മാന്ത്രികലോകം 16 [Cyril] 2193

തൽക്ഷണം ഒരു നേരിയ നൂല് പോലത്തെ ഒരു സ്വര്‍ണ്ണ പ്രകാശം തെളിഞ്ഞ് വന്നത് ഞങ്ങള്‍ക്കും ഇപ്പോൾ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു.

അത് ആത്മാവിനെയും ഹൃദയത്തെയും ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മാന്ത്രിക ബന്ധനം ആണെന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലായി.

“ഇതാണ് മലാഹിയെ ഒഷേദ്രസും ആയി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന മറുപ്രതി ബന്ധനം. ഇത് നശിക്കാതെ, മലാഹിയുടെ ആത്മാവിനും ഹൃദയത്തിനും മനസ്സിനും മരണമില്ല. ഇത് നശിച്ചില്ലെങ്കിൽ മലാഹിക്ക് വേറെ ശരീരത്തിലുള്ള ജീവനെ നശിപ്പിച്ച് ആ ശരീരത്തെ അവന്റെ സ്വന്തമായി സ്വീകരിക്കാൻ കഴിയും…” ഫ്രെൻ മലാഹിയുടെ ആത്മാവില്‍ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു.

ഞങ്ങൾ തലയാട്ടി കൊണ്ട്‌ ഫ്രെന്നിനിനെ തന്നെ മിഴിച്ച് നോക്കി നിന്നു.

ഉടനെ ഫ്രെൻ ആ ബന്ധനത്തില്‍ പിടി മുറുക്കിയതും അവന്റെ കൈയിൽ നിന്നും ദ്രാവക രൂപത്തിലുള്ള ഊര്‍ജ്ജം ആ ബന്ധനം വഴി മലാഹിയുടെ ഹൃദയത്തില്‍ നിറഞ്ഞു.

അടുത്ത നിമിഷം മലാഹിയുടെ ആ ബന്ധനം ക്ഷയിച്ച് ഊര്‍ജ്ജം പൂര്‍ണമായി നഷ്ട്ടപ്പെട്ട് പൊടിഞ്ഞ് ഫ്രെന്നിന്റെ കൈയിൽ അലിഞ്ഞ് ചേരുന്നത് ഞങ്ങൾ കണ്ടു.

സാഷയുടെ കണ്ണില്‍ പെട്ടന്ന് ഭയം പടർന്നു.

“ഒഷേദ്രസിന്റെ ആ ശക്തി ഫ്രെന്നിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ശ്രമിക്കില്ലെ..? ഫ്രെൻ എന്തിനാണ് അതിനെ അവനില്‍ അലിയിച്ചത്…?” സാഷ പേടിയോടെ ചോദിച്ചു.

പക്ഷേ ആര്‍ക്കും മറുപടി പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

മലാഹിയുടെ ആത്മാവില്‍ നിന്ന് അതിന്റെ ഊര്‍ജ്ജവും ശോഭയും നഷ്ടപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ ഹൃദയം ഉരുകി ഒലിച്ച് ഫ്രെന്നിന്റെ വാളിൽ ലയിച്ചു…. അവസാനം മലാഹിയുടെ ആത്മാവ് നശിച്ച് പ്രകൃതിയില്‍ അലിഞ്ഞ് ചേര്‍ന്നു.

എല്ലാ കണ്ണുകളിലും പല തരത്തിലുള്ള വികാരങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു.

വിദ്യാർത്ഥികളുടെ മുഖത്ത് ഫ്രെന്നിനിനോടുള്ള ആരാധനയും മതിപ്പും ഉണ്ടായിരുന്നു. സത്യത്തിൽ എല്ലാവരുടെ മുഖത്തും അത് ഉണ്ടായിരുന്നു. കാരണം, ആദ്യമായിട്ടാണ് ഒരു ദൈവത്തിന്റെ മരണം അവർ കാണുന്നത്.

പക്ഷേ ഞാനും എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളും, പിന്നേ ആ അന്‍പത് യക്ഷരും മാത്രമാണ്‌ പതിനഞ്ച് ദൈവങ്ങളുടെ അന്ത്യത്തിന് സാക്ഷി വഹിച്ചത്.

അവസാനം ഫ്രെന്നിന്റെ വാൾ അപ്രത്യക്ഷമായി.

പെട്ടന്ന് ഫ്രെൻ അങ്ങ് ദൂരെ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ നോക്കി ചിരിച്ചു.

“നിങ്ങൾ ഇവിടെ യക്ഷ ലോകത്ത് അദൃശ്യരായി നില്‍ക്കുന്നത് ഞാൻ കാണുന്നു ഒഷേദ്രസിന്റെ അനുയായികളായ ദൈവങ്ങളെ….” ഫ്രെൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.

ഞങ്ങൾ അന്തംവിട്ട് അവനെയും അവന്‍ കണ്ണും നട്ട് നില്‍ക്കുന്ന സ്ഥലത്തും മാറിമാറി നോക്കി.

അദ്യം ഒന്നും കണ്ടില്ല…

പക്ഷേ ഞാനും എന്റെ കൂട്ടുകാരും ഞങ്ങളുടെ മാന്ത്രിക ശക്തിയെ പ്രയോഗിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോഴാണ്, ഞങ്ങളുടെ നഷ്ടമായ ഊര്‍ജ്ജത്തെ ഞങ്ങളുടെ ആത്മാവും ഹൃദയവും മനസ്സും എപ്പോഴോ പൂര്‍ണമായി വീണ്ടെടുത്ത് കഴിഞ്ഞിരുന്നു എന്നതിനെ മനസ്സിലാക്കിയത്.