!!! Nannayirunnu. Pakshe anandan ellarurede munnilum kuttakkaranakunna pro situation nteyum sathyavastha koodi ellavarum ariyunna situation koodi venamayirunnu. Niyayude suicide letter I’ll anandanum nilayum akapettupoya situation mathramalle undayirynnulloo. Athu vayichal avarude veetukar mathramalle sathyavastha manasilakkukayuloo.
    Enthayalum othiri ishtamayi.

    Thanks.

  3. Vector…
    Mwuthee..adipoli…nthoru feel aanu bro…
    Eppolla vayikan pattiyath….eniyum ethupolulla kadhayumayi varanam

    1. Nii alle eth edan paranj adii ondakiyath annittano eppo vann vayikunnath

Comments are closed.