രുധിരാഖ്യം [ചെമ്പരത്തി] 367

നിറഞ്ഞൊഴുകിയ നീർകണങ്ങളെ അവൾ തന്റെ വെളുത്ത തൂവൽ ചിറകു കൊണ്ട് തുടച്ചെറിഞ്ഞു…

രൗദ്രത മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്ന, ചുവന്ന് തുടുത്ത ഇടംകണ്ണ് പോലെതന്നെ പേടിപ്പെടുത്തി കൊണ്ട് അവളുടെ കറുത്ത ഇടത് ചിറകും വിടർന്നു നിന്നു…!

അവൾ പതിയെ പുഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയതോടെ ജലത്തിൽ തൊടുന്ന ഭാഗങ്ങളെല്ലാം സ്വർണ മത്സ്യത്തിന്റെ  രൂപത്തിലേക്ക് മാറി….

അവസാന മുടിയിഴയും ജലത്തിൽ മുങ്ങിയതോടെ പൂർണ്ണമായും അവൾ ഒരു സ്വർണ്ണമത്സ്യം ആയി മാറി….

പിന്നീടുള്ള രാത്രികളിൽ പുറത്ത് കണ്ടവരുടെ എല്ലാം വിധി ആദിയമന് തുല്യമായിരുന്നു…..

************

ഓട്ടുരുളിയിലെ തണുത്തുറഞ്ഞ എണ്ണയിൽ കണ്ട ദൃശ്യങ്ങൾ ഗിരീഷിനെ ജീവനറ്റ പോലെ ആക്കിയെങ്കിൽ പ്രതാപവർമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ വിയർപ്പു ചാലുകൾ ഉറവെടുത്തു….

കുറച്ചുനേരം കണ്ണുകളടച്ച് അയാൾ ചിന്താമഗ്നൻ ആയിരുന്നു…

“ഓം വാഹട് ആചാര്യായ പരമ ഗുരവേ നമഃ. ഓം ഹ്രീം കർണ്ണപിശാചിനി കർണേ കഥയ സ്വാഹാ….”

വലതു കൈ ചുരുട്ടി നെഞ്ചോടുചേർത്ത് കണ്ണുകളടച്ച് പ്രതാപവർമ്മ ഉരുവിട്ടു കൊണ്ട് ഹോമകുണ്ഡത്തിലേക്ക് ചമത പൂക്കൾ അർപ്പിച്ചു….

108 വട്ടം മന്ത്രങ്ങൾ ഉരുക്കഴിച്ച ശേഷം അയാൾ നിശബ്ദനായി തന്റെ ഇടത് ചെവി അല്പം മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി ശിരസ്സ് ചെരിച്ച് പിടിച്ചു..

ചെവിക്കരികിൽ  വന്നു ഭാവി ഓതിയ കർണ്ണ പിശാചിനിയുടെ വാക്കുകൾ കേൾക്കുമ്പോൾ പ്രതാപവർമ്മയിൽ പല വിധ ഭാവങ്ങൾ മാറി മറിഞ്ഞു വന്നു….

ഒടുവിൽ പ്രതാപവർമ്മ കണ്ണുകൾ തുറന്ന് ഗിരീഷിനെ നോക്കുമ്പോൾ  അയാളുടെ നെറ്റിത്തടത്തിൽ നിന്ന് ചാലിട്ട് കുതിച്ചൊഴുകുന്ന വിയർപ്പുകണങ്ങളെ ഭീതിയോടെയാണ് ഗിരീഷ് നോക്കി ഇരുന്നത്..