ഹൃദയത്തിൽ എന്നും (നൗഫു) 557

 

“ഇനി ഒരിക്കലും മിണ്ടാൻ കഴിയാത്ത ദൂരത്തിലേക് അവൻ പോവുക കൂടി ചെയ്തപ്പോൾ എന്റെ മനസിന്റെ താളം പോലും തെറ്റുമോ എന്ന് എനിക്ക് പേടിയായി..

 

എല്ലാത്തിൽ നിന്നും ഉമ്മ ഒരു മാലാഖയെ പോലെ എന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്തി…

 

എന്റെ കൂടേ എപ്പോഴും ഇരുന്നു എന്നിൽ നിന്നും ആ ഓർമ്മകളെ മായിച്ചു കളഞ്ഞു.. എന്നെ വീണ്ടും പഴയ പോലെ തന്നെ ആക്കിയെടുത്തു..

 

എന്നാലും ഇടക്ക് ആ ഓർമ്മ എന്നിൽ വീണ്ടും വരും…

 

അപ്രതീക്ഷിതമായി ഒരിക്കൽ വീണ്ടും അവനെന്റെ മുന്നിൽ വന്നു..

 

ഒരു നോമ്പിനു തറവാട്ടിലെ നോമ്പ് തുറ പരിപാടിയുടെ അന്ന്..

 

വിഭവങ്ങൾ നിരത്തി വെക്കുന്നതിനു വേണ്ടി പത്രം വിരിക്കുന്നതിനു ഇടയിലാണ് ഒരു ഫോട്ടോ എന്റെ കണ്ണിൽ പെട്ടത്..

 

കൃത്യം പത്തു മാസങ്ങൾക് മുമ്പുള്ള അതേ ഫോട്ടോ..

 

ഫോട്ടോ കണ്ടതും… അന്നത്തെ അതേ മാനസികാവസ്ഥയായിരുന്നു എനിക്ക് അപ്പോഴും..

 

നെഞ്ചിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ പോയത് പോലെ..

 

ഉടനെ ആ പേപ്പർ കയ്യിൽ എടുത്തു മടക്കി വെച്ചു..

 

അവനെ മാത്രം വെട്ടി യെടുത്തു…

 

ഒരു വാക് പോലും ഇത് വരെ എഴുതാത്ത ഡയറിയിൽ…

 

എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുന്ന ദൂരത്ത് എന്റെ അരികിൽ എന്ന പോലെ ഞാൻ ചേർത്തു വെച്ചു…

 

എന്റെ ഇഷ്ടം അവനെ അറിയിക്കാൻ എന്ന പോലെ…

 

ഇന്നും ഞാൻ ആ ഡയറി നിധി പോലെ സൂക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്…”

 

ബൈ

 

നൗഫു…?