രക്തരക്ഷസ്സ് 26
Raktharakshassu Part 26 bY അഖിലേഷ് പരമേശ്വർ

Previous Parts

കൈയ്യിൽ നിന്നും കൂജ തെന്നി താഴെ വീണു ചിതറി.അതിൽ നിന്നും രക്തമൊഴുകി പടർന്നു.ഭയം അയാളുടെ മനസ്സിൽ സംഹാര താണ്ഡവമാടി.

പുറത്താരോ ഉറക്കെ വിളിക്കുന്ന ശബ്ദം.ഉണ്ണി..ഉണ്ണി വിളിക്കുന്നു.

മേനോൻ ഞെട്ടി കണ്ണ് തുറന്നു. അൽപ്പ സമയത്തേക്ക് അയാൾക്ക്‌ ഒന്നും വ്യക്തമായില്ല.

കൈയ്യെത്തിച്ച് ലൈറ്റിട്ടു.മുറിയിൽ മങ്ങിയ പ്രകാശം പരന്നു.അയാൾ വിയർത്ത് കുളിച്ചിരുന്നു.എന്താ സംഭവിച്ചത്.ഉണ്ണി,ശ്രീപാർവ്വതി, മൂങ്ങ,രക്തം.

മേനോൻ ഭയപ്പാടോടെ ചുറ്റും നോക്കി.ഇല്ലാ ഒന്നിനും മാറ്റമില്ല. ജലം നിറച്ച മൺകൂജ മേശയിൽ ഇരിക്കുന്നു.വാതിൽ അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു.

താനൊരു ദു:സ്വപ്നം കണ്ടതാണെന്ന് അപ്പോൾ മാത്രമാണ് അയാൾക്ക്‌ ബോധ്യമായത്.

മുണ്ട് മുറുക്കിയുടുത്ത് ദേഹത്തെ വിയർപ്പ് തുടച്ചു കൊണ്ട് മേനോൻ കട്ടിലിൽ നിന്നുമിറങ്ങി.

കൂജയെടുത്ത് വായിലേക്ക് കമഴ്ത്തി.ഒറ്റ വീർപ്പിന്‌ അതിലെ ജലം മുഴുവൻ കുടിച്ചു.

“മേനോനെ.ഇനിയുള്ള രാത്രികളിൽ മരണ ഭയം തന്നെ വേട്ടയാടും. ഊണും ഉറക്കവും നഷ്ട്ടമാകും.”

ക്ഷേത്ര മണ്ണിൽ നിന്നും മടങ്ങുമ്പോൾ വാഴൂർ വസുദേവൻ ഭട്ടതിരി പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ സത്യമായിരിക്കുന്നു.

മേശവലിപ്പിൽ നിന്നും രാഘവൻ സമ്മാനിച്ച റഷ്യൻ ചുരുട്ടെടുത്ത് അയാൾ തീയെരിച്ചു.

മുറിയിലെ മങ്ങിയ പ്രകാശത്തിനും മീതെ ആ വിദേശിയുടെ തല ജ്വലിച്ചു നിന്നു.

ചുരുട്ട് ആഞ്ഞു വലിച്ച് പുക പുറത്തേക്ക് തള്ളുമ്പോൾ പാട വരമ്പിൽ കണ്ട പ്രാകൃത മനുഷ്യന്റെ വാക്കുകൾ മേനോൻ ഒരിക്കൽ കൂടി ഓർത്തെടുത്തു.

താൻ പോലുമറിയാതെ തനിക്കൊപ്പമുള്ള മരണം. ആരാണത്.

സ്വപ്നത്തിൽ ശ്രീപാർവ്വതി ഉണ്ണിയുടെ രൂപത്തിൽ വന്നത് എന്ത് കൊണ്ടാവും.ഇനിയിപ്പോൾ ക്ഷേത്രം വിട്ട ആ ദുരാത്മാവ് അവനിൽ കുടിയേറിയോ?

ചുരുട്ടിനേക്കാൾ വേഗത്തിൽ അയാളുടെ ചിന്തകൾ എരിഞ്ഞു തുടങ്ങി.

മേനോൻ ജാലകവാതിൽ മലർക്കെ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി. പുഞ്ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന തിങ്കൾക്കല.

മരങ്ങളുടെ ഇലച്ചാർത്തുകളിൽ പതിഞ്ഞ മഴത്തുള്ളികൾ നിലാവെളിച്ചം തട്ടി വജ്ജ്ര ശോഭയോടെ വിളങ്ങുന്നു.