നിർഭയം 3 [AK] 360

ഒരുപാട് അട്ടഹാസങ്ങളും അടക്കിപിടിച്ച കരച്ചിലും കേട്ടുകൊണ്ടായിരുന്നു അവൻ കണ്ണുതുറന്നത്…

“പോര മോനെ… പോരാ.. നിന്റെ അഭിനയം ഒട്ടും പോരാ.. നിന്റെ ഒടുക്കത്തെ ആട്ടം കണ്ട് അങ്ങ് ഒണ്ടാക്കാൻ ഞങ്ങള് വെറും ഉണ്ണാക്കന്മാരാണെന്ന് കരുതിയോടാ പൊലയാടി മോനെ…”

എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ടായിരുന്നു ഇരുകൈകളും ബന്ധിച്ചു കെട്ടിയിട്ടിരുന്ന അഹമ്മദിന്റെ മുഖത്ത് കബീർ ആഞ്ഞടിക്കുന്നത്… ഒരു വശത്തായി സുരേന്ദ്രന്റെ കസേരക്കൊരു വശത്ത് ബഷീർ ഭയന്നു വിറച്ചു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

“നിന്റെ കണ്ണുകൾ ഇടയ്ക്കിടെ നിന്നെ ചതിച്ചല്ലോ അഹമ്മദേ… ഹഹഹ…”

സുരേന്ദ്രന്റെ അട്ടഹാസം അവിടെ മൊത്തം മുഴങ്ങി നിന്നു…

“ബഷീറേ….”

“ആ.. ശാനേ..” ഭയന്ന് വിക്കിയായിരുന്നു ബഷീറിന്റെ മറുപടി..

“എത്ര കാലമായി നിനക്കിവനെ അറിയാം..”

“മൂന്നു മാസമായി അറിയാം ആശാനേ… ചതിക്കുമെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല ഹിമാറ്… ഓനെ… ഓനെ…”

മുഴുവൻ പറയുന്നതിന് മുന്നേ തന്നെ ബഷീറിന്റെ കഴുത്തിലൂടെ സുരേന്ദ്രന്റെ കത്തി മിന്നൽ വേഗത്തിൽ വരഞ്ഞു പോയിരുന്നു… അവിടെ കിടന്നു പിടയുന്ന ബഷീറിനെ കണ്ട് ആർത്തു കരയുന്ന മായയെ നിമിഷനേരം കൊണ്ട് മുടിയിൽ പിടിച്ച് അയാൾ നിലത്തിട്ടു…

“നിനക്ക് രക്ഷപ്പെടണം അല്ലെടീ &%#%₹ മോളെ…എന്നാൽ കേട്ടോ… ഇന്ന് നിന്റെ ഈ രക്ഷകന്റെ മുന്നിലിട്ട് തന്നെ നിന്നെ ഈ നിൽക്കുന്നവരെല്ലാം കൂടി എന്തൊക്കെ ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ അതൊക്കെ ചെയ്യും… കേട്ടോടാ *%₹#& “