മോഹസാഫല്യം [Navab Abdul Azeez] 57

അങ്ങനെ ടെസ്റ്റ് റിസൽട്ടിന് മുമ്പേ തന്നെ കറക്കം കഴിഞ്ഞ് വന്ന് റിസൽട്ട് വാങ്ങി ഡോക്ടറെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടി നാലു മണിക്ക് പരിശോധന തുടങ്ങുന്ന സമയത്ത് തന്നെ അവർ അവിടെ എത്തി.

കുറച്ചു പേർ കടന്ന ശേഷം അവരെ വിളിച്ചു.
റിസൽട്ട് കണ്ട ഉടനേ തന്നെ ഡോക്ടർ ഒന്നു ചിരിച്ചു. ആ ചിരിയിൽ എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ദൈവം നിങ്ങളുടെ പ്രാർത്ഥന കേട്ടു .ഇനി സൂക്ഷിക്കണം. കഴിയുന്നതും ഭാരം കൂടിയ ജോലികളൊന്നും ആദ്യത്തെ രണ്ടു മാസം വേണ്ട. തൽക്കാലം തലകറക്കം തോന്നുമ്പോൾ കുടിക്കാനും രക്തം വെക്കാനുമുള്ള മരുന്നിന് എഴുതുന്നുണ്ട്. രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് ഒന്നുകൂടി വരൂ ”

“ശരി… ഡോക്ടർ…..” എന്നു പറഞ്ഞ് ഫീസ് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ച് എഴുന്നേറ്റ് തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്ന അവളെ വിളിച്ച് ഡോക്ടർ ഒരു കാര്യം കൂടി ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ വാതിൽ തുറക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് പുറത്തിറങ്ങിക്കൊടുക്കണം. എല്ലാവരും തിരക്കുള്ളവർ…. ‘നിറയെ ആളുകളും……

” നിങ്ങളോടും കൂടിയാ…. ”

പാതി തുറന്ന വാതിലിൽ പിടിച്ച്
“എന്താ ഡോക്ടറേ ”
എന്ന് ചോദിച്ച് തിരിഞ്ഞു.

അപ്പോൾ അവൾ നിർത്താതെ ചിരിക്കുന്നുണ്ട്. ഡോക്ടറുടെ മുഖത്തും ചിരി മാഞ്ഞിട്ടില്ല.

‘”ഇനി കണ്ടും നോക്കിയൊക്കെ നിന്നാൽ മതി……
മുമ്പത്തെപ്പോലെ അവളെ അധികം ശല്യം ചെയ്യാൻ പോവരുത്.” അൽപ്പം ഉറക്കെ തന്നെയായിരുന്നു ഡോക്ടർ അത് പറഞ്ഞത്.

അയാൾ നിന്ന നിൽപ്പിൽ തൊലിയുരിഞ്ഞു പോയ പേലെയായി. അല്ലേലും ചിലർക്ക് സംസാരിക്കുന്നതിന് ഒരു ബെല്ലും ബ്രേക്കുമില്ല.

പുറത്ത് കാത്തു നിൽക്കുന്നവരിൽ ചിലർ ചുണ്ടു പൊത്തിപ്പിടിച്ച് കണ്ണുകൾ അയാളിലേക്ക് പായിച്ച് ചിരിയമർത്താൻ പ്രയാസപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അയാൾ പുറത്തിറങ്ങി, കൂടെ അവളും……

അവളുടെ വിരലുകളിൽ മുറുകെ പിടിച്ച് സ്വപ്നലോകത്തിലേക്ക് മനസ്സിനെ തുറന്നു വിട്ട് കാറിനടുത്തേക്ക് അയാൾ നടന്നു.
ചിരിയും നാണവും വിട്ടുമാറാതെ ഒപ്പം അവളും….

നവാബ് അബ്ദുൽ അസീസ് തലയാട്