മിഖായേൽ [Lion king] 149

ഫാദർ അവളെ എടുത്തു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു

“ആ കഴിച്ചു എവിടെ എൻറെ ചോക്ക്ലേറ്റ്” അവൾ നിഷ്കളങ്കമായി അദ്ദേഹത്തോട് ചോദിച്ചു

“അയ്യോ.,, അച്ഛൻ മറന്നു പോയി നാളെ വാങ്ങാം”

അദ്ദേഹം അതിലും നിഷ്കളങ്കമായി മറുപടി പറഞ്ഞു

“പൊക്കോ ഞാൻ പിണക്ക “

അവൾ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ഇതൊക്കെ കണ്ട അഭിക്കു ചിരിവന്നു 

മോൾക്ക് അങ്കിൾ തരല്ലോ ചോക്ലേറ്റ് എന്നു പറഞ്ഞു അവൻ തന്റെ ബാഗ് തുറന്ന് 3വലിയ പാക്കറ്റുകൾ അവൾക്കു നേരെ നീട്ടി അത് കണ്ടതോടെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു 

“ഇതാ എല്ലാവർക്കും കൊടുക്കണം കേട്ടോ”

“ഹായ് നല്ല അങ്കിൾ എന്താ അങ്കിളിന്റെ പേരു” അവ വാങ്ങിക്കൊണ്ട് അവൾ അവനോട് ചോദിച്ചു

“അഭിഷേക്” അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു

“താങ്ക്സ് അങ്കിൾ” അവന്റെ കവിളിൽ ഒന്നു മുത്തികൊണ്ടു അവൾ ഫെഡറിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ഊർന്നിറങ്ങി ഓർഫനേജിനകത്തേക്കോടി

അവർ നടത്തം തുടർന്നു ആ വലിയ കെട്ടിടത്തിനടുത്തെത്തി ഒരു വശം വിശാലമായ പൂന്തോട്ടം അതിന് നടുവിലായി ഒരു വാട്ടർ ഫൗണ്ടേയിൻ വിശ്രമിക്കാൻ മരം കൊണ്ടുള്ള ബെഞ്ചുകൾ അവിടെ ഒരു ബെഞ്ചിലായി 55 നോടടുത്തു പ്രായം ഉള്ള ഒരാൾ ഇരിക്കുന്നു അവർ അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു

“ഫാദർ എനിക്ക് അദ്ദേഹത്തോട് മാത്രമായി…..”

“അതിനെന്താ”

അഭിയെ പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ അവന്റെ ആവശ്യം മനസ്സിലാക്കി അദ്ദേഹം ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു

അവൻ ഫാദർ മൈക്കിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു 

“ഈശോ മിശിഹായ്ക്ക് സ്തുതയായിരിക്കട്ടെ അച്ചോ”

“ഇപ്പോഴും എപ്പോഴും സ്തുതയായിരിക്കട്ടെ” എന്നുപറഞ്ഞ് കൊണ്ടു അദ്ദേഹം നോക്കിയത് അഭിയുടെ മുഖത്തേക്കായിരുന്നു

ആദ്യം ഒരു ഞെട്ടൽ പിന്നെ ആ മുഖത്ത് ഒരു സന്തോഷം വിരിഞ്ഞു അദ്ദേഹം സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി