Author : അനാമിക അനീഷ് “ആമി”
വൈകിട്ട് കോളേജ് വിട്ട് ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴും അവരുടെ തർക്കം തീർന്നിട്ടില്ല. അവർ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ, അഖില, സുമയ്യ, അശ്വതി.
“നാളെ മോഹനൻ മാഷ് വരില്ല, നീ നോക്കിക്കോ, വന്നില്ലേൽ, നമുക്കാ അവർ ഹോട്ടൽ ചിന്നൂസിൽ പോയി മസാലദോശ തട്ടണം”
“അയ്യോടീ , ഇവളോട് പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ മോഹനൻ മാഷ് ലീവ് എടുക്കുന്നത് ? അങ്ങേരു ഈ ഡിഗ്രി ഫസ്റ്റ് സെമ്മിൽ എത്ര ലീവെടുത്തു ? അങ്ങേരു വരും കട്ടായം”
“പിന്നല്ല, അഖിലേ , മാഷ് നാളെ വരും, കുട്ടി മസാലദോശ പൂതി മാറ്റി വെച്ചോ..ട്ടാ.. ഇമ്മാതിരി മസാലദോശ പൂതി ”
“ദാസ് ബസ്” വന്നു അപ്പോഴേക്കും… അഖില ഊറി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബസിലേക്ക് കയറി. ഈ രണ്ടു പൊട്ടിക്കാളികൾക്കറിയില്ലല്ലോ, ഉച്ചയ്ക്ക് ലൈബ്രറിയിൽ മോഹനനമാഷ് സരള ടീച്ചറിനോട് നാളെ ലീവാണെന്ന കാര്യം പറയുന്നത്, താൻ കേട്ട കാര്യം.
നാളെ സർപ്രൈസ് ആയി രണ്ടിനും ഓരോ മസാലദോശ വാങ്ങി കൊടുക്കണം. ഇരിക്കാനിടം കിട്ടി. പകുതി വഴിയിൽ സുമയ്യയും അശ്വതിയുമിറങ്ങി. ബൈബൈ പറഞ്ഞവർ പോയി. നാളെ കാണാമെന്ന ഉറപ്പിൽ. നാൽപ്പത് മിനുട്ടോളം ബസ് പോയാലേ അഖിലയ്ക്കിറങ്ങേണ്ട സ്ഥലമാകു.
വീട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും മുറ്റത്തൊരു ഓട്ടോറിക്ഷയുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ പിന്നാമ്പുറത്തു കൂടി അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി. നേരെ അടുക്കള പാതകത്തിൽ ബാഗ് വെച്ച് അവിടെ ഇരുന്ന് ചായ കുടിക്കുന്ന കുട്ടുവിന്റെ തലയ്ക്കൊരു കൊട്ട്.
“അമ്മേ.. ദേ ഈ ചേച്ചി ”
സൗദാമിനിയമ്മ നടുവത്തേ മുറിയിൽ നിന്നും തിടുക്കത്തിൽ വന്നു.
“എന്താ പെണ്ണേ അടി കൂടുന്നോ? നാളെ വല്ലയിടത്തേക്കും അയക്കാനുള്ള പെണ്ണാ, ഏത് നേരം നോക്കിയാലും അടിപിടിയാണ് രണ്ടും , അടങ്ങി ഒതുക്കത്തിലിരിക്ക്”
“ആരാ അമ്മേ ഉമ്മറത്ത് ?”