മിഴിയോരം 1{RAMBO} 1027

വേഗം നടന്ന് ലൈബ്രറിക്കകത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞതും… അകത്തൂന്ന് മിസ്സ്‌ പുറത്തേക്ക് വന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു .
എന്തോ കാര്യമായി നോക്കിവരുവായിരുന്ന പുള്ളിക്കാരി എന്നെ കണ്ടില്ലെങ്കിലും രണ്ടുംകൂടെ ഇടിച്ചുവീഴേണ്ടെന്ന ചിന്തയാൽ ഞാനൊരുഭാഗത്തേക്ക് മാറാൻ തുനിഞ്ഞെങ്കിലും കുറച്ചുവേഗത്തിൽ വന്നയെനിക്കതിനങ്ങോട്ട് സാധിച്ചില്ല..

പകരം…അവരെ നൈസായി തട്ടിയതും കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന പുസ്തകവും പേപ്പറും ദേ കിടക്കുന്നു…

“”അയ്യോ മിസ്സ്…!!
ഞാൻ…അത്….!!””

പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യത്തോടെ അവർ മുഖമുയർത്തിനോക്കിയതും ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…
പക്ഷേ…എന്നെ കണ്ട മാത്രയിൽ അവരുടെ മുഖത്തെ ദേഷ്യഭാവം മാറി.. വീണ്ടും ഒരു നാണം വിതറി..

“”ഞാൻ പെട്ടെന്ന് മിസ്സിനെ കണ്ടില്ല…
സോറി..””
നിലത്തുവീണ പേപ്പറുകൾ പെറുക്കിയെടുക്കവേ ഞാൻ പറഞ്ഞു
എങ്കിലും…അവരൊന്നും മിണ്ടാതെ വീണ പുസ്തകവും മറ്റും എടുക്കാൻ സഹായിച്ചു..

“”ഇതാ മിസ്സേ…
ഒരെണ്ണംപോലും കളയാണ്ട് ഞാനെടുത്തുതന്നീണ്ട്..

പിന്നേ…””
പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് പേപ്പറെല്ലാം തിരികെ കൊടുക്കുന്ന നേരം ഞാൻ വീണ്ടും പറയാൻ തുടങ്ങി… ഞാനങ്ങനെ നിർത്തിയതുകൊണ്ടാവാം.. അവരെന്തൊ ഉദ്യോഗത്തോടെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക്തന്നെ സാകൂതം നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു..

“”സോറി…
ഇപ്പൊ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചതിനും.. പിന്നേ..
പിന്നെ നേരത്തെ ഒന്ന് കടുപ്പിച്ച് സംസാരിച്ചതിനും…””
അതിന് മറുപടിയായി ഒരു പുഞ്ചിരി ആ മുഖത്ത് വിടർന്നു…
തിരിഞ്ഞ് പോകാൻ തുടങ്ങവേ… ഞാനവരുടെ കയ്യിൽ പതിയെപിടിച്ചുനിർത്തി.. അവരെന്നെ ഒരു ഞെട്ടലോടെ തിരിഞ്ഞുനോക്കുകയും ചെയ്തതോടെ ഞാൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു..

“”ആൻഡ് താങ്ക്സ് മിസ്…
ഫോർ യുവർ ഹെല്പ് ആൻഡ് യുവർ വാല്യുവബിൾ ടൈം..””
അതവരുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി…നല്ല കോൺഫിഡൻസോടെ പറഞ്ഞുതീർത്തതും…ആ കൈകളിലെ പിടുത്തം ഞാനങ്ങയച്ചു..

നീതു… അതുവരെ ശോഭിച്ചിരുന്നമുഖം.. വീണ്ടും രക്തവർണ്ണമാവുകയും.. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവരവിടുന്ന് വേഗം നടന്നുനീങ്ങുകയുംചെയ്തു..

തുടരും…