രുദ്രതാണ്ഡവം 9 [HERCULES] 1253

 

 

 

” ഇനിയൊന്നും വേണ്ടമാളു… ഞാനെല്ലാം മറന്നോളാ… എനിക്കഭിയേട്ടന്റെ സന്തോഷാ വലുത്. “

 

” അനു.. നീയിതെന്തൊക്ക്യാ പറയണേ. അഭിയേട്ടമ്പറഞ്ഞോ ഏട്ടന് ഗൗരിയെയാ ഇഷ്ട്ടന്ന്…അഭിയേട്ടനെ മറക്കാനോ… നിനക്ക് പറ്റുമ്ന്ന് തോന്നണുണ്ടോ… “

 

” ഇല്ല. പറഞ്ഞില്ല. പക്ഷെ ഏട്ടനങ്ങനെ പറഞ്ഞാലതെനിക്ക് സഹിക്കാമ്പറ്റൂല… അതോണ്ടായെല്ലാം മറക്കാന്ന് പറഞ്ഞേ. പറ്റില്ലാന്നറിയാ എന്നാലും ശ്രെമിക്കാലോ.. “

 

നിറഞ്ഞുവന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്തി അനുവത് പറഞ്ഞപ്പോ മാളുവിന്റെ കണ്ണുകളും അറിയാതെ നിറഞ്ഞുപോയി.

 

പിന്നെ ഇരുവരും പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.കുറച്ചുനേരം നിന്നപ്പോഴേക്ക് അവർക്ക് പോകാനുള്ള ബസ് വന്നു. ഇരുവരും അതിൽ കയറി നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.

 

നീറിപ്പുകയുന്ന മനസുമായി വീട്ടിലേക്ക് കയറിചെന്ന അനു അമ്മയുടെ മുന്നിൽ നല്ലപോലെ അഭിനയിച്ചു.

 

അമ്മമാരിൽ നിന്ന് ഒന്നും ഒളിക്കാൻ പറ്റില്ല എന്ന് ഒരിക്കൽക്കൂടെ തെളിയിച്ചുകൊണ്ട്

” അനൂട്ടി നിനക്ക് വയ്യേ ” എന്ന് അമ്മ ചോദിക്കുവേം ചെയ്തു.

 

“ഏയ്‌ ഒന്നുല്ലമ്മാ.. ബസ്സില് തിരക്കില് നിന്ന് വന്നയല്ലേ… ചെറിയ തലവേദനപോലെ “

 

” എന്താടി… ഇതിപ്പോ സ്ഥിരമുണ്ടല്ലോ… ഡോക്ടറെ കാണണോ… “

 

” ഏയ്‌… ഇതൊന്നുറങ്ങിയാ മതിയമ്മേ. ഞാനൊന്ന് കിടക്കട്ടെ “

 

എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ അവിടെനിന്ന് റൂമിലേക്ക് ചെന്നു.

ചെന്നപാടെ കട്ടിലിൽ വീണ് അവൾ വിങ്ങിപ്പൊട്ടി. അവളുടെ സങ്കടം അവൾ പെയ്തുതീർക്കുകയായിരുന്നു.

 

അവളുടെ സങ്കടം കണ്ടുനിൽക്കാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടൊയെന്തോ ആകാശത്തിരുണ്ടുകൂടിയ കാർമേഘങ്ങൾ അവൾക്ക് കൂട്ടായി നിർത്താതെ കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. അവളെ സ്വാന്തനിപ്പിക്കാനെന്നോണം മഴയുടെ കുളിരുമായെത്തിയ ഇളംതെന്നൽ അവളെ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

 

എന്നാൽ ആ കുളിരിനൊന്നും അവളുടെയുള്ളിൽ ആളിപ്പടർന്ന തീയുടെ ചൂടിനെ ശമിപ്പിക്കാൻപോന്നത്ര ശീതളതയില്ലായിരുന്നു.

 

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 

“എടാ ചെന്ന് നോക്കിക്കേ… പ്രണവാവും.”

വീടിന്റെ കാളിങ് ബെല്ലിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് സൂരജ് ഹരിയോടായി പറഞ്ഞു.

 

ചുണ്ടിൽ എരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന വീര്യം കൂടിയ ഏതോ ലഹരിവസ്തു ഹരിയുടെ തലച്ചോറിനെ ഉന്മാതാവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ചിരുന്നു. അതിനാൽ അവന്റെ നടത്തത്തിനൊക്കെ ചെറിയ താളപ്പിഴവുണ്ടായിരുന്നു.

 

ഹരി ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ പ്രണവ് തന്നെയായിരുന്നു പുറത്തുണ്ടായിരുന്നത്.

അവനെ അകത്തേക്ക് കയറ്റി വാതിലടച്ച് അവൻ വീണ്ടും സോഫയിൽ ചെന്നിരുന്നു.

 

” സൂരജേ… അഭിക്കെന്തോ അസുഖമായിരുന്നെന്ന അറിഞ്ഞേ. ചിലപ്പോ നാളേക്കൂടെ കഴിഞ്ഞേയവൻ വരൂ എന്നുമവന്റെ കൂട്ടുകാര് പറഞ്ഞു. “

 

” ഹ്മ്മ്… എന്തായാലും അവനിനി കോളേജില് വരുന്നയന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിലാകും. “

 

ഒഴിച്ചുവച്ച മദ്യം കാലിയാക്കിക്കൊണ്ട് സൂരജ് പറഞ്ഞപ്പോ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് ക്രൂരമായ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

 

” ഹ്മ്മ്… അവന്റൊരു ഹീറോകളി… എന്നവൻ വീണ്ടും കോളേജില് കാലുകുത്തുന്നോ അന്നവനെ പണിഞ്ഞിരിക്കണം. “

സാഗറും കലിപ്പോടെ പറഞ്ഞു. 

എല്ലാവരും അത് ശരിവെക്കുകയും ചെയ്തു.

 

ലഹരിയുടെ പുകച്ചുരുളുകൾ ആ മുറിയിലെങ്ങും വ്യാപിച്ചു. ഇടയ്ക്കിടെ ഗ്ലാസുകൾ തമ്മിൽ കൂട്ടിമുട്ടുന്ന ശബ്ദവും.

കുറഞ്ഞസമയം കൊണ്ട് തന്നെ അവരെല്ലാം ലഹരിയുടെ പിടിയിലായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. 

 

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈