മാന്ത്രികലോകം 16 [Cyril] 2193

ആ അഞ്ച് ദൈവങ്ങളുടെ മുഖത്ത് അവിശ്വാസം നിറഞ്ഞ് നിന്നു. ഇത്ര നിസ്സാരമായി അവരുടെ ശക്തിയെ ക്ഷയിപ്പിച്ച് അവരെ ഞങ്ങൾ നിഷ്‌ക്രിയാവസ്ഥയിലേക്ക് തള്ളുമെന്ന് അവര്‍ തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ച് കാണില്ല.

“ഒഷേദ്രസിന്റെ യോദ്ധാക്കളുടെ അത്ര ശക്തി പോലും ഇല്ലാത്ത നിങ്ങൾ ആദ്യമെ സ്വയം സംരക്ഷണ മാര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ വല്ലതും സ്വീകരിക്കേണ്ടതായിരുന്നു…. പക്ഷേ വൈകിപ്പോയി…. സാരമില്ല, നിങ്ങളുടെ അഹങ്കാരത്തിന് ലഭിച്ച ഞങ്ങളുടെ സമ്മാനം എന്ന് കരുതിയാല്‍ മതി…” ജാസർ ആ അഞ്ച് ദൈവങ്ങളെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു.

കോപം കൊണ്ട്‌ ആ ദൈവങ്ങള്‍ വിറച്ചെങ്കിലും, ഏതെങ്കിലും പറയാൻ കഴിയും മുന്‍പേ അവർ നിഷ്‌ക്രിയാവസ്ഥയിലായി അപ്രത്യക്ഷമാവുകയും ചെയ്തു.

ശേഷിച്ച പതിനഞ്ച് ദൈവങ്ങളെ ഞങ്ങൾ കോപത്തോടെ നോക്കി. പെട്ടന്ന് അവരുടെ മുഖത്ത് ചെറിയ ഭയം പടർന്നെങ്കിലും, പെട്ടന്ന് ആ ഭയം മാറി പകരം വെറുപ്പ് നിറഞ്ഞു.

ഇപ്പോഴത്തെ ഞങ്ങളുടെ ശേഷിച്ച ശക്തി പ്രയോഗിച്ച് ഇനി പൊരുതി ജയിക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്ന് ഞങ്ങൾ അറിയാമായിരുന്നു. മലാഹിക്ക് പോലും അത് മനസ്സിലായി.

“മിഴിച്ച് നില്‍ക്കാതെ അവരുടെ ആത്മാവിനെ ആദ്യം ബന്ധിക്കു വിഡ്ഢികളെ….!” മലാഹി ആക്രോശിച്ചു.

ഉടനെ ആ പതിനഞ്ച് ദൈവങ്ങളുടെ മുഖത്ത് ഞങ്ങളോടുള്ള ദേഷ്യം ഇരച്ചുകയറി. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ ക്ഷയിച്ച നിലയില്‍ ഞങ്ങൾ അവരെക്കാള്‍ ശക്തരല്ലെന്ന് അവര്‍ക്ക് പോലും മനസ്സിലായതും അവരുടെ ചുണ്ടില്‍ ക്രൂരതയുടെ ചിരി വിടര്‍ന്നു.

“നിങ്ങളുടെ സകല ഊര്‍ജ്ജത്തെയും ഞങ്ങൾ ഊറ്റിയതിന് ശേഷം മാത്രമേ നിങ്ങളെ ഞങ്ങൾ ബന്ധനത്തില്‍ ആക്കുകയുള്ളു…” ദൈവങ്ങളിൽ ഒന്ന് കൊലച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“ഇനി ഒരിക്കലും സ്വാതന്ത്ര്യം എന്താണെന്ന് നിങ്ങൾ അറിയില്ല…, കാരണം ഒഷേദ്രസിന്റെ അടിമ നായകളായി ഇന്ന് നിങ്ങളെ ഞാൻ മാറ്റും. നിങ്ങൾ ഇതുവരെ സ്നേഹിച്ച എല്ലാ നന്‍മകള്‍ക്കും എതിരായി നിങ്ങളെ ഞാൻ പ്രവര്‍ത്തിപ്പിക്കും…, അതുകണ്ട് രസിക്കാൻ ഞാൻ എപ്പോഴും നിങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ഉണ്ടാവും….” മലാഹി ആർത്തട്ടഹസിച്ചു.

അതുകേട്ട് മലാഹിയുടെ തല പിഴുതെടുക്കേണ്ട ദേഷ്യം ഞങ്ങൾക്ക് വന്നെങ്കിലും നിസ്സഹായരായി നില്‍ക്കാന്‍ മാത്രമാണ് ഞങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞത്.

പെട്ടന്ന് ആകാശത്ത് കാണപ്പെട്ട ഇരുണ്ട മേഘത്തിന്‍റെ നിഴലില്‍ നിന്നും കറുത്തിരുണ്ട അവ്യക്തമായ മനുഷ്യന്റെ സാദൃശ്യമുള്ള ഒരു നിഴല്‍ രൂപാന്തരപ്പെട്ടു.

അടുത്തക്ഷണം ആ അന്‍പത് യക്ഷരെ അടയ്ക്കപ്പെട്ടിരുന്ന പളുങ്ക് തടവറ താനേ തകർന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി.

“എ…ന്ത്….” മലാഹി ഞെട്ടി. എന്നിട്ട് ആകാശത്ത് നില്‍ക്കുന്ന ആ കറുത്തിരുണ്ട നിഴലിനെ അവന്‍ തുറിച്ചുനോക്കി.

ഞങ്ങളും, ഒഷേദ്രസിന്റെ ദൈവങ്ങളും, യക്ഷരും എല്ലാം സംശയത്തോടെ ആ നിഴലിനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.

പെട്ടന്ന് യക്ഷ ലോകത്തിന് എന്തൊക്കെയോ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിക്കാന്‍ തുടങ്ങിത് ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞു.

അത് എന്താണെന്ന് മനസ്സിലായതും മലാഹിയുടെ മുഖം പെട്ടന്ന് വിളറി. ഞങ്ങളുടെ ഉള്ളില്‍ ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നു.

ദൈവങ്ങള്‍ ഭീതിയോടെ മുകളില്‍ ആ രൂപത്തെ നോക്കിയ ശേഷം, ഉൾപ്രേരണ ഉണ്ടായത് പോലെ ഇവിടെനിന്ന് അപ്രത്യക്ഷരായി രക്ഷപ്പെടാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി.