വിചാരണ 2 [മിഥുൻ] 138

“എന്ത് വേട്ടാവളിയൻ ആടാ നീ.. പ്രേമം പറഞ്ഞതല്ലേ ഉള്ളൂ… അതിനിത്ര പേടിക്കാൻ എന്തിരിക്കുന്നു… നീ സമാധാനപ്പെടെടാ… ഞാൻ അവളോട് ഒന്ന് സംസാരിച്ചു നോക്കട്ടെ… എന്നിട്ടു പറയാം…”

കിരൺ കൃഷ്ണയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…

“കൃഷ്ണാ..”

കൃഷ്ണ മുഖം തിരിച്ചു കിരണിനെ നോക്കി. കൃഷ്ണയുടെ മുഖത്ത് നല്ല ഒരു തെളിച്ചം കാണാൻ കിരണിന് സാധിച്ചു.. പക്ഷേ കൃഷ്ണയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു…

“കൃഷ്ണാ.. തനിക്ക് അഭിയെ ഇഷ്ടമല്ലേ..”

“അത് പിന്നെ… ചേട്ടാ… അഭിയേട്ടനെ എനിക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ടം ആണ്… പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാത്ത ഒരു അവസ്ഥ ആയിപ്പോയി… അതാ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്…” കൃഷ്ണ എന്തോ ഒരു കിതപ്പ് പോലെ പറഞ്ഞു…

കിരണിനും അത് കേട്ടപ്പോൾ ഒത്തിരി സന്തോഷം ആയി… കാരണം അഭിയെ കിരൺ സ്വന്തം സഹോദരനെ പോലെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്. അത് അഭിയെ അറിയിക്കാൻ പോയപ്പോൾ ആണ് കിരൺ തനിക്കെതിരെ വരുന്ന ആളെ കണ്ടത്. ആ ആളെ കണ്ടതും കിരൺ ഒരു അടി പോലും മുന്നോട്ട് വക്കാനാവാതെ അവിടെ നിന്നു.

കിരണിന് തൻ്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല.. തലേന്ന് രാത്രി പോലും കിരൺ ആരെ കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ചുവോ അതേ ആൾ തന്നെ കിരണിൻ്റെ എതിരെ വരുന്നു…

—-

“കിരണേ.. കിരണേ…”

കിരണിൻ്റെ തോളിൽ വച്ച കയ്യുടെ ചലനം കാരണം കിരൺ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി… മുന്നിൽ അഭിയും കൃഷ്ണയും. രണ്ടു പേരുടെയും കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു…