ശിവാത്മിക [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2637

അന്ന് അവൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ.. കാര്യമായി എടുത്തില്ല.. അതിന് ശേഷം ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ മുംബൈയിൽ ആയിരുന്നു..

പെട്ടെന്നാണ് ഒരു ദിവസം അപ്പ വിളിച്ചു വീട്ടിൽ എത്താൻ പറഞ്ഞത്.. ലീവ് എടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ കൂടുതൽ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല..

“അപ്പ മോളുടെ വിവാഹം നിശ്ചയിച്ചിട്ടുണ്ട്. മോൾ എതിർക്കില്ല എന്നറിയാം. വാക്ക് കൊടുത്തു. അടുത്ത ഞായർ ആണ് വിവാഹം. പതിവ് ചടങ്ങുകൾ ഒന്നും ഇല്ല.. വേഗം ഇത് നടന്നാലേ അപ്പക്ക് സമാധാനം ആകു…”

പണ്ട് വാക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് അപ്പ വിവാഹ കാര്യം പറഞ്ഞാൽ എതിര് പറയില്ല എന്ന്.. എന്നാൽ വരൻ ആരാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഞെട്ടിപോയി.. ഗൗരിയുടെ ശരിക്കും മുഖം ആർക്കും അറിയില്ല. അവൻ പുറമെ മാന്യൻ ആണ്..

“അപ്പാ ഗൗരി ശങ്കർ….”

അവൾ അത്രക്കും പറഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ അന്ന് അവളെ തടഞ്ഞിരുന്നു..

“മോളുടെ മനസ് എനിക്കറിയാം. സന്തോഷമായി എന്നും അറിയാം.. ചെന്നോളു.. ഒന്നും പറയരുത്..”

അന്ന് അത് പറഞ്ഞു പോയ അപ്പ പിന്നെ അവൾക്ക് മുഖം തരാതിരുന്നതിന്റെ കാരണം ശിവക്ക് മനസിലായി.. ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അന്ന് മുതൽ അപ്പയും വൈഷ്ണവിയും അകൽച്ച കാണിച്ചിരുന്നു..

“കുട്ടി എന്ത് ആലോചിച്ചു ആണ് നിൽക്കുന്നത്..? മണ്ഡപത്തിലേക്ക് കയറുക..”

ആരോ പിടിച്ചു അവളെ ഗൗരിശങ്കറിന്റെ അടുത്തിരുത്തി..

അപ്പ അല്പം മാറി നെഞ്ചിൽ കൈവച്ചു നിക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു. വിഷമം ആണ്. വൈഷ്ണവി ദേഷ്യത്തോടെ നിൽക്കുന്നു.. പുച്ഛം ആണ് അവൾക്ക്..

അവർ ഒന്ന് തുറന്നു സംസാരിച്ചിരുന്നു എങ്കിൽ? ഇത്രക്ക് വിശ്വാസം ഇല്ലേ അവർക്ക്..? അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു..