വസന്തം പോയതറിയാതെ -11 [ദാസൻ] 620

മിക്കവാറും കമ്പനി ഫോണിൽ നിന്നാണ് ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നതിനാൽ അച്ഛനോട് ചോദിക്കാൻ യാതൊരു നിർവാഹവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നിട്ടും വല്യച്ഛൻ ഒന്നു രണ്ടുതവണ കമ്പനിയിലേക്ക് വിളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ, അച്ഛനെ കോൺടാക്ട് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവസാനം ആന്റിയുടെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി ഒരാഴ്ചത്തേക്ക് പോകാൻ അനുവദിച്ചു. ഇന്നലെ ഉച്ച മുതൽ യാതൊന്നും കഴിക്കാത്തത് കൊണ്ട് അവരെല്ലാം നിർബന്ധിച്ചു എന്നെക്കൊണ്ട് ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിപ്പിച്ചു. എന്തൊക്കെയോ കഴിച്ചു എന്ന് വരുത്തി ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു പോകാൻ റെഡിയായി. പോകാൻ ഇറങ്ങുമ്പോൾ അമ്മ

“അമ്മക്ക് ഒട്ടും ഇഷ്ടമുണ്ടായിട്ടല്ല വിടുന്നത്, നിങ്ങളുടെ രണ്ടുപേരുടെയും ഇഷ്ടത്തിന് വഴങ്ങി തരുന്നതാണ്. അവൻ, എന്റെ മോനറിഞ്ഞാൽഎന്തൊക്കെ പുകിൽ ഉണ്ടാകുമെന്ന് അറിയില്ല. രണ്ടുപേരോടുമായി പറയുകയാണ് സൂക്ഷിക്കാണെ മക്കളെ. ഈ മോളെ കണ്ണിന്റെ ഇരുമണി പോലെയാണ് അവൻ കൊണ്ടുകൊണ്ടു നടക്കുന്നത്, ഒരു തരി മണ്ണ് വീഴാൻ അവൻ സമ്മതിക്കില്ല. അതുകൊണ്ട് സൂക്ഷിക്കണം മക്കളെ. ”

ആന്റി പറഞ്ഞു.

” വിനുവേട്ടന്റെ മോള് എന്റെ സ്വന്തം മോളല്ലേ ”

അമ്മ അതിനു പറഞ്ഞ മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ

” അവനെ ഈ നിലയിൽ ആക്കിയത് മോളാണ് അതുകൊണ്ട്, ചെറിയൊരു പേടിയുണ്ട്.