മാന്ത്രികലോകം 16 [Cyril] 2193

പക്ഷേ ഞങ്ങളുടെ നിയോഗം എന്താണെന്ന് അറിഞ്ഞാല്‍ പോലും ഞങ്ങൾക്ക് പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയുമോ എന്നാണ്‌ എന്റെ മനസ്സിലെ ചോദ്യം.

ഫെയറികൾ എപ്പോഴും നന്മയുടെ ഭാഗത്ത് നില്‍ക്കുമെന്ന് പണ്ട് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു, പക്ഷേ ഒഷേദ്രസിന്റെ പ്രേരണയാൽ ഫെയറി വര്‍ഗത്തിൽ ഒറ്റുകാരും വഞ്ചകരും കൂട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു… പക്ഷേ ഇപ്പോൾ ആ ഫെയറികൾ ഒന്നും ജീവനോടെ ഇല്ല.

അതിനെ ഒർത്തപ്പോൾ എന്റെ മനസില്‍ വേദന നിറഞ്ഞെങ്കിലും, ആശ്വാസവും എനിക്കുണ്ടായി.

ഫ്രെൻ അന്ന് വഞ്ചകരായ എല്ലാ ഫെയറികളുടെ മേലും അവന്റെ മുദ്ര പതിച്ച ശേഷം ഞങ്ങൾ ആ ഫെയറികളെ എല്ലാം തിരഞ്ഞു പിടിച്ച് നശിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. മൂന്ന് ലക്ഷത്തോളം ഫെയറികളെയാണ് ഞങ്ങൾ വിധിച്ചത്.

പക്ഷേ ഇപ്പോൾ ഈ പ്രപഞ്ചത്തില്‍ നന്മയ്ക്ക് എതിരായി പ്രവർത്തിക്കാൻ ശത്രു ഫെയറികൾ ആരുംതന്നെ ഇല്ല. ശത്രുക്കൾക്ക് ഇനി ഒരിക്കലും ഫെയറി-ക്ഷാരം ലഭിക്കുകയും ഇല്ല.

“അമ്മാ…” പെട്ടന്ന് ഹഷിസ്ത്രയുടെ ശബ്ദം എന്റെ ചിന്താമണ്ഡലത്തെ തുളച്ചു.

ഉടനെ എന്റെ ഇരുണ്ട ചിന്തകളില്‍ നിന്നും ഞാൻ കരകയറി.

മെല്ലെ തലയുയർത്തി എനിക്ക് മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്ന എന്റെ മകളെയും എന്റെ യുദ്ധ സന്നാഹ നേതാവായ ഹവേല്യ യെയും ഞാൻ നോക്കി.

“മനസ്സിനെ ശാന്തമാക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ മാന്ത്രിക ഉദ്യാനത്തിൽ വന്നത്..” ഞാൻ പറഞ്ഞു. “പക്ഷേ മനസ്സിനെ ശാന്തമാക്കി ഊര്‍ജ്ജപ്പെടുത്തുന്ന അപൂര്‍വ സസ്യങ്ങളും മറ്റുമുള്ള ഈ ഉദ്യാനത്തിന് പോലും എന്റെ മനസ്സിനെ ശാന്തമാക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല!”

“രാജ്ഞിയുടെ മനസ്സിനെ എന്താണ് അലട്ടുന്നത്…?” ഹവേല്യ ചോദിച്ചു.

ഹവേല്യയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് എന്നെയും മറന്ന് ഞാൻ ചിരിച്ചു.

ഹഷിസ്ത്രയും ഹവേല്യയും അസ്വസ്ഥതയോടെ എന്നെ നോക്കി.

“എന്റെ മനസ്സിനെ അലട്ടുന്ന കാര്യങ്ങളെ പറയാന്‍ തുടങ്ങിയാല്‍ അതിനൊരു അവസാനം കാണില്ല, ഹവേല്യ….” ചിരി മാറി എന്റെ മുഖത്ത് ഗൗരവം പടർന്നു.

“പക്ഷേ മനസില്‍ മുന്നിട്ട് നില്‍ക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ ഞങ്ങളോട് പറയൂ, രാജ്ഞി.” ഹവേല്യ പുഞ്ചിരിച്ചു.

എന്നെ വെറുതെ വിടാന്‍ ഹവേല്യ തീരുമാനിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് മനസിലായി. എന്റെ മകളും എന്നെ തന്നെ ആശങ്കയോടെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു.

“പ്രകൃതിയും നിഗൂഢ ശക്തികളും എല്ലാം ഒഷേദ്രസിന്റെ ശക്തിയായി മാറാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഇപ്പോൾ രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞു. ഇനി ഒരു മാസം പോലും വേണ്ട, ആ ശക്തികളെ പൂര്‍ണമായി സ്വീകരിച്ച് ഒഷേദ്രസിന് പരിവര്‍ത്തിക്കാൻ..” ആശങ്കയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ പറഞ്ഞു വരുന്നതിന്റെ പൊരുള്‍ അവര്‍ക്ക് മനസ്സിലാവാത്ത പോലെ അവർ എന്നെ നോക്കി നിന്നു.